ITPB1/415-84/07/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2007 r. (data wpływu 6 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia w całości w koszty uzyskania przychodów wstępnej opłaty leasingowej - jest prawidłowe.

W dniu 6 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 29 sierpnia 2007 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia jednorazowo w koszty uzyskania przychodów wstępnej opłaty leasingowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W miesiącu maju 2007 r. otrzymała Pani fakturę VAT za pierwszą opłatę leasingową, obejmującą wstępną opłatę leasingową, która zgodnie z umową wyniosła 30%, tj. na kwotę 42.000 zł netto i w całości odniosła ją Pani w koszty. Przedmiotem umowy leasingowej, zawartej na okres 36 miesięcy, jest maszyna hafciarska będąca własnością leasingodawcy, który zalicza ją do swoich składników majątkowych w sposób uprawniający do dokonywania amortyzacji.

Ponadto nadmienia Pani, że prowadzi księgę przychodów i rozchodów w sposób uproszczony i zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozlicza koszty w momencie ich poniesienia, tj. otrzymania dowodu kosztowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w przypadku prowadzenia księgi przychodów i rozchodów w sposób uproszczony można pierwszą opłatę leasingową zaksięgować w całości w koszty.

Zdaniem Wnioskodawcy przy prowadzeniu księgi przychodów i rozchodów w sposób uproszczony należy pierwszą opłatę leasingową zaksięgować w całości w koszty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 23a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) ilekroć w rozdziale 4a ustawy jest mowa o umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Zgodnie natomiast z art. 23b ust. 1 ww. ustawy opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

Zatem, jeżeli zawarta umowa leasingu spełnia warunki określone w tym przepisie, wówczas leasingobiorca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie poniesione koszty związane z przedmiotem umowy leasingu, w tym także wydatek związany z uiszczeniem opłaty wstępnej. Ponieważ przepisy rozdziału 4a ustawy nie precyzują, w którym momencie korzystający winien zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wynikające z umowy leasingu opłaty - rozstrzygając tę kwestię należy brać pod uwagę zasady potrącania kosztów uregulowane w art. 22 ust. 4 - 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego podpisana umowa dotyczy leasingu operacyjnego i spełnia wymogi zawarte w art. 23b ustawy. Ponadto, dla celów podatku dochodowego prowadzi Pani podatkową księgę przychodów i rozchodów a koszty uzyskania przychodów księguje tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, zgodnie z zasadą określoną w art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wybór takiej metody ewidencjonowania kosztów oznacza, że wydatki zaliczane są do kosztów według daty ich poniesienia, bez względu na to, jakiego okresu dotyczą.

Stosownie do ogólnej zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dla podatników osiągających przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588) wprowadzono, obowiązujący od 1 stycznia 2007 r., przepis art. 22 ust. 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

Stosownie do art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Jak wynika z wyżej cytowanych przepisów dla podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów nie stosujących zasad określonych w art. 22 ust. 5-5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dniem poniesienia kosztu jest dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy, należy stwierdzić, że o ile przedmiot leasingu wykorzystywany jest przez Panią na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej to zapłacona pierwsza rata leasingowa w kwocie 42.000 zł netto stanowi koszt uzyskania przychodów w momencie jego poniesienia. Zatem miała Pani prawo ujęcia jednorazowo w kosztach uzyskania przychodów podatkowej księgi przychodów i rozchodów w miesiącu maju 2007 r. pełną wysokość raty leasingowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń