ITPB1/415-75/09/WM - Wybór metody prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz sposobu rozliczenia kosztów uzyskania przychodów.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 9 kwietnia 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-75/09/WM Wybór metody prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz sposobu rozliczenia kosztów uzyskania przychodów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2009 r. (data wpływu 29 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wyboru metody prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz sposobu rozliczenia kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wyboru metody prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz sposobu rozliczenia kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan indywidualną działalność gospodarczą. Od dnia 1 stycznia 2008 r. był Pan zobowiązany do zaprowadzenia ksiąg rachunkowych zgodnie z ustawą o rachunkowości.

W związku z ustawą z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o rachunkowości (Dz. U. z dnia 7 sierpnia 2008 r. Nr 144, poz. 900), od dnia 1 września 2008 r. zaprowadził Pan podatkową księgę przychodów i rozchodów metodą kasową polegającą na księgowaniu kosztów w momencie poniesienia wydatków. W związku z tym, dla zachowania współmierności przychodów i kosztów, część kosztów pośrednich, które nie zostały zaksięgowane w księgach rachunkowych w 2008 r. zaliczył Pan do kosztów z dniem 1 września 2008 r. z chwilą zaprowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przyjęty sposób zaprowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów metodą kasową jest prawidłowy oraz, czy przyjęty sposób rozliczenia kosztów jest zgodny z przepisami podatkowymi...

Zdaniem Wnioskodawcy, przyjęty sposób zaprowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów przy wyborze metody kasowej jest prawidłowy, ponieważ dnia 1 września 2008 r. księga została zaprowadzona. Informacja o zaprowadzeniu została przekazana naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego we wskazanym przez ustawę terminie.

W związku z tym, że ustawodawca umożliwił powrót z ksiąg rachunkowych na podatkową księgę przychodów i rozchodów w ciągu roku, tym samym dał podatnikom możliwość wyboru metody prowadzenia podatkowej księgi przychodów albo w sposób wskazany powyżej, czyli metodą kasową, albo metodą memoriałową. Obowiązujące przepisy w żaden sposób nie ograniczają tego prawa

Sposób księgowania kosztów jest również prawidłowy i nie koliduje z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 24a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.), osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Jednakże możliwość prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów ograniczona jest limitem przychodów.

Zgodnie bowiem z art. 24a ust. 4 ww. ustawy, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.

Wymaga wyjaśnienia, iż ustawą z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o rachunkowości (Dz. U. z 2008 r. Nr 144, poz. 900) limit określony w przepisach ustawy o rachunkowości zmieniono na kwotę 1.200.000 euro. Nowelizacja ustawy o rachunkowości pozwalała jednostkom, których przychód w 2007 r. nie przekroczył 4.533 tys. zł od 1 września 2008 r. powrócić na podatkową księgę przychodów i rozchodów.

We wniosku o interpretację indywidualną podał Pan, iż skorzystał z możliwości przejścia z ksiąg handlowych na podatkową księgę przychodów i rozchodów z dniem 1 września 2008 r.

W sytuacji zmiany rodzaju prowadzonych ksiąg podatkowych w ciągu roku podatkowego - w opisanej sytuacji - należy zaprowadzić księgę podatkową od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym weszła w życie przedmiotowa nowelizacja, tj. od 1 września 2008 r.

W takim przypadku do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym weszła w życie nowelizacja, czyli do 20 września 2008 r., należało pisemnie zawiadomić o prowadzeniu księgi naczelnika urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania podatnika. Jeżeli działalność jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki jawnej osób fizycznych lub spółki partnerskiej, zawiadomienie składają wszyscy wspólnicy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania każdego z nich. Stanowią o tym art. 3 ust. 2 i 3 powołanej uprzednio ustawy o zmianie ustawy o rachunkowości.

Rozstrzygając kwestię momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów pośrednich, które nie zostały zaksięgowane w księgach rachunkowych w 2008 r. należy odnieść się do ogólnych zasad potrącania kosztów uregulowanych w art. 22 ust. 4-6 ustawy.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów mogą wybrać jedną z dwóch metod ewidencjonowania kosztów uzyskania przychodu, tzw. kasową lub memoriałową. Decyzję o wyborze sposobu ewidencjonowania kosztów podejmuje podatnik.

Z analizy złożonego wniosku wynika, że po przejściu w ciągu roku podatkowego 2008 z ksiąg rachunkowych na podatkową księgę przychodów i rozchodów, zdecydował Pan, że koszty podatkowe potrącane będą metodą kasową, polegającą na księgowaniu kosztów w momencie poniesienia wydatków, bez względu na to, kiedy uzyskane zostaną przychody bezpośrednio związane z tym kosztem, czyli według zasad zawartych w art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Oznacza to, iż wydatki stanowią koszt w dacie ich poniesienia bez względu na to jakiego okresu dotyczą.

Nie stosuje się zatem do Pana zasad określonych w art. 22 ust. 5-5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przewidzianych dla podatników prowadzących księgi rachunkowe.

Przy tej metodzie ewidencjonowania kosztów, nie miał Pan obowiązku stosować się do dyspozycji przepisu art. 22 ust. 5c ww. ustawy, z którego wynika, że koszty pośrednie - jeżeli dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego - stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Podkreślenia przy tym wymaga, iż zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6 (prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów) uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

W konsekwencji wydatki poniesione i udokumentowane dowodami wystawionymi do 31 sierpnia 2008 r. - będące kosztami pośrednimi, podlegającymi rozliczeniu w czasie, które nie zostały zaksięgowane w księgach rachunkowych do 31 sierpnia 2008 r. należy - zgodnie z wybraną metodą księgowania kosztów - zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, z dniem zaprowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, tj. 1 września 2008 r.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl