ITPB1/415-73/07/AW - Opodatkowanie przychodu pracowników z tytułu udziału w imprezach integracyjnych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 10 października 2007 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-73/07/AW Opodatkowanie przychodu pracowników z tytułu udziału w imprezach integracyjnych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2007 r. (data wpływu 2 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów pracowników z tytułu nieodpłatnych świadczeń - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 sierpnia 2007 r. (data wpływu) został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, tj. uczestnictwa pracowników w imprezie integracyjnej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W celu stworzenia właściwej atmosfery pracy, integracji zatrudnionych pracowników i wzmocnienia ich więzi z firmą, a także dbając o tworzenie bezpośrednich relacji pomiędzy własnymi pracownikami, Spółka zamierza zorganizować zagraniczną wycieczkę o charakterze integracyjnym, w której uczestnictwo będzie dla pracowników dobrowolne. Spółka ma zamiar zapewnić uczestnikom wycieczki lotniczy przewóz w obie strony, rejs jachtami, na których pracownicy byliby zakwaterowani oraz wyżywienie. Wydatki te mogą zostać sfinansowane ze środków obrotowych Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy wydatki ponoszone na organizację imprez okolicznościowych i integracyjnych dla pracowników Spółki, finansowane ze środków obrotowych Spółki, stanowić winny koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

2.

Czy wydatki poniesione w związku z udziałem pracownika w tego typu imprezach (koszty dojazdu, zakwaterowania, wyżywienia) winny być zwolnione spod opodatkowania, stosownie do dyspozycji art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie drugie. Wniosek Spółki w zakresie pytania pierwszego zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione na organizację imprez okolicznościowych i integracyjnych dla pracowników nie stanowią przychodu pracownika. Przychód ten nie mógłby zostać ustalony, gdyż nie można przypisać konkretnej wartości świadczeń na rzecz konkretnego pracownika. W tym celu bowiem, musiałaby istnieć możliwość przypisania pracownikowi określonej części wydatków ponoszonych na niego przez pracodawcę. Jeśli impreza integracyjna jest adresowana do szerszego, otwartego grona uczestników, zaś organizator opłaca koszty imprezy w sposób uniemożliwiający zindywidualizowanie wydatków, tj. ustalenie jaka część wydatków przypada na każdego z pracowników, po stronie pracownika nie powstanie przychód w rozumieniu art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Przychodami, z szeroko rozumianego stosunku pracy, są więc wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość świadczeń pieniężnych w naturze, bądź ich ekwiwalenty - bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń.

Z powyższego wynika, iż przychodem ze stosunku pracy nie jest jedynie wynagrodzenie za pracę ale także inne przysporzenia majątkowe takie jak nieodpłatne świadczenia, czy też świadczenia częściowo nieodpłatne. Do nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych na rzecz pracownika związanych ze stosunkiem pracy zalicza się między innymi różnego rodzaju wyjazdy o charakterze imprez integracyjnych.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób, przychodami - z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3 - są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl przepisu art. 11 ust. 2a ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

*

jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców (art. 11 ust. 2a pkt 1 ustawy),

*

jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu (art. 11 ust. 2a pkt 2),

*

jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku (art. 11 ust. 2a pkt 3),

*

w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia (art. 12 ust. 2a pkt 4).

Stosownie do art. 31 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, (...).

W złożonym wniosku Spółka podkreśla, iż planowana wycieczka integracyjna dla pracowników ma charakter otwarty i udział w niej mogą wziąć wszyscy pracownicy, a uczestnictwo w niej jest dobrowolne. Spółka - jej zdaniem - nie jest w stanie przypisać określonych wydatków konkretnym pracownikom i nie ma możliwości określenia, w jakim stopniu poszczególni pracownicy korzystali z oferowanych świadczeń. Jednakże, zdaniem tutejszego Organu, istnieje możliwość zindywidualizowania tych świadczeń. Fakt, iż przedmiotowe świadczenie kierowane jest do wszystkich pracowników, nie wyklucza możliwości określenia przychodu otrzymanego przez konkretną osobę - uczestnika wycieczki. Spółka, jako pracodawca, jest w stanie określić, którzy pracownicy brali udział w imprezie. Może także dokładnie sprecyzować, jakie osoby przebywały na pokładzie samolotu, czy też jachtu. W sytuacji, gdy zostaną wykupione bilety na samolot, ich wartość stanowi wartość świadczenia otrzymanego przez pracownika. W sytuacji natomiast, gdy wyczarterowany jest jacht lub samolot, wartość świadczenia uzyskanego przez każdego z pracowników można ustalić, dzieląc wartość opłaty za czarter przez ilość uczestników wycieczki. To samo dotyczy także wyżywienia. W sytuacji, gdy jest ono wliczone w cenę biletu, wartość biletu stanowi przychód pracownika - uczestnika wycieczki, z tytułu nieodpłatnego świadczenia. W sytuacji natomiast, gdy organizator zamawia posiłki w lokalach gastronomicznych, wartość nieodpłatnego świadczenia stanowi cena otrzymanego (zakupionego przez organizatora) posiłku.

Nadmienić należy, iż przedstawiona we wniosku sytuacja jest odmienna od takich stanów faktycznych, w których w ramach imprezy integracyjnej organizator zapewnia uczestnikom określoną ilość produktów żywnościowych. W takiej sytuacji uczestnicy mogą korzystać z wyżywienia w różnym zakresie i nie ma możliwości przypisania konkretnych świadczeń poszczególnym osobom.

W przedstawionym przez Spółkę zdarzeniu przyszłym, możliwym jest wyliczenie jaki poniosła koszt w związku ze zorganizowaniem imprezy integracyjnej, a także dokładnie określić ilość i nazwiska osób w niej uczestniczących. Wobec tego można ustalić wartość świadczeń i przyporządkować je poszczególnym pracownikom.

Odnosząc powyższe do przedstawionych uprzednio przepisów należy stwierdzić, że - z uwagi na możliwość zindywidualizowania otrzymanych przez pracowników świadczeń - wartość tych świadczeń stanowi dla pracowników źródło przychodu, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl