ITPB1/4511-348/16/DP - Opodatkowanie dochodów uzyskanych w Polsce oraz Czechach

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 17 czerwca 2016 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/4511-348/16/DP Opodatkowanie dochodów uzyskanych w Polsce oraz Czechach

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2016 r. (data wpływu 12 kwietnia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 czerwca 2016 r. (data wpływu 13 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Republiki Czeskiej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Republiki Czeskiej.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 7 czerwca 2016 r. (data wpływu 13 czerwca 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od dnia 24 września 2013 r. prowadzi zarejestrowaną w Polsce działalność gospodarczą. W ramach prowadzonej ww. działalności w dniu 7 stycznia 2014 r., zawarł z firmą mającą siedzibę na terytorium Republiki Czeskiej (dalej jako: Zleceniodawca) ramową umowę współpracy.

Zgodnie z zawartą umową o ramowej współpracy Wnioskodawca świadczy na rzecz Zleceniodawcy usługi w przedmiocie prowadzenia szkoleń oraz udzielania porad w zakresie dietetyki i odżywiania. Świadczenie usług objętych ww. umową Wnioskodawca wykonuje na terenie Republiki Czech, w miejscach wskazanych przez Zleceniodawcę, w terminach ustalanych wspólnie przez strony z przynajmniej miesięcznym wyprzedzeniem.

Czas jednorazowego świadczenia usług wynosi od jednego do trzech dni, w wymiarze od trzech do ośmiu godzin dziennie. Za świadczone usługi Wnioskodawca uzyskuje od Zleceniobiorcy wynagrodzenie na podstawie wystawianych każdorazowo faktur. Po zakończeniu szkolenia Wnioskodawca wraca do Polski.

Wnioskodawca w ciągu roku spędza na terytorium Republiki Czeskiej mniej niż 100 dni łącznie. Nie jest więc rezydentem podatkowym Republiki Czeskiej. Nie posiada na terytorium Republiki Czeskiej żadnego biura ani innej stałej, wydzielonej powierzchni w ramach, której świadczyłby usługi w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. Nie posiada na terytorium Republiki Czeskiej również zakładu, oddziału lub filii, w rozumieniu art. 5 umowy z dnia 13 września 2011 r. zawartej między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Czeską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu.

Wnioskodawca w ciągu roku spędza na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej więcej niż 183 dni. Posiada wyłącznie obywatelstwo polskie. W Polsce posiada centrum interesów życiowych - miejsce zamieszkania oraz rodzinę. Wszystkie dochody uzyskane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zgłasza w Polsce do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dochód uzyskany przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zarówno w Polsce jak i w Republice Czeskiej będzie podlegał opodatkowaniu wyłącznie w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

a.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

b.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Wyżej wskazane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a cyt. ustawy).

Mając na uwadze wskazane przepisy, z przedstawionego stanu faktycznego, wynika że Wnioskodawca, jako polski rezydent podatkowy, podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 umowy między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Czeską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu podpisanej w Warszawie w dniu 13 września 2011 r. (Dz. U. z 2012 r. poz. 991), zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład.

W świetle ww. przepisów stwierdzić należy, że dochód uzyskiwany z działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Republiki Czech przez polskiego rezydenta podatkowego będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce, chyba że działalność gospodarcza na terytorium Republiki Czech prowadzona jest przez położony tam "zakład", przez który zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 tej umowy należy rozumieć stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.

Za zakład w szczególności można uważać świadczenie usług, włączając usługi doradcze lub menadżerskie, przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa lub przez pracowników lub inny personel zaangażowany w tym celu przez przedsiębiorstwo, ale tylko wówczas, gdy działalność o takim charakterze trwa na terytorium drugiego Umawiającego się Państwa przez okres lub okresy przekraczające łącznie sześć miesięcy w jakimkolwiek dwunastomiesięcznym okresie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nie świadczy na terytorium Republiki Czech usług za pomocą znajdującego się tam zakładu. Zatem dochód uzyskany przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zarówno w Polsce jak i Republice Czeskiej będzie podlegał opodatkowaniu wyłącznie w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Definicja miejsca zamieszkania zawarta w ww. przepisie zawiera trzy przesłanki: centrum interesów osobistych, centrum interesów gospodarczych oraz pobyt przekraczający 183 dni w roku podatkowym. Spełnienie zatem którejkolwiek z nich skutkuje uznaniem osoby fizycznej za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie natomiast do art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 5a pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o zagranicznym zakładzie - oznacza to:

1.

stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający miejsce zamieszkania na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,

2.

plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający miejsce zamieszkania na terytorium innego państwa,

3.

osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje

- chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita

Polska, stanowi inaczej.

Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu podpisana została w Warszawie dnia 13 września 2011 r. (Dz. U. z 2012 r. poz. 991 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Z treści art. 7 ust. 2 ww. umowy wynika natomiast, że jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład to, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3, w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby prowadził taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

Jednocześnie art. 7 ust. 3 tejże umowy wskazuje, że przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się odliczanie nakładów ponoszonych na rzecz tego zakładu, włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi, niezależnie od tego, czy powstały w tym Państwie, w którym zakład jest położony, czy gdzie indziej.

W świetle ww. przepisów zauważyć należy, że dochód uzyskiwany z działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Republiki Czech przez polskiego rezydenta podatkowego będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce, chyba że działalność gospodarcza na terytorium Republiki Czech prowadzona jest przez położony tam "zakład", przez który zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 tej umowy należy rozumieć stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. Określenie "zakład" obejmuje w szczególności:

a.

siedzibę zarządu,

b.

filię,

c.

biuro,

d.

fabrykę,

e.

warsztat oraz

f.

kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.

Określenie "zakład" - na mocy art. 5 ust. 3 umowy - ponadto obejmuje:

a.

plac budowy lub prace konstrukcyjne, montażowe lub instalacyjne, oraz czynności nadzorcze z nimi związane, ale tylko wówczas, gdy taki plac budowy, prace lub czynności trwają dłużej niż dwanaście miesięcy;

b.

świadczenie usług, włączając usługi doradcze lub menadżerskie, przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa lub przez pracowników lub inny personel zaangażowany w tym celu przez przedsiębiorstwo, ale tylko wówczas, gdy działalność o takim charakterze trwa na terytorium drugiego Umawiającego się Państwa przez okres lub okresy przekraczające łącznie sześć miesięcy w jakimkolwiek dwunastomiesięcznym okresie.

Z treści przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca od dnia 24 września 2013 r. prowadzi zarejestrowaną w Polsce działalność gospodarczą. W ramach tej działalności w dniu 7 stycznia 2014 r., zawarł z firmą mającą siedzibę na terytorium Republiki Czeskiej (dalej jako: Zleceniodawca) ramową umowę współpracy (świadczenie na rzecz Zleceniodawcy usług w przedmiocie prowadzenia szkoleń oraz udzielania porad w zakresie dietetyki i odżywiania). Usługi objęte ww. umową Wnioskodawca wykonuje na terenie Republiki Czech, w miejscach wskazanych przez Zleceniodawcę, w terminach ustalanych wspólnie przez strony z przynajmniej miesięcznym wyprzedzeniem. Czas jednorazowego świadczenia usług wynosi od jednego do trzech dni, w wymiarze od trzech do ośmiu godzin dziennie. Za świadczone usługi Wnioskodawca uzyskuje od Zleceniobiorcy wynagrodzenie na podstawie wystawianych każdorazowo faktur. Po zakończeniu szkolenia Wnioskodawca wraca do Polski. Wnioskodawca w ciągu roku spędza na terytorium Republiki Czeskiej mniej niż 100 dni łącznie. Nie jest więc rezydentem podatkowym Republiki Czeskiej. Nie posiada na terytorium Republiki Czeskiej żadnego biura ani innej stałej, wydzielonej powierzchni w ramach, której świadczyłby usługi w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. Nie posiada na terytorium Republiki Czeskiej również zakładu, oddziału lub filii, w rozumieniu art. 5 umowy z dnia 13 września 2011 r. zawartej między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Czeską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu. Wnioskodawca w ciągu roku spędza na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej więcej niż 183 dni. Posiada wyłącznie obywatelstwo polskie. W Polsce posiada centrum interesów życiowych - miejsce zamieszkania oraz rodzinę. Wszystkie dochody uzyskane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zgłasza w Polsce do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że skoro - jak wskazał Wnioskodawca - świadczone przez niego usługi na terytorium Republiki Czech, nie są świadczone za pośrednictwem położonego tam zakładu w rozumieniu cytowanego uprzednio art. 5 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, to dochód uzyskany z tytułu ww. usług będzie podlegał opodatkowaniu wyłącznie w Polsce, w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę w Polsce pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nie jest zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl