ITPB1/415-71/07/PSZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2007 r. (data otrzymania 1 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków na poczet zwrotu kosztów procesu - jest prawidłowe.

W dniu 1 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków na poczet zwrotu kosztów procesu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Działalność gospodarczą w zakresie handlu prowadził Pan w wynajętym lokalu. Z uwagi na trudną sytuacje finansową właścicielowi lokalu nie płacił Pan w terminie czynszu. Właściciel lokalu wniósł sprawę do sądu o zapłatę zaległych czynszów. Z uwagi na to, iż po fakcie wniesienia sprawy do sądu uregulował Pan zaległości sprawa została przez powoda - właściciela lokalu - wycofana. Jednak na rzecz powoda sąd zasądził kwotę 3.111 zł, tytułem zwrotu kosztów procesu. Powyższą kwotę przekazał Pan powodowi w dniu 25 czerwca 2007 r. Zauważa Pan ponadto, iż lokal wynajmował do dnia 15 kwietnia 2007 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy zasądzona kwota 3.111 zł stanowi koszt uzyskania przychodu.

Zdaniem wnioskodawcy, kwota powyższa nie stanowi kosztu uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają szczególnych rozwiązań dotyczących zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów procesowych. Dlatego należy stosować tutaj ogólne zasady zaliczania wydatków do kosztów podatkowych. Zatem, ponoszone przez przedsiębiorcę koszty sądowe nie są objęte wyłączeniem z kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem, iż spełnione są przesłanki przewidziane w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przesłanką uznania poniesionych przez Pana kosztów procesu, za koszty uzyskania przychodów, jest wykazanie, iż powyższe koszty zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Zaliczenie ponoszonych wydatków procesu sądowego należy rozpatrywać pod kątem tego, czy były one poniesione w celu obrony przed bezprawnie skierowanymi roszczeniami oraz w związku z funkcjonowaniem podatnika.

W przedstawionej przez Pana sytuacji nie mamy do czynienia ewidentnie z obroną interesów Pana firmy. Jak wskazuje Pan w złożonym wniosku, w przedmiotowej sprawie występował Pan jako pozwany. Nie podejmował więc Pan czynności zmierzających do osiągnięcia przychodu. Koszty procesu zasaązone były w związku z niewykonaniem przez Pana zobowiązań, zatem należy uznać, iż koszty sądowe poniesione przez Pana nie pozostawały w związku z uzyskiwanymi przychodami i nie miały na celu zachowanie źródła przychodów. Poniesione wydatki jakimi są koszty procesowe nie przyczyniły się w żaden sposób do uzyskanego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej. Nie były to również normalne koszty funkcjonowania firmy. Zasądzone koszty były efektem niezapłacenia właścicielowi lokalu należnego czynszu.

W świetle powyższego, poniesienie przez Pana jako dłużnika kosztów procesu sądowego, stanowi wydatek w sensie ekonomicznym, ale z punktu widzenia przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowi kosztu poniesionego w celu uzyskania przychodów. Wydatek ten nie wykazuje bowiem związku, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 - 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.