ITPB1/415-875/09/TK - Zaliczenie w koszty podatkowe zakupu paliwa i innych wydatków związanych z nieodpłatnym korzystaniem przez zleceniobiorcę z mienia zleceniodawcy, w celu osiągnięcia przychodu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 19 stycznia 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-875/09/TK Zaliczenie w koszty podatkowe zakupu paliwa i innych wydatków związanych z nieodpłatnym korzystaniem przez zleceniobiorcę z mienia zleceniodawcy, w celu osiągnięcia przychodu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2009 r. (data wpływu 12 listopada 2009 r.) uzupełnionym w dniu 16 grudnia 2009 r. oraz w dniu 14 stycznia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych. Dla celów działalności wykorzystuje Pan samochód ciężarowy na podstawie umowy leasingu operacyjnego. Zawarł Pan umowę kooperacji ze zleceniobiorcą, w której zobowiązuje się do udostępniania swojego majątku zleceniobiorcy - bez przenoszenia praw własności - niezbędnych do realizacji zlecenia na Pana rzecz, gdzie wskazane jest, iż jest to świadczenie o charakterze wzajemnym, mimo że samo otrzymanie składnika majątku nie powoduje konieczności zapłaty. Skutkuje ono obniżeniem ceny oferowanych usług przez zleceniobiorcę (w zamian za bezpłatne korzystanie z rzeczy). Zleca Pan podmiotowi prowadzącemu odrębną działalność gospodarczą wykonywanie usługi montażu oraz naprawy maszyn i urządzeń sprzedanych i zainstalowanych przez Pana na podstawie umowy kooperacji. W umowie wskazane jest między innymi, iż do wykonania zlecenia udostępni Pan nieodpłatnie zleceniobiorcy składniki swojego majątku trwałego w postaci samochodu innych urządzeń niezbędnych do wykonania usługi montażu oraz naprawy maszyn i urządzeń w ramach zlecenia, a także ponosi koszty zakupu paliwa do udostępnianego pojazdu samochodowego oraz inne koszty niezbędne do wykonania zlecenia na Pana rzecz w zamian za obniżenie ceny oferowanych usług przez zleceniobiorcę. Zleceniobiorca ma jednak ograniczoną możliwość korzystania z udostępnionego majątku. Używa ich bowiem, wyłącznie w celu świadczenia usług na Pana rzecz.

Inne koszty ponoszone przez Pana niezbędne do wykonania zlecenia przez zleceniobiorcę to m.in. opłaty za parking, opłaty za autostrady i inne koszty eksploatacji pojazdu na niezbędny okres wykonywania zlecenia oraz koszty amortyzacji nieodpłatnie udostępnianych urządzeń m.in. takich jak spawarki, rusztowania itp. niezbędne do wykonania zlecenia. Sprzedaje Pan urządzenia takie jak suszarnie do drewna, kotły opalane biomasą. W umowach sprzedaży z kupującymi wyszczególnione są poszczególne składniki na które składa się cena tj. koszt urządzenia, transport na miejsce montażu, montaż mechaniczny, montaż elektroniki i układów sterowania oraz uruchomienie wraz z podatkiem od towarów i usług. Cena sprzedaży zawiera również serwis oraz naprawy gwarancyjne przez okres ustalony w umowie.

Zleceniobiorca na Pana zlecenie dokonuje montażu elektroniki i układów sterowania, uruchomienia urządzenia oraz szkolenia pracowników w zakresie obsługi zakupionych urządzeń. Zleceniobiorca dokonuje również napraw gwarancyjnych sprzedanych i zainstalowanych przez Pana urządzeń.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku Nr 1).

Czy postępuje Pan prawidłowo, zaliczając w koszty podatkowe zakup paliwa i inne koszty związane z nieodpłatnym udostępnieniem składników swojego majątku zleceniobiorcy w celu wykonania zadania, z której zostanie osiągnięty przez Pana przychód...

Pana zdaniem, na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy.

Jednocześnie przekazanie składników majątku ma charakter świadczenia wzajemnego, mimo że samo otrzymanie składnika majątku nie powoduje konieczności zapłaty. Skutkuje ono obniżeniem ceny oferowanych usług przez zleceniobiorcę (w zamian za bezpłatne korzystanie z Pana majątku). Wówczas, Pana zdaniem, nie ma konieczności wyeliminowania z kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych naliczonych za okres oddania środka trwałego do bezpłatnego korzystania. Na potwierdzenie własnego stanowiska powołuje Pan postanowienie z dnia 29 marca 2007 r. Naczelnika Urzędu Skarbowego. W przedmiotowej sprawie nie mamy bowiem, Pana zdaniem, do czynienia z nieodpłatnym oddaniem majątku do używania w związku z powyższym ma Pan prawo zaliczyć w koszty podatkowe wszelkie wydatki związane z przekazaniem do nieodpłatnego korzystania w ramach umowy kooperacji i wspólnego przedsięwzięcia oraz koszty m.in. zakupu paliwa do udostępnianego pojazdu samochodowego oraz inne koszty niezbędne do wykonania zlecenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczyniać się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodu.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

*

pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

*

nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

*

być właściwie udokumentowany.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.

inne przedmioty

* o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. c) ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oddanych do nieodpłatnego używania - za miesiące, w których składniki te były oddane do nieodpłatnego używania.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że zawarł Pan umowę kooperacji z osobą prowadzącą odrębną działalność gospodarczą na wykonywanie usług montażu oraz naprawy maszyn i urządzeń sprzedanych i zainstalowanych przez Pana. Zgodnie z umową, w celu wykonania zlecenia udostępni Pan nieodpłatnie zleceniobiorcy składniki swojego majątku w postaci urządzeń niezbędnych do wykonania usługi montażu oraz naprawy maszyn i urządzeń w ramach zlecenia w tym środków trwałych takich jak spawarki, rusztowania, a także ponosi koszty zakupu paliwa do oddanego do używania samochodu ciężarowego oraz inne koszty niezbędne do wykonania na Pana rzecz zlecenia, tj. opłaty za parking, opłaty za autostrady i inne koszty eksploatacji pojazdu. Ponadto umowa wskazuje, iż jest to świadczenie o charakterze wzajemnym. Skutkuje ono obniżeniem ceny usług oferowanych przez zleceniobiorcę (w zamian za korzystanie z rzeczy). Zatem z powyższego wynika, iż w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia z oddaniem środków trwałych (spawarki, rusztowania) do nieodpłatnego używania, gdyż w zamian za oddanie ich do używania zleceniobiorcy otrzymuje Pan świadczenie wzajemne w postaci obniżenia cen za wykonane usługi w ramach zawartej umowy.

Reasumując, nie zachodzą przesłanki, przewidziane w art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które uniemożliwiałyby zaliczenie odpisów amortyzacyjnych od oddanych w ramach umowy kooperacji środków trwałych do kosztów uzyskania przychodów. W przedmiotowej sprawie nie mamy bowiem do czynienia z nieodpłatnym oddaniem przez Pana ww. środków trwałych do używania odrębnemu podmiotowi. Ponadto do kosztów uzyskania przychodów może Pan zaliczyć wydatki związane z eksploatacją samochodu ciężarowego (paliwo, opłaty za parking, opłaty za autostrady) w celu wykonania przedmiotowej umowy, o ile zostaną spełnione przesłanki z art. 22 ust. 1 ww. ustawy.

Należy wskazać, iż o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl