ITPB1/4511-1069/15/HD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.), oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2015 r. (data wpływu 2 listopada 2015 r.), uzupełnionym w dniu 12 stycznia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu obliczania zaliczek na podatek dochodowy w formie uproszczonej - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 listopada 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu obliczania zaliczek na podatek dochodowy w formie uproszczonej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych. Od kilku lat opodatkowuje dochód podatkiem liniowym na podstawie art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W 2015 r. - tak jak w poprzednich latach - na podstawie art. 44 ust. 6b ww. ustawy Wnioskodawca wybrał uproszczoną formę zaliczek miesięcznych.

Wnioskodawca obliczył zaliczki w następujący sposób: dochód do opodatkowania z zeznania PIT-36L za 2013 r. złożonego w 2014 r. (poz. 34 zeznania) wyniósł 199.129 zł 54 gr. 19% od tej sumy wynosi 37.346 zł 61 gr. 1/12 tej kwoty wynosi 3.152 zł 88 gr. Od tak obliczonego podatku Wnioskodawca odlicza - na podstawie art. 44 ust. 6i ustawy - składki na ubezpieczenie zdrowotne zapłacone przez Wnioskodawcę w danym miesiącu.

W styczniu 2015 r. Wnioskodawca zapłacił składkę w wysokości 232 zł 85 gr, a więc zaliczka na podatek dochodowy wyniosła 2.920 zł. W następnych miesiącach składka zdrowotna wynosiła 240 zł 60 gr, a więc zaliczka na podatek dochodowy wynosi 2.912 zł.

Zaliczki w takiej wysokości są przez Wnioskodawcę regularnie wpłacane na konto urzędu skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podstawą do obliczenia uproszczonych zaliczek na podatek dochodowy jest dochód wykazany w zeznaniu złożonym w poprzednim roku podatkowym przed dokonaniem odliczeń m.in. składek na ubezpieczenie społeczne. Czy podstawą tych obliczeń jest dochód do opodatkowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawą powyższych wyliczeń powinien być dochód do opodatkowania, a więc z odliczeniem zapłaconych w roku, z którego zeznanie jest brane pod uwagę, składek na ubezpieczenie społeczne. Przemawia za tym samo określenie zawarte w opisie rubryki 34 zeznania PIT-36L - dochód do opodatkowania. A więc dochód będący podstawą opodatkowania.

Według Wnioskodawcy nie można zatem przyjmować do obliczania uproszczonych zaliczek innej kwoty tylko dlatego, że również określona jest słowem "dochód". Wnioskodawca uważa, że takie stanowisko jest sprzeczne z intencją ustawodawcy, którą z pewnością było wyłącznie uproszczenie obliczania zaliczek, a nie zwiększanie obciążeń podatkowych tym bardziej, że zgodnie z przepisami podatnik może zaliczyć składki na ubezpieczenie społeczne bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w księdze podatkowej. W takim przypadku kwota składek nie znajdzie się w zeznaniu rocznym, ale jest już uwzględniona w wykazywanym dochodzie. Byłoby nielogiczne różnicowanie sytuacji podatnika ze względu na to, w jaki technicznie sposób dokonuje odliczenia zapłaconych składek od dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów - o czym stanowi art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Jak stanowi art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Przy czym - jak stanowi art. 44 ust. 6b powoływanej ustawy - podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 kwoty obliczonej, z zastrzeżeniem ust. 6h i 6i, przy zastosowaniu skali podatkowej obowiązującej w danym roku podatkowym określonej w art. 27 ust. 1, od dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej wykazanego w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty), o którym mowa w art. 45 ust. 1, lub w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 2, złożonym:

W myśl art. 44 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy, którzy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, są obowiązani:

Kwotę zaliczki podlegającą wpłacie, obliczoną w sposób określony w ust. 6b lub 6h, zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, zapłaconej w danym miesiącu przez podatnika (art. 44 ust. 6i ww. ustawy).

W myśl art. 27b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek dochodowy obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.) opłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki (art. 27b ust. 2 ww. ustawy).

Stosownie do art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, od kilku lat opodatkowując dochód podatkiem liniowym na podstawie art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca wybrał uproszczoną formę zaliczek miesięcznych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołany wyżej stan prawny stwierdzić należy, że w sytuacji gdy zaliczki na podatek dochodowy ustalane są w oparciu o zasady określone w art. 44 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartością wyjściową do obliczenia należnej zaliczki jest - wysokość dochodu osiągniętego przez podatnika z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wynikająca z zeznania podatkowego złożonego w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy, bądź - jeżeli zajdą przesłanki określone pkt 2 tego przepisu - złożonego w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata.

Literalne brzmienie art. 44 ust. 6b ustawy wskazuje zatem, że kwotą, od której należy dokonywać stosownych wyliczeń jest wartość dochodu (wykazana w stosownym zeznaniu). Z uwagi na brak szczególnych regulacji - na potrzeby ustalania zaliczek uproszczonych - należy przyjąć, że jest to dochód w rozumieniu art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym.

Oznacza to, że za podstawę obliczenia zaliczki w uproszczonej formie Wnioskodawca zobowiązany jest przyjmować dodatnią różnicę pomiędzy przychodami i kosztami ich uzyskania bez przysługujących podatnikowi odliczeń (np. składek ZUS).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.