ITPB1/415-723/08/MR

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 lutego 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-723/08/MR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2008 r. (data wpływu 28 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów osiąganych przez wspólnika spółki jawnej z pozarolniczej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów osiąganych przez wspólnika spółki jawnej z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka cywilna dwóch wspólników na mocy uchwały przekształca się w spółkę jawną i uzyskuje wpis do Krajowego Rejestru Sądowego. Wspólnik spółki cywilnej jest przedsiębiorcą i samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą. Po powstaniu spółki jawnej i uzyskaniu wpisu do KRS wspólnicy dokonują indywidualnych skreśleń wpisów o prowadzonych przez nich dotychczas działalnościach gospodarczych. Formalnym i jedynym przedsiębiorcą zostaje teraz wyłącznie nowo powstała spółka jawna. Jest oczywistym, że wspólnicy spółki jawnej uzyskują przychód ze źródła opisanego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy słusznym jest stwierdzenie, że działalność gospodarczą prowadzi spółka jawna, a wspólnik spółki jawnej (o ile nie prowadzi działalności gospodarczej w oparciu o wpis do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez urząd gminy) takiej działalności nie prowadzi, a jedynie uzyskuje przychód z działalności gospodarczej wykonywanej przez spółkę jawną, której jest wspólnikiem.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej sytuacji wspólnik spółki jawnej nie prowadzi działalności gospodarczej ale uzyskuje dochód z działalności gospodarczej prowadzonej przez spółkę jawną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Jej definicję dla celów podatku dochodowego zawiera art. 5a pkt 6 ustawy ww. gdzie działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.

polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

* prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczone do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (art. 5b ust. 2 ww. ustawy).

Należy przy tym wyjaśnić, że na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (wskazanej de facto we wniosku), ocena czy podatnik prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą sprowadza się do określenia źródła przychodów z jakiego uzyskuje on przychody. Pozarolnicza działalność gospodarcza stanowi jedno (jednorodne) źródło przychodów niezależnie od tego ile rodzajów i w jakiej formie organizacyjnej (działalność jednoosobowa, spółka osobowa) osoba fizyczna prowadzi.

Jak wynika z art. 22 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 54, poz. 1037 z późn. zm.) spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.

Spółka jawna nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bowiem zgodnie z art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają dochody osób fizycznych. Na gruncie przepisów ww. ustawy stanowi natomiast jedną z form organizacyjnych za pośrednictwem której osoba fizyczna prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą.

Artykuł 8 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku, oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Wobec powyższego uzyskane przez spółkę osobową przychody oraz poniesione koszty uzyskania przychodów podlegają rozliczeniu u jej wspólników, proporcjonalnie do ich udziałów w spółce. Natomiast dochód osiągnięty z tytułu udziału w spółce jawnej stanowić będzie, dla jej wspólnika - osoby fizycznej, dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu według zasad przewidzianych dla tego źródła.

Na podstawie zanalizowanych powyżej regulacji prawnych jednoznacznie stwierdzić należy, że spółka osobowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Podatnikami są zaś wspólnicy tej spółki.

W konsekwencji zasadnym jest uznać, iż jeżeli spółka nie jest uznawana za podatnika podatku dochodowego to przychody, koszty bądź dochody podatkowe wiązać należy z osobami wspólników, a nie samej spółki. Spółka osobowa w tych okolicznościach stanowi jedynie odrębną pod względem organizacyjnym jednostkę, w ramach której wspólnicy osiągają dochody i która prowadzi ewidencje rachunkowe.

Wprawdzie spółka jawna na mocy art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana to jednak podatnikiem osiągającym dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej jest osoba fizyczna (wspólnik) prowadząca działalność w formie spółki osobowej.

W kontekście podatkowym przedstawionym powyżej spółkę jawną postrzegać należy - w zaistniałym stanie faktycznym - jako związek organizacyjny wielu przedsiębiorców indywidualnych, z których każdy jest samodzielnym podatnikiem rozliczającym się z całości osiąganych dochodów, w tym także tych uzyskiwanych w ramach spółki osobowej.

Na tle opisane stanu faktycznego nieprawidłowym jest więc stanowisko Wnioskodawcy o nieprowadzeniu działalności gospodarczej. Wykonuje (prowadzi) on bowiem działalność gospodarczą w strukturze spółki osobowej (jawnej) i za jej pośrednictwem osiąga przychody, których źródłem jest właśnie pozarolnicza działalność gospodarcza, co wynika bezpośrednio z przytoczonego wcześniej art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym.

Podkreślić w tym miejscu należy, że w oparciu o przepisy art. 14a i art. 14b Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych dąży do zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej, dokonując w szczególności jego interpretacji, przy uwzględnieniu orzecznictwa sądów oraz Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (interpretacje ogólne). Na pisemny wniosek zainteresowanego Minister właściwy do spraw finansów publicznych wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Definicja prawa podatkowego zawarta w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej stanowi, iż ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy zatem - zgodnie ze złożonym wnioskiem - wyłącznie kwalifikacji do określonego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych źródła przychodu. Przedmiotu interpretacji nie stanowi ocena czy Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu innych niż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych ustaw.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Jednocześnie informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych dla drugiego wspólnika spółki jawnej. Chcąc uzyskać interpretację osoba ta winna osobiście lub za pomocą ustanowionego pełnomocnika zwrócić się do tut. organu o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie i uiścić związaną z tym opłatę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 - 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl