ITPB1/4511-410/15/DP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2015 r. (data wpływu 3 marca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 maja 2015 r. (data wpływu 18 maja 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania wypłaconego świadczenia - jest prawidłowe.

W dniu 3 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania wypłaconego świadczenia.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 15 maja 2015 r. (data wpływu 18 maja 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W związku z przeprowadzeniem zwolnień grupowych w firmie, w której Wnioskodawczyni była pracownikiem do dnia 31 maja 2014 r., stanowisko, na którym była zatrudniona umieszczone zostało na liście likwidowanych stanowisk pracy a Wnioskodawczyni objęta została świadczeniem proponowanym przez pracodawcę. Pracodawca zgodnie z art. 3 ust. 4 ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. Nr 90, poz. 844 z późn. zm.) ustalił zasady postępowania w sprawach dotyczących pracowników objętych zamiarem grupowego zwolnienia w formie Regulaminu Zwolnień Grupowych (dalej zwany Regulaminem). Regulamin został zawarty na czas określony do dnia 30 grudnia 2014 r. Regulamin określał zasady rozwiązania stosunków pracy poprzez zawarcie obustronnych porozumień oraz zasady i wysokość wypłaty świadczeń z tego tytułu. Zgodnie z zasadami powyższego Regulaminu oraz postanowieniami porozumienia rozwiązującego umowę o pracę Wnioskodawczyni zostało naliczone świadczenie w wysokości 127.087,86 zł brutto. Wypłata nastąpiła w częściach i ratach zgodnie z porozumieniem, które przewidywało poniższy sposób wypłaty:

* pierwsza część w kwocie 30.000 zł w terminie 14 dni od rozwiązania umowy o pracę

* 18 rat po 5.393,77 zł płatne do 10 dnia każdego miesiąca rozpoczynając od miesiąca lipca 2014 r.

Wnioskodawczyni wskazała, że z treści § 11 pkt 3 ww. Regulaminu wynika, iż: otrzymanie przez pracownika świadczeń przewidzianych postanowieniami Regulaminu wyłącza jego prawo oraz zwalnia pracodawcę z zobowiązań do wypłaty jakichkolwiek świadczeń i odszkodowań przewidzianych przepisami prawa powszechnie i wewnętrznie obowiązującego z tytułu tych samych okoliczności, w związku z którymi wypłacono świadczenie przewidziane postanowieniami Regulaminu, jak również odprawy przewidzianej przepisami ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

W złożonym do wniosku uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że:

* Zasady ustalania otrzymanego przez Wnioskodawczynię świadczenia wynikały wprost z postanowień Regulaminu Zwolnień Grupowych (§ 5 Regulaminu). Regulamin ten określał zasady rozwiązywania stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracownika oraz wysokość i zasady wypłaty świadczeń.

* Pomimo, że w Regulaminie nie nazwano świadczeń literalnie jako odszkodowanie lub zadośćuczynienie, to taką rolę i taki charakter one niewątpliwie pełniły. Zwalniany pracownik otrzymał świadczenie z tytułu rozwiązania umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracownika. Wypłacone świadczenie miało na celu zadośćuczynić pracownikowi stratę w związku z brakiem możliwości osiągnięcia wynagrodzenia u dotychczasowego pracodawcy. Jednoznacznie wskazuje na to § 13 Regulaminu, który stanowi, że pracownik, który rozwiąże umowę o pracę na warunkach opisanych w Regulaminie nie będzie mógł podjąć ponownie zatrudnienia u pracodawcy i innych pracodawców wchodzących w skład Grupy Kapitałowej; w przypadku podjęcia takiego zatrudnienia, pracownik zobowiązany byłby do zwrotu otrzymanych świadczeń. Ponadto były to świadczenia, które umożliwiać miały pracownikowi zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych w sytuacji nagłej utraty źródła dochodu. Tym bardziej, że § 11 pkt 3 Regulaminu stanowił, iż otrzymanie przez pracownika świadczeń przewidzianych postanowieniami Regulaminu wyłącza jego prawo do jakichkolwiek świadczeń i odszkodowań przewidzianych przepisami prawa powszechnie i wewnętrznie obowiązującego oraz postanowieniami Umowy Społecznej z tytułu tych samych okoliczności, w związku z którymi wypłacono świadczenia przewidziane postanowieniami Regulaminu, jak również odprawy przewidzianej przepisami ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Z powyższego wynika, że świadczenie było więc zadośćuczynieniem i odszkodowaniem, zastępującym otrzymanie przez pracownika jakichkolwiek innych świadczeń przewidzianych w powszechnie obowiązujących przepisach prawa.

* Regulamin stanowi źródło prawa pracy zgodne z art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502), który stanowi: "Ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy". Uchwalony Regulamin spełnia powyższe kryteria i jest również zgodny z art. 9 § 2 i § 3 Kodeksu pracy, gdyż jego postanowienia nie są mniej korzystne dla pracowników niż przepisy Kodeksu Pracy, innych ustaw i aktów wykonawczych oraz układów zbiorowych pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wartość świadczenia określonego na podstawie wskazanego Regulaminu Zwolnień Grupowych powinna być zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, pracodawca nie powinien od wysokości świadczeń odszkodowawczych naliczać i potrącać podatku dochodowego, gdyż w październiku 2014 r. ustawodawca dokonał dodatkowego wpisu w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1328). W treści tego artykułu dookreślono, iż zwolnienie z opodatkowania dotyczy otrzymanych odszkodowań lub zadośćuczynień, jeżeli ich wysokość lub zasady ich ustalania wynikają wprost z układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów. W wyjątkach nie ma zapisu wykluczającego zwolnienie z opodatkowania, odszkodowań wypłaconych na podstawie innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, czyli w Jej przypadku ustalonego Regulaminu Zwolnień Grupowych. Wysokość i zasady odszkodowania otrzymanego przez Wnioskodawczynię - jej zdaniem - wynikały wprost z ustalonego przez Pracodawcę Regulaminu Zwolnień Grupowych. Dodatkowo w art. 14 zmienionej ustawy stwierdzono, iż przepisy m.in. art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy, w brzmieniu nadanym zmienioną ustawą, mają zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2014 r. Wypłaty świadczeń netto dokonał pracodawca w terminach: 13 czerwca 2014 r.; 7 sierpnia 2014 r.; 9 września 2014 r.; 9 października 2014 r.; 7 listopada 2014 r. 8 grudnia 2014 r.; więc nie było to sprzeczne z postanowieniami uprzednio cytowanego art. 14 zmienionej ustawy.

Wobec faktu, że odszkodowanie wynikające z Regulaminu zawarte jest w zwolnieniach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako świadczenie wynikające wprost z regulaminu oraz z uwagi na brak na liście wyjątków wykluczenia takiego świadczenia, Wnioskodawczyni uważa, że wartość tego świadczenia korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego Wnioskodawczyni uważa, że potrącenie podatków w łącznej kwocie 10.155 zł (I rata 5.400 zł; i 5 rat po 951 zł) zostało dokonane z zapisami zmienionej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i powinna otrzymać zwrot powyższej kwoty. Na potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska wskazuje interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 grudnia 2014 r. znak IBPB1I/1/415-881/14/BD.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), z wyjątkiem:

Powołana uprzednio dyspozycja przepisu - zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1328 z późn. zm.) - ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2014 r.

Należy zaznaczyć, że zwolnieniem określonym w przytoczonym wyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy, objęte są tylko odszkodowania i zadośćuczynienia, których wysokość lub zasady wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, bądź postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeks pracy, z wyjątkiem odszkodowań wymienionych w lit. a-g) tego artykułu.

Artykuł 9 § 1 Kodeksu pracy stanowi, że ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w związku z przeprowadzeniem zwolnień grupowych w firmie, w której Wnioskodawczyni była pracownikiem do dnia 31 maja 2014 r., stanowisko, na którym była zatrudniona umieszczone zostało na liście likwidowanych stanowisk pracy a Wnioskodawczyni objęta została świadczeniem proponowanym przez pracodawcę. Pracodawca zgodnie z art. 3 ust. 4 ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. Nr 90, poz. 844 z późn. zm.) ustalił zasady postępowania w sprawach dotyczących pracowników objętych zamiarem grupowego zwolnienia w formie Regulaminu Zwolnień Grupowych (dalej zwany Regulaminem). Regulamin został zawarty na czas określony do dnia 30 grudnia 2014 r. Regulamin określał zasady rozwiązania stosunków pracy poprzez zawarcie obustronnych porozumień oraz zasady i wysokość wypłaty świadczeń z tego tytułu. Zgodnie z zasadami powyższego Regulaminu oraz postanowieniami porozumienia rozwiązującego umowę o pracę Wnioskodawczyni zostało naliczone świadczenie w wysokości 127.087,86 zł brutto. Wypłata nastąpiła w częściach i ratach zgodnie z porozumieniem, które przewidywało poniższy sposób wypłaty:

* pierwsza część w kwocie 30.000 zł w terminie 14 dni od rozwiązania umowy o pracę

* 18 rat po 5.393,77 zł płatne do 10 dnia każdego miesiąca rozpoczynając od miesiąca lipca 2014 r.

Wnioskodawczyni wskazała, że z treści § 11 pkt 3 ww. Regulaminu wynika, iż: otrzymanie przez pracownika świadczeń przewidzianych postanowieniami Regulaminu wyłącza jego prawo oraz zwalnia pracodawcę z zobowiązań do wypłaty jakichkolwiek świadczeń i odszkodowań przewidzianych przepisami prawa powszechnie i wewnętrznie obowiązującego z tytułu tych samych okoliczności, w związku z którymi wypłacono świadczenie przewidziane postanowieniami Regulaminu, jak również odprawy przewidzianej przepisami ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że zasady ustalania otrzymanego przez Wnioskodawczynię świadczenia wynikały wprost z postanowień Regulaminu Zwolnień Grupowych (§ 5 Regulaminu). Regulamin ten określał zasady rozwiązywania stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracownika oraz wysokość i zasady wypłaty świadczeń. Pomimo, że w Regulaminie nie nazwano świadczeń literalnie jako odszkodowanie lub zadośćuczynienie, to taką rolę i taki charakter one niewątpliwie pełniły. Zwalniany pracownik otrzymał świadczenie z tytułu rozwiązania umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracownika. Wypłacone świadczenie miało na celu zadośćuczynić pracownikowi stratę w związku z brakiem możliwości osiągnięcia wynagrodzenia u dotychczasowego pracodawcy. Jednoznacznie wskazuje na to § 13 Regulaminu, który stanowi, że pracownik, który rozwiąże umowę o pracę na warunkach opisanych w Regulaminie nie będzie mógł podjąć ponownie zatrudnienia u pracodawcy i innych pracodawców wchodzących w skład Grupy Kapitałowej; w przypadku podjęcia takiego zatrudnienia, pracownik zobowiązany byłby do zwrotu otrzymanych świadczeń. Ponadto były to świadczenia, które umożliwiać miały pracownikowi zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych w sytuacji nagłej utraty źródła dochodu. Tym bardziej, że § 11 pkt 3 Regulaminu stanowił, iż otrzymanie przez pracownika świadczeń przewidzianych postanowieniami Regulaminu wyłącza jego prawo do jakichkolwiek świadczeń i odszkodowań przewidzianych przepisami prawa powszechnie i wewnętrznie obowiązującego oraz postanowieniami Umowy Społecznej z tytułu tych samych okoliczności, w związku z którymi wypłacono świadczenia przewidziane postanowieniami Regulaminu, jak również odprawy przewidzianej przepisami ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Z powyższego wynika, że świadczenie było więc zadośćuczynieniem i odszkodowaniem, zastępującym otrzymanie przez pracownika jakichkolwiek innych świadczeń przewidzianych w powszechnie obowiązujących przepisach prawa. Regulamin stanowi źródło prawa pracy zgodne z art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502), który stanowi: "Ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy". Uchwalony Regulamin spełnia powyższe kryteria i jest również zgodny z art. 9 § 2 i § 3 Kodeksu pracy, gdyż jego postanowienia nie są mniej korzystne dla pracowników niż przepisy Kodeksu Pracy, innych ustaw i aktów wykonawczych oraz układów zbiorowych pracy.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że skoro - jak wskazuje Wnioskodawczyni - otrzymane przez Nią świadczenie pełniło rolę i miało charakter zadośćuczynienia i odszkodowania, którego zasady ustalania, wysokość i zasady wypłaty wynikały wprost z Regulaminu Zwolnień Grupowych, stanowiącego źródło prawa pracy zgodnie z art. 9 § 1 Kodeksu pracy, to spełnione zostały przesłanki do zastosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego wartość świadczenia, wypłaconego Wnioskodawczyni, korzysta z ww. zwolnienia przedmiotowego.

Końcowo wskazać należy, że wydając na podstawie art. 14b Ordynacji podatkowej interpretację indywidualną organ podatkowy opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, w związku z czym nie prowadzi postępowania dowodowego.

Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od występującego w rzeczywistości tj. jeżeli otrzymane świadczenie nie ma charakteru odszkodowawczego, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.