ITPB1/415-82/08/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 kwietnia 2008 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-82/08/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2007 r. (data wpływu 1 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości udokumentowania dla celów podatkowej księgi przychodów i rozchodów wydatków na studia na podstawie oświadczenia uznaje się za nieprawidłowe, zaś w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na studia wyższe - w przypadku ich prawidłowego udokumentowania - o kierunku związanym z rodzajem działalności gospodarczej uznaje się za prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej opłat za czesne.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Panią pismem z dnia 20 lutego 2008 r. o sprecyzowanie treści zadanego pytania, oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego. W piśmie z dnia 26 lutego 2008 r. uzupełniła Pani dane zawarte w części F poz. 51 i części G wniosku o interpretacje indywidualną.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Od 1 stycznia 2001 r. rozpoczęła Pani prowadzenie własnej działalności gospodarczej pod nazwą "I". Świadcząc usługi pielęgniarskie podopiecznym w sytuacji zdrowia i choroby w środowisku życia i zamieszkania. Ponieważ pielęgniarki zobowiązane są do ciągłego podwyższania wiedzy i umiejętności w zakresie działań pielęgnacyjnych, leczniczych, diagnostycznych, profilaktyki i promocji zdrowia, dlatego też 1 października 2004 r. rozpoczęła Pani studia zaoczne pielęgniarskie, które zakończy Pani w roku 2008. Zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje Pani w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy koszt zaocznych studiów pielęgniarskich, który wynosi 13.500 zł może Pani zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w roku obecnym jak również w latach ubiegłych tj. 2004 r., 2005 r., 2006 r....

2.

Czy z uwagi na brakujące dowody wpłaty z ubiegłych lat może Pani korzystać z oświadczenia Akademii o wysokości poniesionych opłat.

Zdaniem Wnioskodawcy, podjęte przez Panią zaoczne studia pielęgniarskie mają na celu podniesienie jakości świadczonych usług dla Pani podopiecznych. Wykonywana praca pielęgniarki środowiskowo - rodzinnej wymaga ciągłego dokształcania oraz udziału w dostępnych formach kształcenia i doskonalenia zawodowego. Świadczone usługi z zakresu promocji zdrowia, profilaktyki, diagnostyki oraz świadczenia terapeutyczne i pielęgnacyjne wykonywane są w środowisku pacjenta. Dlatego też pielęgniarka sprawująca nadzór nad rodziną musi być osobą profesjonalną, posiadać odpowiednią wiedzę i umiejętności jej stosowania. Uważa Pani, że rozpoczęte studia, które kończy Pani w 2008 r. są integralną częścią charakteru Pani pracy i działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie możliwości udokumentowania dla celów podatkowej księgi przychodów i rozchodów wydatków na studia na podstawie oświadczenia uznaje się za nieprawidłowe, zaś w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na studia wyższe - w przypadku ich prawidłowego udokumentowania - o kierunku związanym z rodzajem działalności gospodarczej uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy.

Dla potrzeb podatkowych ważne jest, że koszt podatkowy musi być poniesiony w określonym celu, zatem podatnik winien wykazać związek między wydatkiem a przychodem, działając w przekonaniu, że poniesienie kosztu doprowadzi do osiągnięcia lub zwiększenia przychodów bądź też zmierza do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. W przypadku osób prowadzących działalność gospodarczą wydatki muszą być związane z wykonywaną działalnością gospodarczą, poniesione w celu uzyskania przychodów z tej działalności i nie mogą być wymienione w przepisach art. 23 ust. 1 wyżej powołanej ustawy.

Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych w formie studiów nie są ujęte w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego statusu konieczne jest również, zaistnienie związku przyczynowo - skutkowego między poniesionym wydatkiem, a celem jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Do stwierdzenia czy poniesiona opłata za studia może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej istotnym jest ustalenie:

* czy taki wydatek związany jest ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i mają związek z tą działalnością,

* czy też wydatek ten służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością gospodarczą, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.

Jako uzasadnione racjonalnie i gospodarczo, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, uznać należy wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Jeżeli ponoszone wydatki na podwyższenie kwalifikacji zawodowych mają bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a w konsekwencji wpływ na powstanie lub zwiększenie, obecnie lub w przyszłości przychodu, to wydatki na ten cel mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Przy czym wykazanie związku poniesionych wydatków z działalnością gospodarczą oraz ich wpływu na wysokość osiągniętych przychodów spoczywa na podatniku.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż ponosi Pani wydatki na podnoszenie kwalifikacji poprzez studia na kierunku "Pielęgniarstwo", pozwoli to Pani na dalsze prowadzenie działalności oraz będzie podstawą do podniesienia zakresu i jakości świadczonych usług.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że pomiędzy tematyką podjętych studiów, a rodzajem prowadzonej działalności gospodarczej istnieje związek pozwalający zaliczyć poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów tejże działalności, pod warunkiem ich należytego udokumentowania.

Zagadnienia dotyczące dokumentowania przedmiotowych wydatków regulują w przypadku podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów - przepisy dotyczące prowadzenia tej księgi. Zgodnie z § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.) zapisy w księdze dokonywane są w języku polskim, w walucie polskiej w sposób staranny, czytelny i trwały, na podstawie prawidłowych i rzetelnych dowodów.

Na podstawie ust. 3 pkt 1 i 2 powołanego wyżej § 12 podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są:

1.

faktury VAT, faktury VAT RR, faktury VAT KOMIS, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej "fakturami", odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, lub

2.

inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:

a.

wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,

b.

datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,

c.

przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,

d.

podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych - oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

W myśl natomiast § 14 ust. 1 ww. rozporządzenia na udokumentowanie zapisów w księdze, dotyczących niektórych kosztów (wydatków), mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające: przy zakupie - nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych przypadkach - przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku).

Jednakże treść § 14 ust. 2 mówi, iż dowody, o których mowa w ust. 1, mogą dotyczyć wyłącznie:

1.

zakupu, bezpośrednio od krajowego producenta lub hodowcy, produktów roślinnych i zwierzęcych, nieprzerobionych sposobem przemysłowym lub przerobionych sposobem przemysłowym, jeżeli przerób polega na kiszeniu produktów roślinnych lub przetwórstwie mleka albo na uboju zwierząt rzeźnych i obróbce poubojowej tych zwierząt;

2.

zakupu od ludności, sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), surowców roślin zielarskich i ziół dziko rosnących leśnych (PKWiU 01.11.91-00), jagód, owoców leśnych (PKWiU 01.13.23-00) i grzybów (PKWiU 01.12.13-00.43);

3.

wartości produktów roślinnych i zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy lub hodowli prowadzonej przez podatnika;

4.

zakupu w jednostkach handlu detalicznego materiałów pomocniczych;

5.

kosztów diet i innych należności za czas podróży służbowej pracowników oraz wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących;

6.

zakupu od ludności odpadów poużytkowych, stanowiących surowce wtórne, z wyłączeniem zakupu (skupu) metali nieżelaznych oraz przeznaczonych na złom samochodów i ich części składowych;

7.

wydatków związanych z opłatami za czynsz, energię elektryczną, telefon, wodę, gaz i centralne ogrzewanie, w części przypadającej na działalność gospodarczą; podstawą do sporządzenia tego dowodu jest dokument obejmujący całość opłat na te cele;

8.

opłat sądowych i notarialnych;

a.

opłaty skarbowej uiszczanej znakami tej opłaty do dnia 31 grudnia 2008 r.;

9.

wydatków związanych z parkowaniem samochodu w sytuacji, gdy są one poparte dokumentami niezawierającymi danych, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2; podstawą wystawienia dowodu wewnętrznego jest bilet z parkometru, kupon, bilet jednorazowy załączony do sporządzonego dowodu.

Stosownie do treści wyżej powołanych przepisów tylko w takiej sytuacji podstawę zapisu w księdze mogą stanowić inne dowody.

Z przedstawionego powyżej stanu prawnego wynika, że opłaty za studia, stanowiące koszt uzyskania przychodu mogą być udokumentowane nie tylko fakturami VAT, lecz również innymi dowodami księgowymi, np. rachunkami, dowodami wpłaty - spełniającymi określone warunki, o których mowa wyżej. Jednakże za dowód mogący być podstawą do zaliczenia wydatku na studia do kosztów uzyskania przychodów nie można uznać wskazanego oświadczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie możliwości udokumentowania dla celów podatkowej księgi przychodów i rozchodów wydatków na studia na podstawie oświadczenia uznaje się za nieprawidłowe, zaś w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na studia wyższe - w przypadku ich prawidłowego udokumentowania - o kierunku związanym z rodzajem działalności gospodarczej uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl