ITPB1/4511-1105/15/MPŁ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2015 r. (data wpływu 2 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków związanych z odbywaniem studiów podyplomowych - jest prawidłowe.

W dniu 2 listopada 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków związanych z odbywaniem studiów podyplomowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od października 2014 r. o profilu usługowym rozbudowanym. Przeważającą działalnością są roboty związane z budową pozostałych obiektów inżynierii lądowej i wodnej. Mając wykształcenie wyższe ekonomiczne uzupełnione o studia podyplomowe audytorskie, Wnioskodawca rozszerzył swoją działalność o usługi sklasyfikowane w PKD 62.02.Z, 69.20,Z 72.20.Z - których przedmiotem jest audyt ogólny oraz działalność rachunkowo księgowa i doradztwo podatkowe. Działalność ta jest dla Wnioskodawcy ważna, ponieważ wpływa na uzyskiwanie przychodów w "martwym" sezonie budowlanym. Obecnie Wnioskodawca rozpoczął roczne podyplomowe studia o specjalności rachunkowość i finanse, gdyż chciałby pogłębić swoją wiedzę w tej dziedzinie.

Wnioskodawca uważa, że podniesie to poziom usług audytorskich oraz księgowo rachunkowych i zwiększy konkurencyjność jego firmy. Wnioskodawca zamierza koszty związane z dokształcaniem zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu z prowadzonej działalności. Wnioskodawca nadmienia, że uczelnia znajduje się 250km od jego miejsca zamieszkania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może do kosztów uzyskania przychodów zaliczyć koszty związane z dokształcaniem, a więc opłaty za studia, koszty dojazdu oraz koszty noclegu.

Zdaniem Wnioskodawcy, zaliczenie ww. kosztów jest zasadne ponieważ ma bezpośredni związek z zachowaniem i zabezpieczeniem źródeł przychodów z prowadzonej działalności. Zabiegając o zlecenia Wnioskodawca musi wykazać się rozległą wiedzą, którą te studia pozwolą mu zdobyć. Wymagający rynek tych usług, rzeczywistość zmieniających się przepisów wymusza ciągły rozwój i potrzebę dokształcania. Kierując się tym, Wnioskodawca podjął studia spodziewając się wymiernych efektów w prowadzonej działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Wyrażenie "w celu osiągnięcia przychodu" zawarte we wskazanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z osiąganiem przychodów z tytułu działalności gospodarczej podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Zauważyć należy, że przez sformułowanie "w celu" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot "celowości", jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo - skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód).

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo - skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Wydatki na kształcenie na studiach podyplomowych nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ww. ustawy, a zatem w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dla stwierdzenia, czy wydatki poniesione w związku z odbywaniem studiów mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej istotne jest ustalenie:

* czy taki wydatek związany jest ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i mają związek z tą działalnością,

* czy też wydatek ten służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością gospodarczą, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.

Zatem, za uzasadnione racjonalnie i gospodarczo koszty, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, uznać należy takie wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od października 2014 r. o profilu usługowym rozbudowanym. Przeważającą działalnością są roboty związane z budową pozostałych obiektów inżynierii lądowej i wodnej. Mając wykształcenie wyższe ekonomiczne uzupełnione o studia podyplomowe audytorskie, Wnioskodawca rozszerzył swoją działalność o usługi sklasyfikowane w PKD 62.02.Z, 69.20,Z 72.20.Z - których przedmiotem jest audyt ogólny oraz działalność rachunkowo księgowa i doradztwo podatkowe. Działalność ta jest dla Wnioskodawcy ważna, ponieważ wpływa na uzyskiwanie przychodów w "martwym" sezonie budowlanym. Obecnie Wnioskodawca rozpoczął roczne podyplomowe studia o specjalności rachunkowość i finanse, których ukończenie podniesie poziom usług audytorskich oraz usług księgowo rachunkowych i zwiększy konkurencyjność jego firmy.

Przenosząc zanalizowane uprzednio przepisy na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że wydatki na pokrycie czesnego za kształcenie na studiach podyplomowych, faktycznie poniesione po rozpoczęciu prowadzenia działalności gospodarczej, ponoszone z zamiarem zdobycia wiedzy i umiejętności niezbędnych dla wykonywania działalności gospodarczej - w zakresie audytu ogólnego, działalności rachunkowo-księgowej i doradztwa podatkowego - oraz w celu zwiększenia przychodu z tej działalności, mogą dla Wnioskodawcy stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W opisanych okolicznościach, wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę należy bowiem uznać za racjonalne i uzasadnione gospodarczo, studia podyplomowe są związane z zakresem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Celem ponoszenia tych wydatków jest wzrost przychodu z tej działalności, ewentualnie zachowanie źródła przychodu. Ponadto, wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę nie są ujęte w katalogu zawartym w art. 23 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie ponownie podkreślić należy, że to na podatniku spoczywa ciężar wykazania istnienia związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie istnienia takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Tutejszy organ zastrzega, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu występującego w rzeczywistości wówczas wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.