ITPB1/415-751B/09/HD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 grudnia 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-751B/09/HD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2009 r. (data wpływu 28 września 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłacanych pracownikom wartości diet z tytułu podróży służbowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłacanych pracownikom wartości diet z tytułu podróży służbowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie wodnego śródlądowego transportu towarów. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej podróżuje Pan wraz z pracownikami po Polsce i Europie. Wyjazdy trwają około 3 tygodni w miesiącu. W związku z tym ponosi Pan większe koszty utrzymania, niż osoba pracująca na miejscu.

Rozliczenia delegacji dokonywane są na druku poleceń wyjazdu służbowego. Na dokumencie tym rozliczane są koszty diet właściciela firmy i pracowników oraz przysługujący pracownikom ryczałt za nocleg w wysokości określonej w rozporządzeniu z dnia 19 grudnia 2002 r. Ministra Pracy i Polityki Społecznej.

Przebywając w podróży służbowej zarówno Pan, jako przedsiębiorca, jak i pracownicy wykonują wszystkie niezbędne prace na barce, na której pracują. Pracownicy wykonują też czynności i prace nie wynikające bezpośrednio z treści umów o pracę np. pozyskiwanie zleceń, pomoc przy załadunkach i rozładunkach towarów, prace porządkowe, inwentaryzowanie towarów, kontakty i spotkania z kontrahentami - potencjalnymi zleceniodawcami, tłumaczenia, i in. W związku z przebywaniem w podróży służbowej pracownicy nie uzyskują wyższego wynagrodzenia, niż zawarte w umowie o pracę, a jedynie dodatki w postaci diet, oraz ryczałtów za noclegi.

Pan, jako właściciel firmy, przebywając w podróży także pracuje i działa na rzecz rozwoju i umacniania pozycji swojej firmy na rynku, podejmując liczne działania promocyjne, marketingowe, spotykając się z kontrahentami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wartości diet z tytułu podróży służbowej pracowników zatrudnionych jako: kapitan oraz kapitan na barce w części nie przekraczającej wysokości diet przysługującym pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju... (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca przewidział możliwość zrekompensowania podwyższonych kosztów utrzymania poprzez zaliczenie w koszty uzyskania przychodu wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i jego pracowników w części nie przekraczającej wysokości diet przysługującym pracownikowi określoną w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm.) oraz z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 z późn. zm.).

W związku z powyższym, Wnioskodawca uważa, że zaliczenie diet z tytułu podróży służbowych pracowników do kosztów uzyskania przychodów jest zasadne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. (...).

W katalogu przepisu art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zawarto zakazu, ani jakiegokolwiek ograniczenia, co do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez pracodawcę na diety bądź z innego tytułu, w związku z odbywaniem podróży służbowych pracowników.

Ograniczenie zawarte w art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy dotyczy bowiem diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących.

W konsekwencji niezależnie od tego, czy wypłacane pracownikom środki pieniężne będą elementem wynagrodzenia podlegającym opodatkowaniu, czy też na podstawie odrębnych przepisów, zgodnie z przepisami prawa pracy - dietą lub inną należnością, mogą stanowić u pracodawcy koszt uzyskania przychodów, jeśli oczywiście spełnią dyspozycję uprzednio cytowanego art. 22 ust. 1 ustawy.

Należy podkreślić, że pojęcie "podróż służbowa pracownika" należy do zakresu prawa pracy - art. 77 5 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks Pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), a w konsekwencji rozstrzygnięcie kwestii dotyczącej obowiązku czy zasadności wypłacania przez Pana diet i należności za czas pracy nie leży w kompetencji organów podatkowych.

Jednocześnie, zgodnie z zakresem żądania, interpretacja dotyczy jedynie możliwości zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, a nie przesądza o ich potrącalności.

Mając na uwadze powyższe, może Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość należności wypłacanych pracownikom z tytułu odbywanych przez nich podróży służbowych.

Jednakże w związku z tym, iż Pana zdaniem, możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych ograniczona jest limitem - należało uznać Pana stanowisko za nieprawidłowe. W przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma bowiem takiego ograniczenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl