ITPB1/415-755/10/PSZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 października 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-755/10/PSZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 21 lipca 2010 r. (data wpływu 27 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w prowadzonej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w prowadzonej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wraz z drugim wspólnikiem prowadzi Pan obecnie pozarolniczą działalność gospodarczą w formie spółki jawnej, polegającą na sprzedaży detalicznej artykułów nieżywnościowych.

Pierwotnie, tj. roku 1993 zawarta została umowa spółki cywilnej. W dniu 11 lipca 1996 r. wraz ze wspólnikiem zakupił Pan niezabudowaną nieruchomość będącą działką budowlaną przeznaczoną pod zabudowę szeregową. Zarówno Pan, jak i wspólnik zakupiliście ww. nieruchomość do majątku wspólnego z żonami.

W dniu 30 kwietnia 1997 wszyscy współwłaściciele nieruchomości uzyskali decyzję o pozwoleniu na budowę pawilonu handlowego branży przemysłowej wraz z przyłączami zewnętrznymi na nieruchomości stanowiącej własność Pana, żony, wspólnika i żony wspólnika.

Budowa pawilonu była realizowana ze środków spółki cywilnej. Spółka odliczała podatek VAT z faktur dokumentujących zakupy związane z budową pawilonu handlowego.

W dniu 8 grudnia 1998 r. w Urzędzie Rejonowym zostało złożone zawiadomienie o zakończeniu budowy. Spółka Cywilna przystąpiła do użytkowania pawilonu handlowego i prowadzenia w nim działalności gospodarczej z dniem 2 stycznia 1999 r.. Wcześniej spółka prowadziła działalność w wynajętym lokalu. Spółka zaczęła używać wybudowany pawilon, ujęła go w ewidencji środków trwałych z datą przyjęcia do użytkowania 31 grudnia 1999, KRŚT 12 i nazwą "pawilon handlowy". Liniowych odpisów amortyzacyjnych dokonuje wg stawki 2,5% rocznie. 18 października 2001 r. wspólnicy dokonali zmiany umowy spółki, w związku z osiągnięciem w latach 1999 i 2000 przychodu netto, określonego w art. 26 § 4 Kodeksu Spółek Handlowych wspólnicy będąc zobowiązani z mocy prawa do zmiany formy prawnej prowadzonej działalności i zarejestrowania spółki jawnej w Krajowym Rejestrze Sądowym, dostosowując jej treść do wymogów art. 25 i innych przepisów Kodeksu Spółek Handlowych. Określili w tej umowie m.in., że majątek spółki stanowi również nieruchomość zabudowana zrealizowana w ramach inwestycji prowadzonej przez spółkę cywilną i, że z chwilą zarejestrowania spółki jawnej prawo własności tej nieruchomości przejdzie na Spółkę Jawną. Do dnia dzisiejszego prawo własności działki gruntu zabudowanej pawilonem handlowym branży przemysłowej nie przeszło na spółkę jawną, gdyż nie wyraziły na to zgody żony wspólników.

Żona wspólnika 24 września 2008 darowała swojemu mężowi swój udział wynoszący #188; części w wyżej opisanej nieruchomości.

Obecnie w dziale II księgi wieczystej jako właściciel wpisany jest wspólnik w udziale #189; części oraz Pan i Pana żona na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej w #189; części.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przypadku wycofania z działalności gospodarczej pawilonu handlowego a następnie sprzedaży przez współwłaścicieli pawilonu handlowego wraz z gruntem czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wycofania z działalności gospodarczej pawilonu handlowego a następnie sprzedaży, przez współwłaścicieli, pawilonu handlowego wraz z gruntem czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ odpłatne zbycie nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej i zostanie dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Pawilon wraz z gruntem nie jest własnością spółki jawnej, gdyż właścicielami są Pana wspólnik w udziale #189; części oraz Pan i Pana żona na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej w #189; części. Nakłady poniesione na wybudowanie pawilonu są środkiem trwałym spółki jawnej, o którym mowa w § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 17 stycznia 1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (Dz. U. Nr 6, poz. 35 z późn. zm.) a obecnie w art. 22a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. budynkiem na cudzym gruncie. Powyższy pawilon jest więc budynkiem wybudowanym na cudzym gruncie, ponieważ grunt ten nie stanowi własności spółki jawnej, której majątek jest majątkiem odrębnym od majątku wspólników tej Spółki (art. 28 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych - Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.). Pawilon wybudowany przez spółkę na cudzym gruncie stanowi część składową i własność właściciela gruntu. Po zaprzestaniu używania i wycofaniu z działalności gospodarczej pawilonu handlowego poniesione przez spółkę nakłady pozostaną na obcym gruncie będącym własnością wspólnika oraz Pana i małżonki. Właściciele gruntu wyrażają zgodę na pozostawienie nakładów, które spółka poniosła na wybudowanie pawilonu, spółka nie otrzyma z tego tytułu żadnego wynagrodzenia od właścicieli gruntu. Właściciele gruntu nie dokonają zwrotu nakładów poniesionych przez spółkę na wybudowanie pawilonu. Natomiast późniejszej sprzedaży działki gruntu zabudowanej pawilonem handlowym dokonają osoby fizyczne - wszyscy współwłaściciele - i nie dokonają tej sprzedaży w wykonaniu działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 powołanej ustawy, źródłami przychodów są:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy,

e.

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy - nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej jest również odpłatne zbycie składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

a.

środkami trwałymi,

b.

składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,

c.

wartościami niematerialnymi i prawnymi

* ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Należy zauważyć, iż cyt. powyżej przepis art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wymienia wszystkich przychodów z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy. Natomiast przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy wskazuje na niektóre rodzaje przychodów zaliczanych również do przychodów z działalności gospodarczej.

Jak wynika z treści przytoczonych przepisów, kryterium zaliczenia przychodu ze sprzedaży składnika majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności do przychodów z działalności gospodarczej jest fakt jego wykorzystywania w ramach tej działalności.

Zatem przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, nie wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych) stanowią przychód z działalności gospodarczej o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy.

Dotyczy to również sytuacji, gdy przed sprzedażą składnik majątku został wycofany z działalności gospodarczej, a w momencie sprzedaży nie upłynął jeszcze okres sześciu lat, liczonych od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło wycofanie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż nieruchomość, w skład której wchodzi grunt wraz z pawilonem, wykorzystywana jest w prowadzonej działalności gospodarczej w formie spółki jawnej (wcześniej spółki cywilnej). Grunt nie został wniesiony (wprowadzony) do majątku spółki, natomiast koszty wybudowania budynku poniosła spółka cywilna. Wspólnicy zamierzają wycofać pawilon z działalności gospodarczej, a następnie dokonać sprzedaży nieruchomości.

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) "nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty) jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności". Częścią składową rzeczy - stosownie do przepisu art. 47 § 2 k.c. jest wszystko co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Ponadto, jak stanowi art. 48 cyt. ustawy - z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych (art. 47 § 3 -przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jego części składowych), do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili ich zasadzenia lub zasiania.

Z kolei z art. 191 Kodeksu cywilnego wynika, że własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została połączona z nieruchomością w taki sposób, że stała się jej częścią składową.

Z powyższych zapisów wynika zatem, iż pawilon posadowiony na gruncie jako część składowa tego gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Oznacza to, iż własność pawilonu przysługuje współwłaścicielom gruntu. Skoro zaś - jak wynika z wniosku - grunt nie został wniesiony do majątku spółki, to również pawilon na nim wybudowany nie stanowi własności spółki. Natomiast planowana sprzedaż nieruchomości obejmie zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku.

Należy zatem uznać, że nieruchomość, tj. zarówno grunt jak i pawilon, stanowią przedmiot własności Pana, Pańskiej żony oraz wspólnika. Są przy tym niewątpliwie składnikami majątku, które były wykorzystywane w działalności gospodarczej.

W konsekwencji, sprzedaż opisanej we wniosku nieruchomości, będzie dla Pana stanowiła źródło przychodu, jeżeli nastąpi przed upływem 6 lat od dnia, w którym składnik majątku został wycofany z działalności. Przychód z tego tytułu należy zakwalifikować do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na podstawie cyt. art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na powstanie tego przychodu nie ma wpływu data nabycia gruntu.

Odpłatne zbycie rzeczy będących przedmiotem majątku wspólnego małżonków, wykorzystywanych w działalności gospodarczej przez jednego z małżonków, skutkuje powstaniem przychodu jedynie dla tego podmiotu, który wykorzystywał składniki majątku dla celów pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z tym, że Pan (wraz z żoną) jest współwłaścicielem (w #189;) nieruchomości, wysokość przychodu należy określić proporcjonalnie do tego udziału (#189;).

Dochód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1 lub w art. 30c ust. 1 ww. ustawy, w zależności od wybranego przez Pana sposobu opodatkowania na dany rok podatkowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl