ITPB1/415-902/14/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2014 r. (data wpływu 4 września 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 listopada 2014 r. (data wpływu 17 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu - jest prawidłowe.

W dniu 4 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu.

W przedmiotowym wniosku oraz uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej. Jest właścicielem nieruchomości - domu jednorodzinnego odziedziczonego po rodzicach, w którym mieszka z rodziną. W części tej nieruchomości wydzielił lokal mieszkalny, który wynajmuje od lipca 2014 r. W urzędzie skarbowym Wnioskodawca złożył oświadczenie, że w związku z osiąganiem przychodów z tytułu najmu wybiera opodatkowanie przychodu zryczałtowanym podatkiem dochodowym. W okresie październik - czerwiec Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę najmu ze studentami, którzy nie są zainteresowani najmem lokalu na okres wakacji. Zatem w lipcu, sierpniu i we wrześniu lokal ten wynajmuje jako apartament wakacyjny na okresy nie krótsze niż 7 dni. Ogłoszenie o wynajmie apartamentu wakacyjnego umieścił na portalu internetowym..., która to firma za swoje usługi pobiera prowizję od ceny czynszu najmu.

Wnioskodawca nie wyklucza także możliwości zawarcia umowy najmu tego lokalu z firmą, która wynajmie go na potrzeby swojej działalności gospodarczej na okres kilku lat.

Lokal, który jest wynajmowany nie jest składnikiem majątku związanym z jakąkolwiek działalnością gospodarczą. Wynajem nie jest i nie będzie prowadzony w sposób systematyczny i planowy. O podpisaniu danej umowy najmu będzie przesądzało czy i kto zgłosi się jako chętny do zawarcia umowy najmu. Wnioskodawca nie jest w stanie przewidzieć ilości osób korzystających z takiego najmu. Zakłada też występowanie okresów, kiedy lokal nie będzie wynajmowany, bo Wnioskodawca nie znajdzie chętnych, albo sam nie będzie zainteresowany wynajmowaniem lokalu w określonym czasie (np. własny urlop). Wszystkie czynności związane z zawarciem umów najmu, wydaniem kluczy, rozliczeniem się z najemcą będzie wykonywał osobiście, bez zatrudnienia osób trzecich. Najem nie będzie związany ze świadczeniem jakichkolwiek usług dodatkowych na rzecz najemców (typu recepcja, wyżywienie, sprzątanie). Jak zatem wynika z powyższego wynajem nie będzie prowadzony w sposób zorganizowany, bowiem zawarcia poszczególnych konkretnych umów najmu z konkretnymi najemcami Wnioskodawca nie planuje, a działania związane z obsługą najemcy wynikać będą z już zawartych umów najmu. Wynajem nie będzie też prowadzony w sposób ciągły, gdyż mogą się zdarzyć przerwy w uzyskiwaniu przychodów z tytułu najmu oraz poszczególne wynajmy nie będą powtarzały się stale według jakiekolwiek schematu, czy planu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisane przychody uzyskane z tytułu najmu lokalu niezależnie od tego na jaki okres (tydzień, miesiąc lub ich wielokrotności) oraz na jaki cel lokal jest wynajmowany (mieszkanie dla studentów, apartament wakacyjny dla turystów, miejsce prowadzenia działalności gospodarczej czy mieszkanie dla pracowników firmy) są opodatkowane zgodnie z art. 6 ust. 1b ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody uzyskane z tytułu najmu lokalu mieszkalnego są opodatkowane zgodnie z art. 6 ust. 1b ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

* najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

#61485; - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się m.in. na trzech przesłankach:

* zarobkowym celu działalności,

* wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,

* prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Ponadto, konieczne jest również, aby był to jeden z rodzajów działalności wymienionych w lit. a-c) ww. przepisu.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzić należy, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

W przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią cytowanego wcześniej art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynajmowanie nieruchomości traktowane jest jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej.

W myśl art. 9a ust. 6 cyt. ustawy, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach ogólnych z zastosowaniem skali podatkowej, zawartej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podatnicy osiągający przychody z ww. źródła mają również możliwość złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne, w tym: osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych - o czym stanowi art. 2 ust. 1a ww. ustawy.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z treści art. 6 ust. 1b ww. ustawy wynika, że przychody uzyskane z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1a, podlegają opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych również, jeżeli są uzyskiwane przez podatników, o których mowa w art. 8 ust. 1.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a tej ustawy, dla przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, stawka ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

Jednakże warunkiem skorzystania ze zryczałtowanej formy opodatkowania jest, zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego (art. 9 ust. 4 ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej. Jest właścicielem nieruchomości - dom jednorodzinny odziedziczony po rodzicach, w którym mieszka z rodziną. W części tej nieruchomości wydzielił lokal mieszkalny, który wynajmuje od lipca 2014 r. W urzędzie skarbowym Wnioskodawca złożył stosowne oświadczenie. W okresie październik - czerwiec zamierza zawrzeć umowę najmu ze studentami, którzy nie są zainteresowani najmem lokalu na okres wakacji. Zatem w lipcu, sierpniu i we wrześniu lokal ten wynajmuje jako apartament wakacyjny na okresy nie krótsze niż 7 dni.

Wnioskodawca nie wyklucza także możliwości zawarcia umowy najmu tego lokalu z firmą, która wynajmie go na potrzeby swojej działalności gospodarczej na okres kilku lat.

Przedmiotowy lokal nie jest składnikiem majątku związanym z jakąkolwiek działalnością gospodarczą. Wynajem nie jest i nie będzie prowadzony w sposób systematyczny i planowy. Wnioskodawca zakłada występowanie okresów, kiedy lokal nie będzie wynajmowany. Wszystkie czynności związane z zawarciem umów najmu, wydaniem kluczy, rozliczeniem się z najemcą będzie wykonywał osobiście, bez zatrudnienia osób trzecich. Najem nie będzie związany ze świadczeniem jakichkolwiek usług dodatkowych na rzecz najemców (typu recepcja, wyżywienie, sprzątanie). Jak zatem wynika z powyższego wynajem nie będzie prowadzony w sposób zorganizowany, bowiem zawarcia poszczególnych konkretnych umów najmu z konkretnymi najemcami Wnioskodawca nie planuje, a działania związane z obsługą najemcy wynikać będą z już zawartych umów najmu. Wynajem nie będzie też prowadzony w sposób ciągły, gdyż mogą się zdarzyć przerwy w uzyskiwaniu przychodów z tytułu najmu oraz poszczególne wynajmy nie będą powtarzały się stale według jakiekolwiek schematu, czy planu.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz przepisy prawne w tym zakresie należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie wynajmu, a lokal mieszkalny, który jest przedmiotem najmu, nie jest składnikiem majątku związanym z działalnością gospodarczą, to przychody uzyskane z najmu przedmiotowego lokalu, będą stanowić źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten opodatkowany może być zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 8,5%, pod warunkiem złożenia w terminie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego oświadczenia o wyborze tej formy opodatkowania.

Należy jednak wyraźnie zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.