ITPB1/4511-1070/15/AK - PIT w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego wykorzystywanego w działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2015 r. (data wpływu 3 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego wykorzystywanego w działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 3 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego wykorzystywanego w działalności gospodarczej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w dniu 11 czerwca 2008 r. nabył prawo odrębnej własności lokalu mieszkalnego, który początkowo był wykorzystywany na własne cele mieszkaniowe. Od dnia 1 września 2008 r. lokal był wynajmowany w ramach najmu prywatnego a Wnioskodawca dokonywał jego amortyzacji rozliczając ww. najem na zasadach ogólnych. Z dniem 3 czerwca 2013 r. Wnioskodawca zdecydował o założeniu działalności gospodarczej, w ramach której kontynuował wynajem przedmiotowego mieszkania, wprowadził ww. lokal mieszkalny do ewidencji środków trwałych i kontynuował jego amortyzację. Wynajem przedmiotowego lokalu w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy na dzień złożenia niniejszego wniosku jest nadal prowadzony.

W przyszłości Wnioskodawca planuje sprzedaż ww. lokalu mieszkalnego. Nadmienić należy, że przez cały okres działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczył między innymi usługi wynajmu lokali mieszkalnych. Nie jest i nigdy nie było przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy nabywanie i sprzedaż lokali.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy planowana sprzedaż lokalu mieszkalnego wykorzystywanego w działalności gospodarczej będzie przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej, czy będzie umiejscowiona w źródle przychodu odpłatne zbycie nieruchomości.

2. Czy w sytuacji stwierdzenia, że przychód z planowanej sprzedaży nie będzie zaliczony do źródła przychodu pozarolnicza działalność gospodarcza, przedmiotowa sprzedaż będzie zwolniona z podatku z uwagi na fakt, że od końca roku w którym dokonano nabycia do dnia sprzedaży upłynęło więcej niż 5 lat, w oparciu o art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, problem w niniejszej sprawie sprowadza się do rozstrzygnięcia kwestii, czy sprzedaż lokalu mieszkalnego, w przypadku, gdy lokal ten był wcześniej wynajmowany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej stanowi źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też jest przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Niniejsze zagadnienie regulują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w szczególności art. 14 ust. 2 pkt 1 i ust. 2c tegoż artykułu. Zgodnie z art. 14 ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodem z działalności gospodarczej są również:

Z kolei na podstawie art. 14 ust. 2c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Artykuł 30e pkt 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi zaś, iż:

Przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł. Dalej w art. 10 ust. 3 Ustawodawca wprost stanowi, że dla odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego wykorzystywanego w działalności gospodarczej należy stosować art. 10 ust. 8 tj. ujmować przychody ze sprzedaży takiego lokalu mieszkalnego w źródle odpłatne zbycie nieruchomości.

Tak więc, co do zasady przychody ze sprzedaży składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowią przychód z tej działalności. Nie są zatem przychodem z odrębnego źródła przychodów jakim jest sprzedaż rzeczy i praw majątkowych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawodawca wprowadził jednak odstępstwo od tej zasady. Zgodnie bowiem z art. 14 ust. 2c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej:

* budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,

* lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie związanych z tym budynkiem lub lokalem,

* spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz

* prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Do tych przychodów bowiem ustawodawca nakazuje stosować odpowiednio art. 30e ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczący opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. Stanowią więc one przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tym samym nie są przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Reasumując, biorąc pod uwagę fakt, że zbycie lokalu mieszkalnego wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej nie stanowi przychodu z tytułu prowadzonej działalności a umiejscowione jest w źródle odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, możliwe jest zastosowanie zwolnienia wynikającego z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku od osób fizycznych. Zwolnienie obowiązuje jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Na potwierdzenie własnego stanowiska Wnioskodawca powołał Interpretację Indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 czerwca 2010 r., IBPBI/1/415-289/10/AB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są m.in.:

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 (pkt 8):

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powołany wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z kolei w myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednakże przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie (art. 10 ust. 3 ww. ustawy).

Natomiast w świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

- wykorzystywanych na potrzeby związane działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio (art. 14 ust. 2c ww. ustawy).

Z treści art. 14 ust. 2c powoływanej ustawy jednoznacznie wynika, że do przychodów, z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3) nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą m.in. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu. W takim przypadku odpowiednie zastosowanie znajdzie przepis art. 30e ustawy o podatku od osób fizycznych, który określa w jaki sposób należy ustalić koszty w przypadku odpłatnego zbycia lokalu o charakterze mieszkalnym.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca w dniu 11 czerwca 2008 r. nabył prawo odrębnej własności lokalu mieszkalnego, który początkowo był wykorzystywany na własne cele mieszkaniowe. Od dnia 1 września 2008 r. lokal był wynajmowany w ramach najmu prywatnego a Wnioskodawca dokonywał jego amortyzacji rozliczając ww. najem na zasadach ogólnych. Z dniem 3 czerwca 2013 r. Wnioskodawca zdecydował o założeniu działalności gospodarczej w ramach, której kontynuował wynajem przedmiotowego mieszkania, wprowadził ww. lokal mieszkalny do ewidencji środków trwałych i kontynuował jego amortyzację. Wynajem przedmiotowego lokalu w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy na dzień złożenia niniejszego wniosku jest kontynuowany. W przyszłości Wnioskodawca planuje sprzedaż ww. lokalu mieszkalnego.

Ponadto z wniosku wynika, że zbycie lokalu nie nastąpi w ramach działalności gospodarczej polegającej na nabywaniu i sprzedaży lokali.

Mając na względzie powołane przepisy prawne oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że kwota uzyskana ze sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego, nie będzie stanowiła dla Wnioskodawcy przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Wobec tego sprzedaż tę należy zakwalifikować do źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, w rozpatrywanej sprawie, przychód ze zbycia ww. lokalu mieszkalnego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie powstanie, albowiem do sprzedaży ww. lokalu doszło po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.

Ponadto wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

W przypadku gdy opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego nie będzie zgodny z zaistniałym stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.