ITPB1/415-795/11/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2011 r. (data wpływu 28 lipca 2011 r.) uzupełnionego pismem z dnia 10 października 2011 r. (data wpływu 12 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania dotacji na rozpoczęcie działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 28 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania dotacji na rozpoczęcie działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca bierze udział w projekcie realizowanym w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007-2013, Działanie 6.2 POKL "Wsparcie i promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia", Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. W ramach tego projektu, na podstawie zawartych z Realizatorem projektu umów (Urzędem Gminy), dotyczących przyznania dotacji inwestycyjnej i podstawowego wsparcia pomostowego, otrzymał dotację ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego na zakup środków niezbędnych do rozpoczęcia pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca w ramach wsparcia inwestycyjnego otrzymał środki z dotacji w wysokości 30.000 zł Środki te przekazywane są w dwóch ratach w systemie zaliczkowo-refundacyjnym. Do chwili obecnej Wnioskodawca otrzymał 80% przyznanej dotacji. Środki te przeznaczone zostały na zakup podstawowego sprzętu i wyposażenia niezbędnego do pracy w założonej działalności gospodarczej - usługi wspomagające produkcję roślinną, montaż silosów metalowych - wykorzystywanych głównie w gospodarstwach rolnych do składowania i magazynowania zbóż, pasz treściwych, komponentów paszowych i innych nasion uprawnych. W ramach wsparcia inwestycyjnego Wnioskodawca zakupił:

* środek trwały - samochód dostawczy 5-osobowy o ładowności 3,5 tony, wykorzystywany również do przewozu narzędzi, sprzętu specjalistycznego do podnoszenia elementów konstrukcyjnych o wartości 22. 17 zł;

* akumulatorową szlifierkę kątową o wartości 1.577 zł;

* szlifierkę kątową za kwotę 811 zł;

* wiertarko-wkrętarkę za kwotę 1.499 zł;

* dwie wiertarki za kwotę 1.152 zł;

* klucz udarowy za kwotę 2.249 zł;

* dwa akumulatorowe klucze udarowe za kwotę 3.996 zł;

* młot wiercąco-kujący za kwotę 2.499 zł;

* wyciągarkę łańcuchową za kwotę 1.550 zł.

Wskazane powyżej wyposażenie wykorzystywane jest do montażu silosów i ich wyposażenia.

Oprócz wskazanych powyżej składników majątkowych, Wnioskodawca nabył również zestaw składający się z laptopa i urządzenia wielofunkcyjnego o łącznej wartości 3.100 zł 1 gr, służący do wydruku ofert, faktur, opisów technicznych, schematów montażowych. Zestaw ten jest także niezbędny do funkcjonowania firmy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, od dnia 1 stycznia 2010 r. środki finansowe otrzymane jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.) - korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to obejmuje środki otrzymane przez podatnika od 1 stycznia 2010 r. m.in. w ramach Działania 6.2 (z wyjątkiem środków otrzymanych na inwestycję w zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które zgodnie ze wskazaną dyspozycją art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy nie stanowią przychodu podatkowego).

Jednocześnie zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2010 r. wyłącza się z kosztów uzyskania przychodów również wydatki i koszty bezpośrednio sfinansowane z dochodów (przychodów), o których mowa w powołanym art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy. Ponadto w katalogu kosztów nieuważanych za koszty uzyskania przychodów, wymienione zostały odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane, według zasad określonych w art. 22a-22o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie (art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy).

W konsekwencji, środki finansowe i wsparcie pomostowe są przychodem zwolnionym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 137 ww. ustawy, a wydatki poczynione z tych środków nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w myśl art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (t.j. pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie natomiast do przepisu art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, t.j.:

* dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych - zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,

* ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych - nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidują szereg zwolnień, którymi objęte zostały niektóre dotacje. Z dniem 1 stycznia 2010 r. do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadzono przepis art. 21 ust. 1 pkt 137, w myśl którego zwalnia się od podatku dochodowego od osób fizycznych środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzieloną w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.).

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 5 ustawy o finansach publicznych, ilekroć w ustawie jest mowa o środkach europejskich, rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2 i 4.

Do środków europejskich zalicza się zatem:

Zauważyć należy, iż Program Operacyjny Kapitał Ludzki jest jednym z programów operacyjnych służących realizacji Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia 2007-2013, który został przyjęty decyzją Komisji Europejskiej nr K (2007) 4547 z dnia 28 września 2007 r. Program ten jest współfinansowany z Europejskiego Funduszu Społecznego.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca skorzystał ze wsparcia finansowego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Działanie 6.2 Wsparcie i promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego oraz wsparcia pomostowego. W ramach otrzymanej dotacji Wnioskodawca zakupił środki trwałe oraz wyposażenie.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że otrzymane przez Wnioskodawcę wsparcie finansowe, w części nieprzeznaczonej na cele inwestycyjne (zakup środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych) stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednakże przychód ten - na mocy art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - korzysta ze zwolnienia z opodatkowania. Przy czym - jak wskazano - zwolnienie to dotyczy wyłącznie tej części środków, która nie została przeznaczona na cele inwestycyjne.

Środki przeznaczone na cele inwestycyjne nie stanowią bowiem przychodu, zgodnie z zapisem art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do kosztów uzyskania przychodów, stwierdzić należy, iż w myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 56 cytowanej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

Z kolei art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Odnosząc przedstawione regulacje prawne do zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, że do wydatków pokrytych otrzymanym wsparciem finansowym, zwolnionym od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zastosowanie znajdzie ww. przepis art. 23 ust. 1 pkt 56 tej ustawy. W konsekwencji wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zakup wyposażenia oraz na bieżące wydatki związane z prowadzeniem działalności (towary i usługi), które zostały sfinansowane z otrzymanego wsparcia finansowego - w świetle art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nie mogą stanowić kosztów podatkowych.

Z kolei odpisy amortyzacyjne od tej części wartości początkowej środka trwałego, która sfinansowana została otrzymanym wsparciem finansowym (nie stanowiącym - jak wskazano - przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej), nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów tej działalności, na podstawie cytowanego art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.