ITPB1/415-906/09/DP - Ustalenie momentu zaliczenia do przychodów opłaty za obsługę pożyczki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2009 r. (data wpływu 23 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia ustalenia momentu zaliczenia do przychodów opłaty za obsługę pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 23 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia ustalenia momentu zaliczenia do przychodów opłaty za obsługę pożyczki.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej. Spółka prowadzi działalność polegającą na udzielaniu pożyczek osobom fizycznym poza systemem bankowym. W momencie podpisania umowy pożyczkobiorca może wybrać opcję obsługi pożyczki w domu, za dodatkową opłatą. Raty spłacane są w systemie tygodniowym. Przedstawiciel, zgodnie z umową pożyczki, zobowiązany jest do pobrania od pożyczkobiorcy należnej raty według harmonogramu spłaty. Na ratę składa się kapitał, odsetki oraz opłata za obsługę w domu (tj. opłata za usługę pobrania gotówki w domu klienta, zgodnie z opcją pożyczki wybraną przy podpisywaniu umowy). W sytuacji gdy pożyczkobiorca nie wpłaci należnej raty w oznaczonym terminie, opłata za obsługę w domu nie jest naliczona ani pobrana. Przedstawiciel kontaktuje się z pożyczkobiorcą i ustala inny termin spłaty. Spłata pożyczki przesuwa się wówczas w czasie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jakim momencie należy przyjąć do przychodów opodatkowanych opłatę za obsługę pożyczki w domu klienta (zgodnie z umową pożyczki).

Zdaniem Wnioskodawcy, opłata za obsługę pożyczki w domu jest należna i pobierana tylko w momencie spłaty raty przez pożyczkobiorcę. Dlatego, zgodnie z art. 14 ust. 1c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód powstanie w dniu uregulowania należności, czyli spłaty raty przez pożyczkobiorcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepis ten pozwala ujmować dla celów podatkowych przychody, które jeszcze nie zostały otrzymane przez podatnika, ale są mu należne, tj. stanowią przedmiot wymagalnych świadczeń. Świadczenie należne podatnikowi musi być przy tym skonkretyzowane i wynikać z treści zobowiązania, którego jest on stroną. O jego wymagalności można natomiast mówić od momentu, gdy podatnik jako wierzyciel ma prawo dochodzenia spełnienia tego świadczenia a dłużnik obowiązek jego realizacji. Ponadto, jako przychody należne na podstawie art. 14 ust. 1 analizowanej ustawy, mogą być ujmowane wyłącznie przychody związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.

Na mocy art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Należy zauważyć, iż z cytowanego przepisu art. 14 ust. 1c ww. ustawy wynika jednoznacznie, iż w celu ustalenia daty powstania przychodów należnych, w pierwszej kolejności należy sprawdzić, czy doszło do zaistnienia okoliczności wskazanych w zdaniu wstępnym art. 14 ust. 1c. Jeżeli więc dojdzie do wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, bez wystawienia faktury albo uregulowania należności, wówczas należy uznać, iż decydujące będzie wydanie towarów lub wykonanie usługi i to w tym dniu powinien zostać wykazany przychód należny z tego tytułu.

Zatem, zgodnie z ww. przepisem, przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powstaje w dniu wykonania usługi.

Natomiast wykazanie przychodów należnych w innej dacie niż dzień wykonania usługi (częściowego wykonania usługi), a więc w dniu wystawienia faktury albo w dniu uregulowania należności, będzie możliwe, gdy wystawienie faktury albo uregulowanie należności będzie miało miejsce przed wykonaniem usługi. Uregulowanie należności przed dniem wykonania usługi oznaczać będzie, iż przychód musi zostać wykazany w dacie uregulowania należności, zgodnie z zasadą, że przychód ten nie może powstać później niż dzień uregulowania należności (o ile wcześniej nie wystawiono faktury).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że spółka, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek osobom fizycznym poza sektorem bankowym. W momencie podpisania umowy pożyczkobiorca może wybrać opcję obsługi pożyczki w domu, za dodatkową opłatą. Raty spłacane są w systemie tygodniowym. Przedstawiciel, zgodnie z umową pożyczki, zobowiązany jest do pobrania od pożyczkobiorcy należnej raty wg harmonogramu spłaty. Na ratę składa się kapitał, odsetki oraz opłata za obsługę w domu (tj. opłata za usługę pobrania gotówki w domu klienta, zgodnie z opcją pożyczki wybraną przy podpisywaniu umowy). W sytuacji, gdy pożyczkobiorca nie wpłaci raty, opłata za obsługę w domu nie jest naliczana ani pobierana.

W przypadku prowadzenia działalności polegającej na udzielaniu pożyczek, ustawodawca poza odsetkami, nie przewidział szczególnego trybu opodatkowania, w związku z powyższym przychód z tytułu opłaty za obsługę pożyczki w domu, w przedmiotowej sprawie powstaje zgodnie z ogólnymi zasadami, wskazanymi w art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże opłata z tytułu świadczenia usług obsługi pożyczki w domu klienta jest wymagalna (należna) w momencie spłaty przez pożyczkobiorcę stosownej raty zaciągniętej pożyczki. Zatem, opłatę za obsługę zaciągniętej pożyczki w domu klienta Wnioskodawca przyjmuje do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w momencie wpłaty raty pożyczki przez pożyczkobiorcę. Wobec powyższego w przedstawionym stanie faktycznym datą powstania przychodu z tytułu opłaty za obsługę pożyczki w domu klienta będzie dzień, w którym następuje kolejna spłata raty pożyczki.

Reasumując opłatę za obsługę pożyczki w domu klienta należy przyjąć do przychodów zgodnie z art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.