ITPB1/415-883/13/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 października 2013 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-883/13/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2013 r. (data wpływu 13 sierpnia 2012 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej diet z tytułu podroży służbowych oraz wydatków na wynajęcie mieszkania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej diet z tytułu podróży służbowych oraz wydatków na wynajęcie mieszkania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 1 maja 2013 r. Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą, której przedmiotem jest świadczenie usług transportu lotniczego. Jako pilot zawodowy świadczy usługi na rzecz prywatnej linii lotniczej (główny zleceniodawca) zarówno na terenie kraju jak i za granicą. We wpisie do CEIDG miejscem wykonywania działalności jest teren kraju. Wnioskodawca jest płatnikiem VAT i rozlicza się w oparciu o KPIR na zasadach ogólnych. Miejscem zarejestrowania działalności jak i miejscem zamieszkania Wnioskodawcy jest X. Siedziba zleceniodawcy znajduje się w Y. W umowie ze zleceniodawcą został określony port macierzysty, którym jest port lotniczy w Y.

Podczas pobytów poza portem macierzystym (w większości za granicą) zleceniodawca zapewnia Wnioskodawcy hotel, pozostałe wydatki związane głównie z wyżywieniem pokrywa ze swoich środków. Zaznacza, że często musi korzystać z usług gastronomicznych na lotniskach lub w popularnych kurortach, gdzie koszty wyżywienia są wyższe od przeciętnych a tym samym znacznie większe niż gdyby ponosił je w kraju. W związku z powyższym zamierza zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wartość diet z tytułu podróży służbowych ustalone w oparciu o odpowiednie przepisy wydane przez właściwego ministra.

W okresie trwania dyżurów zleceniodawca oczekuje od Wnioskodawcy całodobowej dyspozycyjności do świadczenia usług (linia lotnicza nie prowadzi lotów rozkładowych). Jest zobowiązany być w gotowości do lotu w ciągu godziny od pojawienia się zlecenia. Z uwagi na powyższe zamiast korzystać z noclegów w hotelu zdecydował się na wynajem pokoju w mieszkaniu zlokalizowanym w bezpośrednim sąsiedztwie portu macierzystego. W ten sposób Wnioskodawca minimalizuje ryzyko opóźnienia na które wpływ miałby czas potrzebny na pakowanie bagażu, wymeldowanie z hotelu oraz dotarcie do terminala (z uwagi na ciągłe zmiany w planach lotów nie zawsze miałby możliwość wcześniejszej rezerwacji miejsca w hotelu zlokalizowanym odpowiednio blisko lotniska). Istotny jest tu również czynnik ekonomiczny, wynajem pokoju jest tańszy w porównaniu do noclegów w hotelu. Ponadto w wynajmowanym pokoju może przechowywać rzeczy potrzebne do wykonywania zawodu tj. książka pilota, fachowa literatura, mapy lotnicze, zapasowy mundur itp. Posiadanie tych rzeczy przy sobie ograniczyłoby nie tylko swobodę ale również ładowność pilotowanego samolotu. Na podstawie umowy najmu pokoju miesięcznie będzie ponosił następujące koszty:

* kwotę czynszu najmu,

* opłata za wodę ciepłą i zimną,

* opłata za energię elektryczną,

* opłata za energię cieplną.

Koszty te zostaną zestawione na fakturze VAT wystawionej przez najemcę. Potwierdzeniem na pobyty Wnioskodawcy poza portem macierzystym jak również dyżury pełnione w Y jest zestawienie wykonanych lotów do którego zleceniodawca zapewnia mi dostęp.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca może do kosztów uzyskania przychodów zaliczać wartość diet przysługujących z tytułu podróży służbowych w oparciu o rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikom zatrudnionym w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 167).

2. Czy Wnioskodawca może do kosztów uzyskania przychodów zaliczać koszty wynajmu pokoju w mieszkaniu zlokalizowanym w bezpośrednim sąsiedztwie portu lotniczego.

Zdaniem Wnioskodawcy (w zakresie pytania oznaczonego nr 1), zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z kolei w myśl art. 23 ust. 1 pkt 52 ww. ustawy, nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. Z powołanego przepisu ustawy wynika, że osobom prowadzącym działalność gospodarczą przysługuje prawo uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodów wartość diet za czas podróży służbowej w ramach określonego limitu, tzn. do wysokości diet przysługujących pracownikom.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość diet z tytułu podróży służbowych do wysokości określonego limitu, jeżeli wyjazd służbowy był związany z osiągniętym przychodem lub służył zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Przedstawione przez Wnioskodawcę rozumowanie zostało potwierdzone m.in. w poniższych interpretacjach:

* Interpretacja indywidualna z dnia 1 lipca 2013 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, o sygnaturze IPTPB1/415-273/13-27/KO,

* Interpretacja indywidualna z dnia 2 lipca 2013 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, o sygnaturze IPTPB1/415-263/13-4/AP.

Zdaniem Wnioskodawcy (w zakresie pytania oznaczonego nr 2), zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Wnioskodawca może przedstawić dowody, świadczące o wykonywaniu w ramach prowadzonej działalności usług, umożliwiające w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków na wynajem pokoju z uzyskanymi przychodami a ponadto potwierdzającymi racjonalność poniesionych wydatków. Ponadto wydatek nie znajduje się na liście wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wynajem pokoju w bezpośrednim sąsiedztwie portu lotniczego stanowi koszt uzyskania przychodów.

Przedstawione przez Wnioskodawcę rozumowanie zostało przedstawione m.in. w poniższych interpretacjach:

* Interpretacja indywidualna z dnia 18 stycznia 2013 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, o sygnaturze IBPBI/1/415-1326/12/SK

* Interpretacja indywidualna z dnia 8 maja 2013 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, o sygnaturze ITPB1/415-319/13/AK

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,

* musi być należycie udokumentowany.

Jednocześnie art. 23 ust. 1 pkt 52 ww. ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Z powołanego przepisu art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy wynika, że osobom prowadzącym działalność gospodarczą przysługuje prawo uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodów wartości diet za czas podróży służbowych w ramach określonego limitu, tzn. do wysokości diet przysługujących pracownikom. Zakresem omawianego unormowania zostały więc objęte osoby prowadzące działalność gospodarczą bez żadnych wyłączeń podmiotowych i przedmiotowych. W szczególności przepis ten nie przewiduje żadnych ograniczeń kręgu osób uprawnionych ze względu na rodzaj lub miejsce wykonywania czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ani też nie rozróżnia wyjazdu służbowego w celu zawarcia umowy o świadczenie usług, dokonania zakupu środka trwałego czy świadczenia usługi w wykonywaniu zawartej umowy. Jedyne ograniczenie ustanowione tym przepisem odnosi się do limitu wartości, która może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów. Ustawodawca wyłącza bowiem z kosztów wartość diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą, ale tylko w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom.

Zasadniczą przesłanką decydującą o kwalifikacji danego wyjazdu jako podróży służbowej jest jej związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Dlatego też za podróż służbową należy uznać bezpośrednie wykonywanie przez przedsiębiorcę zadań związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą poza siedzibą firmy, zarówno w kraju, jak i poza jego granicami.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalności gospodarczą, w zakresie usług transportu lotniczego na rzecz prywatnej linii lotniczej zarówno na terenie kraju jak i za granicą. Siedziba firmy Wnioskodawcy znajduje się w miejscu zamieszkania, więc wykonywanie tej działalności wiąże się z częstymi wyjazdami w charakterze podróży służbowych, odbywanymi w celu uzyskania przychodu.

Mając powyższe na względzie, o ile podróże krajowe i zagraniczne, jakie podatnik odbywa są podróżami służbowymi związanymi z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, to w ciężar kosztów uzyskania przychodów tejże działalności może zaliczyć diety związane z tymi podróżami, jednakże wyłącznie w części nie przekraczającej wysokości diet przysługujących pracownikom, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, tj.: obowiązującym od dnia 1 marca 2013 r. rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 167).

W odniesieniu do stanowiska Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu wynajęcia lokalu będącego dodatkowym miejscem prowadzenia działalności dotyczących zarówno części przeznaczonej na prowadzenie działalności gospodarczej jak i na cele mieszkaniowe, na potrzeby pobytu w czasie podróży związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą wskazać należy, że koszty te podlegają ocenie w oparciu o kryteria wynikające z cytowanego art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, iż poniesione z tego tytułu wydatki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem, że zostały poniesione w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w okresie trwania dyżurów zleceniodawca oczekuje od Wnioskodawcy całodobowej dyspozycyjności do świadczenia usług (linia lotnicza nie prowadzi lotów rozkładowych). Z uwagi na powyższe zamiast korzystać z noclegów w hotelu Wnioskodawca zdecydował się na wynajem pokoju w mieszkaniu zlokalizowanym w bezpośrednim sąsiedztwie portu macierzystego. W ten sposób minimalizuje ryzyko opóźnienia. Istotny jest również czynnik ekonomiczny związany z tym, że wynajem pokoju jest tańszy od noclegów w hotelu.

Wskazać należy, iż jeżeli wydatki związane z wynajęciem mieszkania są racjonalnie uzasadnione i potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej, to ponoszone wydatki z tytułu przedmiotowego najmu mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy czym również muszą zostać właściwie udokumentowane dowodami księgowymi.

Podkreślenia wymaga, iż obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Musi to być zatem taki wydatek, którego związek z prowadzoną działalnością nie budzi wątpliwości, a obowiązek wykazania tego związku należy do podatnika.

Zwraca się przy tym uwagę na konieczność właściwego udokumentowania przedmiotowych wydatków. Zgromadzone dowody nie mogą ograniczać się tylko do faktury wystawionej przez właściciela budynku (lokalu), w którym Zainteresowany wynajął mieszanie, czy też innego dokumentu stwierdzającego wyłącznie wysokość poniesionych z tego tytułu wydatków. Niezbędnym jest również posiadanie dowodów, umożliwiających w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z uzyskanymi przychodami, a ponadto potwierdzających racjonalność poniesionych wydatków. Na podatniku bowiem, jako odnoszącym ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, ciąży obowiązek wykazania związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (źródłem przychodu).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl