ITPB1/415-824a/14/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 sierpnia 2014 r. (data wpływu 11 sierpnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia do spółki cywilnej wkładu w postaci prawa do bezpłatnego użytkowania nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 11 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia do spółki cywilnej wkładu w postaci prawa do bezpłatnego użytkowania nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 1 lipca 2014 r. pomiędzy Wnioskodawcą a inną osobą fizyczną została zawarta umowa spółki cywilnej, w której mają równe udziały po 50%. Oboje zakupili w roku 2010 nieruchomość, która stanowiła własność każdego z nich po 50%. Nieruchomość tę wnoszą wkładem niepieniężnym do spółki jako prawo do bezpłatnego użytkowania nieruchomości po 50% dla każdego z nich. Od umowy spółki został opłacony podatek od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 9 i art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. e ustawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu wniesienia do spółki cywilnej jako wkładu prawa do bezpłatnego użytkowania nieruchomości na wspólnikach będzie ciążył wynikający z art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek ustalania przychodów z tytułu nieodpłatnego otrzymania prawa do używania tej nieruchomości... Z jednej strony Wnioskodawca - wspólnik który udostępnia swój 50% udział drugiemu wspólnikowi, z drugiej strony Wnioskodawca jako wspólnik korzystający z udziałów udostępnionych jej przez drugiego wspólnika i na odwrót.

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie przez wspólników do spółki cywilnej tytułem wkładu prawa do bezpłatnego użytkowania nieruchomości nie może być utożsamiane z nieodpłatnym świadczeniem tych wspólników na rzecz spółki. Wspólnicy wnosząc prawo używania tej nieruchomości jako wkład do spółki, uzyskują bowiem w zamian prawo do udziału w zyskach tej spółki. Prawo do udziału w zyskach należy zatem traktować jako świadczenie o charakterze ekwiwalentnym do przekazanego spółce prawa do bezpłatnego używania tej nieruchomości. Tym samym obydwaj wspólnicy nie uzyskują przychodu z tytułu otrzymanych nieodpłatnie świadczeń. Biorąc powyższe pod uwagę, w przypadku wniesienia przez wspólników wkładu do spółki jako prawa do bezpłatnego używania nieruchomości nie stosuje się postanowień art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 860 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. Wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo świadczeniu usług (art. 861 § 1 k.c.). Wniesiony wkład może być pieniężny lub niepieniężny.

Przedmiotem wkładu niepieniężnego mogą być m.in. nieruchomości, a ich wniesienie do spółki może nastąpić w dwojaki sposób: na własność lub do używania przez spółkę.

Z chwilą przeniesienia własności nieruchomości na wspólników staje się ona majątkiem wspólnym wszystkich wspólników. Majątek spółki jest traktowany jako odrębny od majątku osobistego każdego ze wspólników. Wspólnik ma w nim tylko udział. Dla stosunków własności oznacza to współwłasność łączną.

W myśl art. 867 § 1 k.c. każdy wspólnik jest uprawniony do równego udziału w zyskach i w tym samym stosunku uczestniczy w stratach, bez względu na rodzaj i wartość wkładu. W umowie spółki można inaczej ustalić stosunek udziału wspólników w zyskach i stratach. Można nawet zwolnić niektórych wspólników od udziału w stratach. Natomiast nie można wyłączyć wspólnika od udziału w zyskach.

Jak wynika z treści cytowanych przepisów w zamian za wkład wspólnik jest uprawniony do udziału w zyskach spółki - w określonych w umowie spółki proporcjach.

Ponieważ spółka cywilna jest osobową spółką prawa cywilnego i tym samym nie posiada zdolności prawnej, z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki. Przychody z udziału w spółce cywilnej prowadzącej działalność gospodarczą stanowią dla wspólników przychody z działalności gospodarczej, co wynika z art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.).

Według tego przepisu jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Stosownie do przepisu art. 5a pkt 26 ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy stanowi natomiast, że przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Wnioskodawca jako jeden ze wspólników spółki cywilnej wnosi do spółki jako wkład niepieniężny, prawo bezpłatnego użytkowania nieruchomości, którą zakupił w 2010 r. wspólnie z drugim wspólnikiem.

W art. 14 ust. 1 ww. ustawy zdefiniowano pojęcie przychodów z działalności gospodarczej, natomiast ust. 2 tego artykułu zawiera katalog przychodów, które także uważa się za przychody z działalności gospodarczej. W katalogu tym nie wymieniono wniesionych do spółki w formie aportu wkładów niepieniężnych.

Czynność tego rodzaju nie wiąże się również z uzyskaniem przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w ww. przepisie art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem wartość wkładu nigdy nie jest nieodpłatnym świadczeniem dla pozostałych wspólników. Warunkiem powstania spółki jest działanie w sposób oznaczony, np. poprzez wniesienie wkładu. Zatem wniesienie wkładu wynika z samej istoty tworzenia i funkcjonowania spółki cywilnej. To, że wspólnik wniósł do spółki cywilnej wkład niepieniężny, którym może być m.in. prawo do nieodpłatnego używania nieruchomości nie oznacza, że pozostali wspólnicy otrzymali przez to świadczenie i to świadczenie nieodpłatne.

Reasumując, wniesienie do spółki cywilnej wkładu niepieniężnego w postaci prawa do nieodpłatnego użytkowania nieruchomości nie stanowi dla Wnioskodawcy - jako wspólnika udostępniającego i korzystającego - przychodu, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20.