ITPB1/415-989/14/DP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 11 grudnia 2014 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-989/14/DP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2014 r. (data wpływu 29 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia momentu powstania przychodu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia momentu powstania przychodu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi m.in. działalność spedycyjną polegającą na pośrednictwie w sprzedaży ładunków. W sierpniu bieżącego roku zlecił przewoźnikowi wykonanie przewozu z Francji do Niemiec. Na podstawie wystawionego przez Wnioskodawcę zlecenia, przewoźnik miał dokonać przewozu towarów na wyżej wymienionej trasie i rozładować towar do dnia 27 sierpnia 2014 r. W dniu 16 września 2014 r. Wnioskodawca otrzymał od przewoźnika fakturę wraz z kompletem dokumentów potwierdzających transport (m.in dokument CMR), z których wynika, że przewoźnik dostarczył towar dniu 26 sierpnia 2014 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy za datę wykonania usługi spedycyjnej należy uznać dzień otrzymania dokumentów od podwykonawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Z kolei, według art. 14 ust. 1c niniejszego artykułu, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się m.in. dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

a.

wystawienia faktury albo

b.

uregulowania należności.

Natomiast, według art. 106i ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, fakturę można wystawić 15-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zatem jeżeli Wnioskodawca za datę wykonania usługi uznałby datę dostarczenia towarów przez przewoźnika, musiałby wystawić fakturę do dnia 15 września 2014 r. i wykazać przychód w sierpniu 2014 r., co zdaniem Wnioskodawcy, fizycznie nie było możliwe, albowiem nie posiadał on jeszcze dokumentów potwierdzających transport przez Zleceniobiorcę. Spedytor, jako pośredniczący w sprzedaży ładunków, może bowiem dopiero wystawić fakturę po otrzymaniu dokumentów transportowych, z których wynika, że towar został przez przewoźnika dostarczony do klienta.

Wobec powyższego Wnioskodawca uważa, że za datę wykonania usługi należy uznać datę otrzymania dokumentów od podwykonawcy, albowiem dopiero po otrzymaniu tych dokumentów (m.in. dokumentu CMR), Wnioskodawca jest w stanie stwierdzić czy usługa faktycznie oraz w jakim terminie została wykonana. Może bowiem okazać się, że przewoźnik nie dokonał dostawy towarów lub dokonał ją w terminie późniejszym. Jednocześnie Wnioskodawca nadmienia, że w większości podobnych zleceń czas oczekiwania na dokumenty transportowe to okres około 2-3 tygodni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z ogólną regułą zawartą w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn.z.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (tekst jedn.: pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1 h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1.

wystawienia faktury albo

2.

uregulowania należności.

W myśl ww. przepisu przychód podatkowy dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych powstaje w dniu wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi. Wyjątek od tej zasady stanowi:

* wystawienie faktury przed datą wydania towaru, zbycia prawa lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi - datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień wystawienia faktury,

* uregulowanie należności przed wydaniem towaru, zbyciem prawa lub wykonaniem usługi albo częściowym wykonaniem usługi - datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień otrzymania należności.

Przytoczony powyżej przepis należy traktować jako generalną zasadę określającą moment powstania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych. Wyjątek od tak skonstruowanej zasady wprowadza art. 14 ust. 1e, 1 h oraz 1i powołanej ustawy, które to przepisy nie mają jednak zastosowania na gruncie przedmiotowej sprawy.

W związku z powyższym, w niniejszej sprawie, datę powstania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych należy określić zgodnie z cytowanym powyżej art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z treści tego przepisu wynika wprost, że moment powstania przychodu należnego został ściśle związany z wystąpieniem najwcześniejszego ze zdarzeń wskazanych w cytowanym przepisie.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi m.in. działalność spedycyjną polegającą na pośrednictwie w sprzedaży ładunków. W sierpniu bieżącego roku zlecił przewoźnikowi wykonanie przewozu z Francji do Niemiec. Na podstawie wystawionego przez Wnioskodawcę zlecenia, przewoźnik miał dokonać przewozu towarów na wyżej wymienionej trasie i rozładować towar do dnia 27 sierpnia 2014 r. W dniu 16 września 2014 r. Wnioskodawca otrzymał od przewoźnika fakturę wraz z kompletem dokumentów potwierdzających transport (m.in dokument CMR), z których wynika, że przewoźnik dostarczył towar dniu 26 sierpnia 2014 r.

Mając na uwadze informacje przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy, uznać należy, że w przedmiotowej sprawie przychody uzyskane w związku ze świadczeniem usług spedycyjnych stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przychody z usług wykonywanych przez Wnioskodawcę powstają - zgodnie z cytowanym uprzednio art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w dacie wykonania usługi, gdyż - jak wskazano w treści złożonego wniosku - wystawienie faktury jest czynnością późniejszą niż wykonanie usługi spedycyjnej na trasie Francja-Niemcy. Przy czym usługę należy uznać za wykonaną w dniu dostarczenia towaru, tego bowiem dotyczyło zlecenie Wnioskodawcy.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie dają przy tym możliwości uwzględnienia - przy ustalaniu daty powstania przychodu - innych okoliczności, takich jak np. wskazany we wniosku czas oczekiwania na dokumenty transportowe.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Jednocześnie zaznacza się, że procedura wydawania interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego, które umożliwiłoby pełną ocenę okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku związanych z momentem uzyskania przychodu z tytułu wykonania usługi.

Ponadto wskazać należy, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem wskazany we wniosku art. 106i ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie był przedmiotem interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni

od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl