ITPB1/415-999/09/13-S/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów po uwzględnieniu wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 listopada 2012 r. sygn. akt II FSK 634/11 (data wpływu 5 lutego 2013 r.) oraz wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 13 marca 2013 r. sygn. akt I SA/Gd 225/13 (data wpływu 27 maja 2013 r.) - stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2009 r. (data wpływu 21 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wystąpienia ze spółki jawnej - jest prawidłowe.

W dniu 21 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wystąpienia ze spółki jawnej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni od 1 lipca 2003 r. prowadziła działalność gospodarczą w ramach spółki jawnej. Wraz ze wstąpieniem do spółki wniosła wkład o wartości 1.000 zł.

Występując ze spółki w dniu 18 marca 2009 r. zachowała prawo do przypadającej na nią części majątku spółki w postaci wkładu o wartości 1000 zł (wniesionego zgodnie z umową spółki jawnej), nadwyżki kapitałowej pomiędzy wartością wniesionego wkładu a wartością przypadającej na nią części majątku zgromadzonego przez spółkę w trakcie jej funkcjonowania, w tym między innymi do:

* części majątku ruchomego - samochody, maszyny przemysłowe,

* części nieruchomości - działki zabudowane halą produkcyjną, metalową wiatą, budynkiem o funkcji biurowo-socjalnej i utwardzonymi placami.

Źródłem finansowania zakupów składających się na majątek spółki był, co do zasady opodatkowany dochód wspólników.

Wskazane wyżej składniki majątku figurowały w księgach handlowych spółki jawnej jako składniki majątkowe spełniając przy tym kryteria zawarte w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a, b), c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Umową zawartą w dniu 18 marca 2009 r. zniesiona została za wynagrodzeniem współwłasność ruchomości między wspólnikami spółki jawnej. Drugą umową zawartą w formie aktu notarialnego w dniu 18 marca 2009 r. została zniesiona za wynagrodzeniem współwłasność nieruchomości między wspólnikami spółki jawnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle postanowień ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) oraz zasad konstrukcji i funkcjonowania podatków dochodowych uzyskana przez Wnioskodawczynię wartość środków pieniężnych związana z jej wystąpieniem ze spółki jawnej odpowiadająca wartości przypadającej na nią części majątku spółki jawnej zgromadzonego i sfinansowanego ze środków opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych stanowi dla niej przysporzenie podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji wystąpienia wspólnika ze spółki jawnej (art. 65 § 1 Kodeksu spółek handlowych) wartość udziału kapitałowego wspólnika oznacza się na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku. Udział kapitałowy obliczony zgodnie z powyższymi zasadami winien być wypłacony wspólnikowi w pieniądzu, zaś rzeczy wniesione przez niego do spółki tylko do używania zwraca się w naturze (art. 65 § 3 ww. ustawy).

W skład udziału kapitałowego występującego wspólnika wchodzi kwota wkładów wniesionych do spółki jawnej przez podatnika wraz z zawarciem umowy spółki oraz kwoty ponad wniesione wkłady, których źródłem są zyski spółki wypracowane w latach poprzednich, pozostawione w spółce w celu zwiększenia kapitałów własnych.

Bezsporne jest, że na mocy art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) z podatku zwolniona jest część majątku stanowiąca przychód otrzymany w związku ze zwrotem wkładów w spółce osobowej, do wysokości wniesionych wkładów.

Co do uzyskanych kwot stanowiących nadwyżkę ponad wniesiony do spółki kapitał własny, Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że konieczność ich opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych łamałaby zasadę jednokrotnego opodatkowania tego samego dochodu.

Zgodnie z orzecznictwem sądowym, w tym z treścią wyroku WSA w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2009 r. (Sygn. akt: III SA/Wa 130/09) należy przyjąć, że podstawową zasadą wykładni systemowej w podatku dochodowym powinno być założenie, że ta sama wartość nie może być dwukrotnie opodatkowana na imię tej samej osoby, a ten sam wydatek nie może być uwzględniony więcej niż jeden raz, jako koszt uzyskania przychodu. Zasada ta wynika z podstawowych zasad konstrukcyjnych podatków dochodowych.

Jednym z głównych celów prowadzenia działalności gospodarczej jest osiąganie zysków. Z końcem każdego roku obrotowego wspólnikom spółki jawnej przysługuje prawo żądania podziału i wypłaty całości zysku wypracowanego przez spółkę. Jednak w przypadku rezygnacji z tego uprawnienia niewypłacony zysk, po uprzednim pomniejszeniu o należną wartość podatku dochodowego, prowadzi do przyrostu majątku spółki (art. 52 Kodeksu spółek handlowych).

Należy zwrócić uwagę, że zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, to nie spółka osobowa jest podatnikiem podatku dochodowego. Podmioty opodatkowania wskazane są w ustawach regulujących opodatkowanie podatkiem dochodowym. Zgodnie z przepisami art. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) opodatkowane są dochody osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji. Ponadto przepisy ustawy mają zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej (w tym spółka jawna). Natomiast przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) regulują opodatkowanie dochodów osób fizycznych.

Artykuł 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną (w tym spółki jawnej) u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. Ponadto przychody te łączy się z pozostałymi

przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy. Zysk z działalności spółki jawnej jest wspólnym przychodem wszystkich wspólników. W sytuacji, gdy przychód z udziału w spółce jest corocznie opodatkowywany oddzielnie w stosunku do każdego ze wspólników, proporcjonalnie do jego udziału, zwrot przypadającego wspólnikowi majątku, w sytuacji wystąpienia ze spółki nie powinien być ponownie opodatkowany. Wspólnik nie uzyskuje w tej sytuacji przychodu, a co za tym idzie nie powstaje obowiązek uiszczenia podatku.

Należy zgodzić się ze stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażonym w wyroku z dnia 7 października 2004 r. (sygn. akt: FSK 594/04), że "wystąpienie wspólnika ze spółki i wiążący się z tym faktem zwrot przypadającego temu wspólnikowi majątku spółki nie skutkuje powstaniem u niego przychodu podlegającego opodatkowaniu, bowiem dochody uzyskane dla spółki w czasie jej trwania podlegały opodatkowaniu w każdym roku podatkowym. Zobowiązanie występującego ze spółki wspólnika do uiszczenia podatku dochodowego od spłaty udziału w majątku spółki oznaczałoby opodatkowanie już wcześniej opodatkowanego majątku".

Ponadto należy zwrócić uwagę, iż stanowisko NSA znalazło swoje potwierdzenie w licznych orzeczeniach wojewódzkich sądów administracyjnych. Wśród nich można wymienić wyroki: WSA w Kielcach z dnia 22 marca 2007 r. (sygn. akt I SA/Ke 72/07), WSA w Lublinie z dnia 20 grudnia 2007 r. (sygn. akt I SA/Lu 694/07), WSA w Białymstoku z dnia 25 marca 2009 r. (sygn. akt: I SA/Bk 557/08), WSA w Gdańsku z dnia 19 lutego 2009 r. (sygn. akt I SA/Gd 785/08), WSA w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2009 r. (sygn. akt: III SA/Wa 130/09), WSA w Bydgoszczy z dnia 14 lipca 2009 r. (sygn. akt: I SA/Bd 257/09):

Wnioskodawca zauważa, że orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczy spółek cywilnych, niemniej jednak tezy zawarte w wyrokach wojewódzkich sądów administracyjnych wskazujących na identyczność charakteru prawno-podatkowego wszystkich spółek osobowych.

Z bogatego orzecznictwa przytacza treść wyroku WSA w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2009 r. (sygn. akt: III SA/Wa 130/09), w którym to Sąd wskazał że w obu ww. przypadkach orzeczenia sądów administracyjnych dotyczyły spółek cywilnych i opodatkowania "zwracanych wkładów" wspólnikom - osobom fizycznym, niemniej jednak z uwagi na identyczność charakteru prawno-podatkowego wszystkich spółek oraz identyczność regulacji podatkowych (a właściwie całkowity brak szczególnych, wyraźnych w tym zakresie, przepisów), zdaniem Sądu, tezy te mogą odnosić się również do opodatkowania osób fizycznych przy likwidacji i podziale majątku spółek osobowych, w których osoby te były wspólnikami".

W podobnym tonie utrzymany został wyrok WSA w Gdańsku z dnia 19 lutego 2009 r. (sygn. akt: I SA/Gd 785/08).

W świetle powyższego wg Wnioskodawczyni uzasadnione jest stanowisko prawne dotyczące niezgodności z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ponownego opodatkowania przychodu uzyskanego przez osobę fizyczną z tytułu uczestnictwa w spółce jawnej w sytuacji, gdy wspólnik występuje ze spółki i domaga się zwrotu przypadającej mu części udziału kapitałowego spółki, a zatem, wspólnik występujący ze spółki jawnej powinien otrzymać całość przypadającego mu udziału kapitałowego bez pomniejszenia o podatek dochodowy.

W dniu 10 marca 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną Nr ITPB1/415-999/09/WM, w której uznając stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe stwierdził, iż zwrot wniesionych wkładów do spółki jawnej przez występującego wspólnika jest zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tylko do wysokości wniesionego do tej spółki wkładu. Różnica pomiędzy wypłaconą wartością udziału kapitałowego, a wartością wkładu wniesionego przez wspólnika - jako dochód z praw majątkowych podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Nie zgadzając się z treścią rozstrzygnięcia, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Wnioskodawca wniósł w dniu 4 czerwca 2010 r. skargę na ww. interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku.

Wyrokiem z dnia 3 listopada 2010 r. sygn. akt I SA/Gd 617/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę. Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem, Wnioskodawca wniósł skargę kasacyjną od powyższego wyroku.

Wyrokiem z dnia 14 listopada 2012 r. sygn. akt II FSK 634/11 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok w całości.

W dniu 27 maja 2013 r. wpłynął do tutejszego organu odpis prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 13 marca 2013 r. sygn. akt I SA/Gd 225/13.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcia zawartew wydanych w niniejszej sprawie orzeczeniach - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Jednocześnie wskazać należy, iż z uwagi na fakt, że wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej został przez Panią złożony w 2009 r., oraz że wyrok w sprawie został wydany w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. - niniejsza interpretacja dotyczy przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przed nowelizacją wprowadzoną ustawą z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 226, poz. 148).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ww. ustawy. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Przy czym, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 tej ustawy).

W konsekwencji każdy ze wspólników oblicza odrębnie dochód z udziału w spółce i każdy samodzielnie od tego dochodu oblicza podatek dochodowy.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dochód ze wspólnego źródła przychodów, o którym mowa w art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy ustalać stosownie do art. 9 ust. 2 tej ustawy, który stanowi, że dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Natomiast w myśl art. 21 ust. 1 pkt 50 ww. ustawy, wolne od opodatkowania są przychody otrzymane w związku ze zwrotem udziałów lub wkładów w spółdzielni albo wkładów w spółce osobowej, do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów do spółdzielni albo wkładów do spółki osobowej.

Istotne przy tym jest to, co wchodzi w skład wypłacanego występującemu ze spółki jawnej wspólnikowi udziału kapitałowego oraz zwłaszcza, co kryje się pod pojęciem wniesionego przez wspólnika do spółki wkładu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wystąpiła Pani ze spółki jawnej. Występując ze spółki w dniu 18 marca 2009 r. zachowała prawo do przypadającej na nią części majątku spółki w postaci wkładu o wartości 1000 zł (wniesionego zgodnie z umową spółki jawnej), nadwyżki kapitałowej pomiędzy wartością wniesionego wkładu a wartością przypadającej na nią części majątku zgromadzonego przez spółkę w trakcie jej funkcjonowania, w tym między innymi do:

* części majątku ruchomego - samochody, maszyny przemysłowe,

* części nieruchomości - działki zabudowane halą produkcyjną, metalową wiatą, budynkiem o funkcji biurowo-socjalnej i utwardzonymi placami.

Źródłem finansowania zakupów składających się na majątek spółki był, co do zasady opodatkowany dochód wspólników.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 22 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), spółka jawna jest spółką osobową, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. Stosownie do postanowień art. 8 § 1 ww. ustawy, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka jawna może zatem posiadać własny majątek, który jest odrębny od majątków osobistych jej wspólników.

Natomiast zasady zwrotu wartości udziału wspólnika występującego ze spółki jawnej wynikają z art. 65 Kodeksu spółek handlowych, przewidującego obowiązek rozliczenia poprzez sporządzenie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą (rynkową) majątku spółki, czyli wartość jej majątku w obrocie prawnym i gospodarczym. W przypadku, gdy wartość majątku spółki osobowej, a więc i jej wartość zbywcza, uległa zmianie w stosunku do momentu, kiedy skarżący przystępował do spółki wnosząc stosowny wkład, udział wypłacany takiemu wspólnikowi powinien poza wniesionym wkładem, zawierać także procentową część nadwyżki majątkowej wynikającą z wypracowanego z lat ubiegłych zysku spółki oraz wzrostu wartości składników jej majątku. Udział kapitałowy obliczony zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 65 Kodeksu spółek handlowych, winien być wypłacony wspólnikowi w pieniądzu, rzeczy wniesione przez niego do spółki tylko do używania zwraca się w naturze.

Jednocześnie wskazać należy, iż na gruncie przepisów prawa podatkowego spółka jawna nie jest odrębnym podatnikiem podatku dochodowego. Podatnikiem podatku dochodowego w takim przypadku jest wspólnik, który uzyskuje przychody i ponosi koszty ich uzyskania w takiej proporcji, w jakiej uczestniczy w zyskach spółki na podstawie jej umowy. Zgodnie, bowiem z treścią art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W oparciu o powyższe należy zatem przyjąć, że skoro przychody i koszty, a w konsekwencji i dochód spółki osobowej rozliczane są bezpośrednio u każdego ze wspólników, tym samym przyrost majątku spółki w wyniku przekazania przez wspólników części zysków spółki na powiększenie jej majątku nie podlega odrębnemu opodatkowaniu. Dodatkowe opodatkowanie wzrostu wartości majątku spółki byłoby powtórnym opodatkowaniem zysków już raz opodatkowanych, jako przychodów ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stąd, uwzględniając przyjętą na gruncie podatku dochodowego zasadę jednokrotnego opodatkowania, wypłata występującemu wspólnikowi wartości jego udziału kapitałowego powinna być obojętna podatkowo, o ile przychód ten był wcześniej opodatkowany.

Niezależnie od powyższego należy jednak podkreślić, iż występujący ze spółki wspólnik może otrzymać nie tylko wolny od opodatkowania zwrot wkładu, ale także wynikającą z dokonanego bilansu "nadwyżkę". W razie wystąpienia wspólnika ze spółki jawnej, wartość udziału kapitałowego wspólnika oznacza się na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku. Udział kapitałowy obliczony zgodnie z powyższymi zasadami winien być wypłacony wspólnikowi w pieniądzu. Bilans, na podstawie którego dokonywane są rozliczenia ze wspólnikiem występującym ze spółki sporządzany jest według odmiennych zasad niż bilanse roczne, to jest w bilansie tym wartość poszczególnych składników majątku spółki należy ustalić nie według wartości bilansowej lecz według wartości dla przedsiębiorstwa. Możliwa jest zatem sytuacja, że występujący ze spółki wspólnik otrzyma nie tylko wolny od opodatkowania zwrot wkładu, ale także wynikającą z dokonanego bilansu "nadwyżkę". Nadwyżka ta może pochodzić z niepodzielonego zysku spółki bądź z wypracowanego (nabytego) przez nią majątku w trakcie prowadzenia przez nią działalności. Przychód wspólnika otrzymany tytułem wypłaty tej nadwyżki nie korzysta już ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. i podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych jako przychód z praw majątkowych (10 ust. 1 pkt 7 w zw. art. 18).

Jego źródłem jest bowiem w tym wypadku prawo majątkowe w postaci udziału w spółce jawnej, a nie pozarolnicza działalność gospodarcza, z którego to źródła pochodzą tylko wypłaty z zysku spółki. W tej sytuacji nie zachodzi zatem dwukrotne opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodu wspólnika. Dochód wspólnika podlega opodatkowaniu tylko raz, przy okazji rozliczenia, w związku z jego wystąpieniem ze spółki, majątku przekraczającego wartość wkładu wspólnika.

Zgodnie ze stanowiskiem orzecznictwa, konieczność objęcia zwolnieniem z art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwot przewyższających wartość wniesionych wkładów lecz pochodzących z zysku wypracowanego w latach poprzednich, pozostawionego w spółce w trakcie jej działalności w celu jej dofinansowania, uzasadniona jest tym, że dochód wspólnika będzie podlegał opodatkowaniu tylko raz, albo przy wypłacie zysku z działalności spółki, albo przy okazji rozliczenia, w związku z jego wystąpieniem ze spółki, majątku przekraczającego wartość wkładu wspólnika. Jeżeli wspólnik otrzymany i opodatkowany zysk z działalności spółki pozostawia w spółce, a zatem reinwestuje, tym samym zwiększa wartość wniesionego przez siebie do tej spółki wkładu. W takiej sytuacji mamy do czynienia z podwyższeniem wartości wniesionego wkładu w trakcie działalności spółki, którą to okoliczność należy uwzględnić ustalając wysokość udziału kapitałowego przypadającego do zwrotu ustępującemu wspólnikowi tytułem wniesionego przez niego wkładu i korzystać będzie ona w pełni ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy.

Powyższe oznacza, że dla kwestii zakresu zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym zakresu opodatkowania przychodów uzyskanych przez wspólnika występującego ze spółki, z tytułu wypłacanego mu udziału kapitałowego istotne jest, czy chodzi o niepodzielony zysk spółki, względnie o wypracowany przez nią majątek w toku prowadzenia działalności, czy też o pozostawiony w spółce (reinwestowany) zysk po opodatkowaniu, który zwiększa wartość wniesionego przez tegoż wspólnika do spółki wkładu.

Wskazać należy, że Wnioskodawczyni w swoim wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przedstawiając stan faktyczny podała, że "źródłem finansowania przypadającej na nią przy jej wystąpieniu ze spółki części majątku spółki był, co do zasady, opodatkowany dochód spółki". Użycie zwrotu "co do zasady" może sugerować, że jednak nie wszystkie otrzymane przez Nią składniki majątkowe spółki zostały sfinansowane z opodatkowanego już dochodu. Także postawione w tym wniosku pytanie dotyczące opodatkowania uzyskanego przez nią przy wystąpieniu ze spółki przychodu oraz jej własne stanowisko w tej sprawie odnosiło się do przypadającej na nią części majątku spółki zgromadzonego i sfinansowanego ze środków opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Mając zatem na uwadze powyższe, należy uznać, że zwolnieniu podatkowemu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlega majątek otrzymany przez Wnioskodawczynię jako wspólnika ustępującego ze spółki jawnej do wysokości wniesionego do spółki wkładu z uwzględnieniem wzrostu jego wartości w wyniku pozostawienia w spółce otrzymanego i opodatkowanego zysku z lat wcześniejszych.

Reasumując, w wykonaniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 13 marca 2013 r. sygn. akt I SA/Gd 225/13 oraz biorąc pod uwagę stan prawny obowiązujący do 31 grudnia 2010 r. w niniejszej sprawie należy stwierdzić, iż zwrócony wspólnikowi występującemu ze spółki jawnej wkład, który uległ podwyższeniu z opodatkowanych już zysków spółki korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.