ITPB1/415-704/10/DP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2010 r. (data wpływu 6 lipca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 września 2010 r. (data wpływu) oraz pismem z dnia 6 października 2010 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu zbycia lokalu użytkowego - jest prawidłowe.

W dniu 6 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu zbycia lokalu użytkowego.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 4 września 2010 r. (data wpływu) oraz pismem z dnia 6 października 2010 r. (data wpływu).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 22 listopada 2004 r. nabyła Pani wraz z mężem trzy lokale użytkowe z majątku dorobkowego. W małżeństwie obowiązywała wspólność ustawowa. Lokale zajmowały I, II i III piętro budynku.

Po rozwodzie z mężem otrzymała Pani w dniu 7 października 2009 r. postanowienie Sądu Rejonowego dotyczące podziału majątku wspólnego. Majątek wspólny został podzielony w równych udziałach. Orzeczenie Sądu Rejonowego na dzień złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest prawomocne. W wyniku równego podziału otrzymała Pani m.in. lokal użytkowy położony na I piętrze budynku.

W uzupełnieniu wniosku wskazano dodatkowo, iż przyznany w wyniku podziału majątku dorobkowego lokal niemieszkalny został zakupiony w 2004 r. w stanie developerskim. Powyższy lokal położony jest w budynku biurowym. Nie został on wykończony, nie był także wynajmowany ani użytkowany bowiem brak w nim podstawowych przyłączy, tj. elektrycznego, wodno-kanalizacyjnego oraz ogrzewania. W wyniku podziału majątku otrzymała Pani również 2 mieszkania i dopłatę w gotówce (w złotówkach). Całość nie przekraczała udziału 50% jaki Pani posiadała w czasie trwania małżeństwa. Podział był ekwiwalentny.

Przedmiotowy lokal użytkowy nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej, od jego wartości początkowej nie były dokonywane odpisy amortyzacyjne, a sprzedaż nie nastąpiła w ramach prowadzenia działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dokonana w 2010 r. sprzedaż powyższego lokalu użytkowego, będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przedstawiając własne stanowisko wskazała Pani, iż nieruchomość nabyła w dniu 22 listopada 2004 r., natomiast podział majątku wspólnego, który miał miejsce w dniu 7 października 2009 r. na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego nie stanowi w rozpatrywanym przypadku nabycia rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem Pani zdaniem od końca roku, w którym nabyła nieruchomość upłynęło 5 lat, z tego też względu dochód ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-d) tejże ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

W świetle powyższego sprzedaż nieruchomości niedokonana w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej stanowi, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródło przychodu podatkowego, jeśli ma ona miejsce przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości. Jeśli natomiast odpłatne zbycie następuje po upływie tego okresu nie powstaje przychód (nie ma miejsca opodatkowanie podatkiem dochodowym).

Na podstawie treści wniosku przyjęto, że nieruchomość nie była wykorzystywana w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej oraz że jej sprzedaż nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej w tym zakresie.

Kwestię powstania przychodu ze sprzedaży lokalu należy zatem oceniać na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla ustalenia określonego w ww. przepisie pięcioletniego terminu niezbędnym jest zatem określenie momentu nabycia przedmiotowych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności, podziału majątku wspólnego czy działu spadku jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego podziału, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* wartość rzeczy mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie w majątku wspólnym.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 tej ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Jest to ich majątek wspólny. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, iż niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 ww. Kodeksu) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 ww. Kodeksu). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez Sąd między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych (art. 42 ww. Kodeksu).

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego), ale tylko wówczas jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku podziału majątku mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez danego małżonka nieruchomości lub prawa przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości lub prawa, która przekracza udział danego małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego.

W przedmiotowej sprawie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego otrzymała Pani lokal niemieszkalny, zakupiony w 2004 r. w stanie developerskim. W wyniku podziału majątku otrzymała Pani również dwa mieszkania i kwotę pieniężną. Całość otrzymanego majątku nie przekraczała udziału, jaki Pani posiadała w czasie trwania małżeństwa. Oświadczyła Pani, że "majątek został podzielony w równych udziałach".

Na podstawie powyższego przyjąć należy, że w odniesieniu bezpośrednio do sytuacji Pani, nie można traktować podziału majątku wspólnego, dokonanego postanowieniem sądowym z dnia 7 października 2009 r. w kategoriach nabycia. Zatem za datę nabycia lokalu użytkowego uznać należy datę pierwotnego jego nabycia, czyli 22 listopada 2004 r.

Wobec tego pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, upłynął z końcem 2009 r.

Należy wyraźnie zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.