ITPB1/415-912a/11/AD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 listopada 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-912a/11/AD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2011 r. (data wpływu 29 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia przychodu z tytułu sprzedaży promocyjnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 sierpnia 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia przychodu z tytułu sprzedaży promocyjnej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jako osoba fizyczna prowadzi Pan działalność gospodarczą obejmującą sprzedaż detaliczną towarów (delikatesy spożywcze) oraz usługi gastronomiczne (bar-bistro). Chciałby wprowadzić promocję - sprzedaż z rabatem finansowym - skierowaną do konsumentów nabywających towary w jego delikatesach. Uczestnik programu otrzyma 1 zł za każde wydane 20 zł w delikatesach - kwota ta zostanie naliczona i dodana w ciągu 24 h od dokonania zakupu do salda specjalnej karty magnetycznej otrzymanej od podatnika przez każdego z uczestników (karty pozostaną własnością podatnika). Zgromadzoną w ten sposób kwotę uczestnicy będą mogli wymieniać na usługi gastronomiczne (w postaci dań i napojów - poza alkoholem) w barze, również należącym do podatnika. Nagrody te uczestnik odbierze bezpośrednio w barze za okazaniem karty, przy czym z karty tej odejmowana będzie kwota odpowiadająca otrzymanej przez uczestnika nagrodzie. Uczestnik zobowiązany będzie do uiszczenia opłaty w wysokości 0,05 zł niezależnie od wartości realizowanej nagrody, na co otrzyma paragon fiskalny. W przypadku, jeśli cena usługi gastronomicznej przekroczy środki zgromadzone na karcie, uczestnik programu dopłaci brakującą kwotę, na co otrzyma paragon fiskalny. W programie nie będą mogli brać udziału pracownicy zatrudnieni przez podatnika ani ich rodziny. Regulamin planowanej promocji stanowi załącznik do niniejszego wniosku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy w przypadku usług gastronomicznych świadczonych przez podatnika i sprzedawanych za symboliczną kwotę 0,05 zł przy dokonaniu zakupu w okolicznościach opisanych w punkcie 68. wniosku, przychodem podatkowym podatnika jest cena sprzedaży po uwzględnieniu udzielonego rabatu, a kosztem uzyskania przychodów koszt wytworzenia tych wyrobów.

2.

Czy konieczne będzie opodatkowanie podatkiem VAT posiłków i napojów wydawanych w ramach opisanej promocji i jaka będzie podstawa opodatkowania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie pierwsze, dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia przychodu z tytułu sprzedaży promocyjnej. W pozostałym zakresie wniosek zostanie rozpatrzony odrębnymi pismami.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż usług gastronomicznych w określonych sytuacjach opisanych w punkcie 68 wniosku następuje po cenach promocyjnych. Zatem, cenę promocyjną należy uznać za cenę, która zgodnie z przytoczonym przepisem odpowiada wysokości przychodu z tytułu sprzedaży rzeczy. W konsekwencji, podatnik postępuje prawidłowo rozpoznając przychód podatkowy w wysokości ceny promocyjnej wskazanej na paragonie fiskalnym. Podaje Pan, iż niezależnie od powyższego, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wysokość przychodu ustala się z uwzględnieniem udzielonych bonifikat i skont. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji bonifikaty i skonta. W efekcie należy odwołać się do definicji słownikowej tych pojęć. Zgodnie z definicją Słownika Języka Polskiego wydawnictwa PWN bonifikata to: zmniejszenie ustalonej ceny towaru lub usługi. W konsekwencji, promocyjne ceny sprzedaży oferowane przez podatnika w ramach organizowanych akcji promocyjnych i wsparcia sprzedaży spełniają definicję bonifikaty. Jednocześnie ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera ograniczeń co do możliwości stosowania przez podatników bonifikat oraz ich wielkości. W rezultacie należy uznać, że podatnik postępuje zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rozpoznając przychód w wysokości ceny umieszczonej na paragonie fiskalnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z ogólną regułą zawartą w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W przypadku przychodów z działalności gospodarczej nie jest zatem istotny moment otrzymania pieniędzy (wartości pieniężnych). Przychodem są bowiem kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane. Zasadnicze znaczenie ma zatem ustalenie pojęcia "kwota należna", determinuje ono bowiem rozumienie przychodu z działalności gospodarczej.

W przepisach podatkowych oraz w przepisach innych gałęzi prawa brak jest definicji pojęcia "kwota należna". Konieczne jest zatem odwołanie się do słownikowego rozumienia tego pojęcia. W myśl Słownika języka polskiego, "należny" to "przysługujący, należący się komuś". Z kolei czasownik "należeć się" oznacza tyle, co "przysługiwać komuś, stanowić dług, powinność, zapłatę".

Przepisy ustawy nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość tych towarów i usług. Taka sytuacja nie różni się niczym od normalnej sprzedaży towaru z zyskiem. Przychodem jest kwota należna z tytułu sprzedaży i nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje ten towar bądź usługę za cenę znacznie niższą. Ustalenie ceny sprzedaży jest zależne, co do zasady, od woli stron, podobnie jak udzielenie bonifikat i upustów.

W tym kontekście należy zauważyć, że zgodnie z analizowanym przepisem art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem jest kwota należna, t.j. kwota wynikająca z umowy sprzedaży.

W treści wniosku wskazał Pan, iż zamierza wprowadzić promocję skierowaną do konsumentów nabywających towary. Uczestnik programu otrzyma 1 zł za każde wydane 20 zł. Kwota ta zostanie dodana do salda specjalnej karty magnetycznej otrzymanej przez każdego z uczestników. Zgromadzoną w ten sposób kwotę uczestnicy będą mogli wymieniać na nabycie od Pana usługi gastronomicznej. Nagrody te uczestnik odbierze za okazaniem karty, przy czym z karty tej odejmowana będzie kwota odpowiadająca nagrodzie otrzymanej przez uczestnika. Uczestnik zobowiązany będzie do uiszczenia opłaty w wysokości 0,05 zł niezależnie od wartości realizowanej nagrody, na co otrzyma paragon fiskalny. Jeśli natomiast cena usługi gastronomicznej przekroczy środki zgromadzone na karcie, uczestnik programu dopłaci brakującą kwotę, na co otrzyma paragon fiskalny

Należy zatem przyjąć, iż w ww. przypadku cenę promocyjną należy uznać za cenę określoną w umowie, która zgodnie z przytoczonym przepisem art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpowiada wysokości przychodu z tytułu sprzedaży usługi.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż jeśli dokona Pan sprzedaży określonej usługi po cenie ustalonej w warunkach promocji w wysokości 0,05 zł, to sprzedaż nastąpi de facto po cenie uwzględniającej określone jej obniżenie (promocja przysługuje nabywcy towaru bądź usługi po spełnieniu określonych warunków promocji), a przychód podatkowy powinien zostać rozpoznany w wysokości ceny promocyjnej netto wskazanej na paragonie fiskalnym.

Natomiast w przypadku, gdy cena usługi gastronomicznej przekroczy środki zgromadzone na karcie, a uczestnik programu dopłaci brakującą kwotę, przychodem będzie również dodatkowo uiszczona przez klienta kwota.

Ponadto informuje się, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów. Wobec powyższego załączony do wniosku dokument nie był przedmiotem merytorycznej analizy, a oceny Pana stanowiska dokonano wyłącznie na podstawie opisu zdarzenia przyszłego zawartego we wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl