ITPB1/415-692/09/DP - Możliwość zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej odsetek od kredytu hipotecznego zapłaconych proporcjonalnie do powierzchni lokalu przeznaczonej do prowadzenia tej działalności w stosunku do powierzchni użytkowej lokalu ogółem.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 6 listopada 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-692/09/DP Możliwość zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej odsetek od kredytu hipotecznego zapłaconych proporcjonalnie do powierzchni lokalu przeznaczonej do prowadzenia tej działalności w stosunku do powierzchni użytkowej lokalu ogółem.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2009 r. (data wpływu 4 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie nauki angielskiego dla dzieci, opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych. W 2009 r. nabył wraz z małżonkiem (we współwłasności majątkowej) lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej 100,11 m2. Lokal ten zgłoszono jako miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Na prowadzenie ww. działalności przeznaczono 37,42 m2 powierzchni lokalu, natomiast pozostałą część lokalu przeznaczono na cele mieszkaniowe. W zawartej umowie kredytowej Wnioskodawca nie występuje jako przedsiębiorca, a uzyskany kredyt nie jest przeznaczony na działalność gospodarczą.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie.

Czy zapłacone odsetki od kredytu hipotecznego stanowią koszty uzyskania przychodów z tytułu działalności gospodarczej proporcjonalnie do powierzchni lokalu przeznaczonej do prowadzenia działalności w stosunku do powierzchni użytkowej lokalu ogółem...

Zdaniem Wnioskodawcy, zapłacone odsetki od kredytu zaciągniętego na zakup lokalu mieszkalnego, stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do powierzchni lokalu przeznaczonej na prowadzenia działalności w stosunku do powierzchni lokalu użytkowej ogółem. Według Wnioskodawcy zgodnie z uregulowaniami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodu są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 (art. 22 ust. 1). Wobec powyższego, aby wydatek mógł być zaliczony do kosztów muszą być spełnione łącznie dwa warunki: wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodów, a także nie może być wyłączony z kosztów na podstawie art. 23.

W opinii Wnioskodawcy przeznaczenie części lokalu na prowadzenie działalności gospodarczej - nauka języka angielskiego - bezsprzecznie stanowi działanie mające na celu uzyskanie przychodów, a więc koszt pozyskania środków na nabycie co do zasady stanowi koszt uzyskania przychodów. Przepisy art. 23 nie wyłączają tego rodzaju kosztu. Przepis art. 23 ust. 1 pkt 8a powołanej ustawy stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę kredytów i pożyczek z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek. Ponadto przepis art. 23 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy wyklucza zaliczenie do kosztów naliczonych lecz niezapłaconych odsetek od kredytów. Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, zapłacone odsetki od kredytu stanowią koszt uzyskania przychodu w wysokości proporcjonalnie do powierzchni lokalu przeznaczonej do prowadzenia działalności w stosunku do powierzchni lokalu użytkowej ogółem. Nie ma znaczenia, że kredyt został zaciągnięty przez oboje małżonków, skoro część lokalu wykorzystywana jest w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą przez jednego z małżonków. Wnioskodawca zaznacza, iż przepisy podatkowe nie uzależniają zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od rodzaju kredytu i nazewnictwa stosowanego przez banki. Jeżeli zatem osoba fizyczna zaciągnie kredyt jako konsument, nie jako przedsiębiorca, ale środki z tego kredytu przeznaczy w części na działalność gospodarczą np. zakup lokalu, to odsetki w tej części będą stanowiły koszty uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 76 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

*

pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

*

nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

*

być właściwie udokumentowany.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Musi to być zatem taki wydatek, którego związek z prowadzoną działalnością nie budzi wątpliwości, a obowiązek wykazania tego związku należy do podatnika. Kwalifikacja wydatków do kosztów uzyskania przychodów, ze względu na kryterium celowości, leży bowiem w gestii podatnika. Należy jednak mieć na uwadze, że prawidłowość dokonanej kwalifikacji podlega ocenie organów podatkowych.

Zgodnie z przepisem art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:

*

pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),

*

pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału.

Nie stanowią kosztów uzyskania przychodów naliczone, lecz niezapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów) - art. 23 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, iż warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodów, odsetek od kredytu jest istnienie związku przyczynowo-skutkowego między zaciągniętym kredytem, a przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ww. ustawy oraz ich zapłacenie.

Przepisy ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wydatków poniesionych na spłatę odsetek od pożyczek (kredytów) przeznaczonych na sfinansowanie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, od klasyfikacji czy nazwy kredytów stosowanych przez instytucje finansowe, jak również od rodzaju zaciągniętego kredytu.

Jak już wskazano warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodów, odsetek od kredytu jest ich zapłacenie oraz istnienie związku przyczynowo-skutkowego między kredytem, a przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 22 ust. 1 tej ustawy. Decydujące znaczenie dla ustalenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ma więc faktyczne przeznaczenie kredytu.

Z treści wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wynika, iż Wnioskodawca zaciągnął wraz z małżonkiem kredyt na zakup lokalu mieszkalnego, z którego 37,42 m2 powierzchni przeznaczono na prowadzenie działalności gospodarczej.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że wyłącznie zapłacone odsetki od tej części kredytu zaciągniętego na zakup mieszkania, które przypadają na powierzchnię lokalu wykorzystywaną przez Wnioskodawcę w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej będą stanowiły koszty uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania przedmiotowej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl