ITPB1/415-974a/11/DP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 grudnia 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-974a/11/DP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2011 r. (data wpływu 19 września 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 grudnia 2011 r. (data wpływu 9 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 5 grudnia 2011 r. (data wpływu 9 grudnia 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi usługową działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. W zakresie prowadzonej działalności nie występuje wynajem nieruchomości. Wnioskodawca nie wynajmuje innych nieruchomości również poza swoją działalnością. Dochody uzyskiwane w ramach działalności, rozlicza na zasadach ogólnych, w formie tzw. podatku liniowego. Ponadto jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca w 2010 r. zakupił do własnego majątku niezwiązanego z prowadzoną działalnością nieruchomość - dom jednorodzinny o pow. użytkowej 300 m 2. Część domu wykorzystywana jest na zaspokajanie własnych potrzeb mieszkaniowych, część pomieszczeń przeznaczono na prowadzenie własnej działalności gospodarczej, a część została wynajęta - poza prowadzoną działalnością w spółce prawa handlowego, stosując stawkę 8,5%. Podstawą opodatkowania jest wyłącznie czynsz netto (bez podatku VAT). Wnioskodawca nie włącza do podstawy opodatkowania kosztów eksploatacyjnych dotyczących najemcy, które ponosi dodatkowo najemca po podpisaniu stosownych umów z dostawcami mediów. Stosowany czynsz jest zgodny ze stawkami stosowanymi na rynku. Pomieszczenia przeznaczone na własną działalność będą amortyzowane.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (oznaczone we wniosku Nr 1 i 2).

1.

Czy Wnioskodawca ma prawo do opodatkowania przychodów z tytułu najmu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych według stawki 8,5%.

2.

Czy Wnioskodawca stosuje właściwą podstawę opodatkowania (wartość czynszu netto).

Zdaniem Wnioskodawcy na powyższe pytania należy odpowiedzieć twierdząco.

Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne - osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Poza opisaną umową najmu Wnioskodawca nie zajmuje się wynajmowaniem nieruchomości, ani prywatnie, ani w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Wysokość czynszu wynosi w myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy 8,5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

* zarobkowym celu działalności,

* wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,

* prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Zgodnie z ogólną regułą zawartą w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzić należy, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. Jedynie w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią cytowanego wcześniej art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynajmowanie nieruchomości traktowane jest jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zawarł, umowę najmu części domu jednorodzinnego, w którym (w części pomieszczeń) prowadzi działalność gospodarczą zakresie usług.

Przedmiotem najmu będzie zatem bez wątpienia składnik majątku Wnioskodawcy związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że przychód uzyskany z tytułu najmu pomieszczeń w części nieruchomości należącej do Wnioskodawcy - nie będzie stanowił przychodu ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (najem, dzierżawa itp.), lecz będzie przychodem ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, co wyklucza możliwość opodatkowania tego przychodu w formie zryczałtowanej, o której mowa w art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.). Zgodnie bowiem z tym przepisem osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Brak jest również podstaw prawnych do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, uzyskiwanych z najmu nieruchomości przychodów, jako przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej "spółką".

W myśl art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e) ustawy, opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników osiągających w całości lub części przychody ze świadczenia usług wymienionych w załączniku Nr 2 do ustawy, tj. "Wykaz usług, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, oznaczonych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług".

W pozycji 28 tego załącznika wymieniono m.in. usługi w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (grupa 68.20.1 PKWiU), z zastrzeżeniem, iż wyłączenie to nie dotyczy przychodów osiąganych z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, o których mowa w art. 6 ust. 1a ustawy (co jak wykazano na gruncie niniejszej sprawy nie ma miejsca).

Przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wykluczają więc możliwość korzystania z opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym przychodów z działalności gospodarczej, jeżeli podatnik osiąga w ramach tej działalności w całości lub w części przychody z najmu nieruchomości na własny rachunek.

Zatem, w świetle przedstawionego opisu stanu faktycznego oraz powołanych przepisów prawa podatkowego, uznać należy, iż wynajem składnika majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą - w związku z przytoczonym wyżej zapisem ustawy o ryczałtowanym podatku dochodowym - wyklucza możliwość opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych uzyskanych nie tylko z najmu ale także z działalności gospodarczej.

We wniosku Wnioskodawca wskazał, że dla opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej w zakresie usług wybrał tzw. "podatek liniowy". Zatem dochody uzyskane z wynajmu części domu, w którym (w części) prowadzona jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy także opodatkować "podatkiem liniowym", tj. na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo wskazać należy, iż w myśl cytowanego uprzednio art. 14 ust. 1 zd. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl