ITPB1/415-720/09/PSZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2009 r. (data wpływu 18 września 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 listopada (data wpływu 7 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu nieodpłatnych świadczeń w formie korzystania przez zawodników z samochodów wynajmowanych przez klub - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu nieodpłatnych świadczeń w formie korzystania przez zawodników z samochodów wynajmowanych przez klub.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 23 listopada (data wpływu 7 grudnia 2009 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Klub sportowy prowadzi między innymi działalność związaną ze sportem PKD 92.6. Klub realizując statutową działalność sportową podpisał kontrakty z zagranicznymi zawodnikami, na podstawie których zawodnicy zobowiązani są do gry w klubie na okres dwóch sezonów 2008-2010. Zawodnicy w kontrakcie w art. 2 zagwarantowane mają wynagrodzenie miesięczne oraz premie pieniężne za osiągnięcia. Dodatkowo w art. 3 kontraktu zawodnicy zagwarantowali sobie dodatkowe świadczenia rzeczowe - samochód osobowy pozostawiony do ich dyspozycji, na czas trwania kontraktu, na koszt klubu.

W związku z tym zobowiązaniem, klub wynajął od podmiotu trzeciego samochód, który został przekazany zgodnie z kontraktem do używania zawodnikowi.

W związku z umową najmu klub będzie ponosił koszty najmu na podstawie wystawionych faktur VAT. Klub jest podatnikiem podatku VAT i przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego od faktur zakupowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 4).

Jaka będzie kwota przychodu zawodnika w podatku dochodowym, czy będzie to wartość brutto najmu (z podatkiem VAT), netto (bez podatku VAT), czy też wartość netto powiększona o nieodliczoną część podatku VAT (40% VAT), w sytuacji, gdy klub ma prawo odliczyć VAT naliczony w fakturze dokumentującej czynsz najmu samochodu użytkowanego przez zawodnika w wysokości 60% VAT naliczonego, nie więcej niż 6 tysięcy w całym okresie użytkowania samochodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość świadczenia rzeczowego, które stanowi wynagrodzenie zawodnika, będzie jego przychodem, bo niewątpliwie nie jest to zwrot kosztów związanych z wykonaniem umowy (nie chodzi o dojazdy na rozgrywki, lecz o używanie samochodu w dowolnym celu, tak prywatnie jak i służbowo), ale element wynagrodzenia. Przychodem będzie - w ocenie Spółki - kwota równa kosztowi uzyskania przychodu obciążającemu - w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - koszty Spółki, tj. wartość powiększona o część VAT, która zgodnie z przepisami ustawy o VAT nie może zostać odliczona od podatku należnego Spółki (40% VAT naliczonego przy nabyciu usługi najmu).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. - stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Podkreślić należy, iż z przepisu tego wynika, że przychodem nie są same "świadczenia w naturze", czy nieodpłatne świadczenia, lecz ich wartość.

Na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Natomiast wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się zgodnie z treścią art. 11 ust. 2a:

Z cytowanego powyżej przepisu wynika więc, iż w przypadku gdy przedmiotem nieodpłatnych świadczeń są usługi zakupione przez świadczeniodawcę (w tym wynajęcie samochodu) wartość świadczeń udzielonych zawodnikowi ustala się według cen zakupu.

Ceną zakupu, o której mowa w pkt 2 jest cena faktycznie zapłacona, a więc z uwzględnieniem naliczonego przez sprzedawcę VAT (który jest składnikiem ceny).

Z treści wniosku wynika, że klub wynajął od podmiotu trzeciego samochód, który został przekazany zgodnie z kontraktem do używania zawodnikowi. Samochód używany będzie przez zawodnika w dowolnym celu, tak prywatnie jak i służbowo. Klub będzie ponosił koszty najmu samochodu na podstawie wystawionych faktur VAT.

Mając na uwadze treść przedstawionych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, iż w sytuacji przedstawionej we wniosku przychodem dla zawodnika będzie cena faktycznie zapłacona przez klub z tytułu najmu samochodu.

Wyjaśnić należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają sposobu obliczania przychodu z nieodpłatnych świadczeń od wartości ujętych w kosztach uzyskania przychodów świadczeniodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń