ITPB1/415-685/09/MM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 listopada 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-685/09/MM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2009 r. (data wpływu 31 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczenia przychodów uzyskanych z tytułu sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczenia przychodów uzyskanych z tytułu sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej. Z uwagi na stwierdzone we wniosku braki formalne, pismem z dnia 29 października 2009 r. Nr ITPB1/415-685/09-2/MM wezwano Pana do ich usunięcia. Wniosek uzupełnił Pan pismem z dnia 5 listopada 2009 r. (data wpływu 9 listopada 2009 r.) oraz z dnia 10 listopada 2009 r. (data wpływu 16 listopada 2009 r.).

W przedmiotowym wniosku oraz w pismach uzupełniających przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Na gruncie zakupionym na własność w roku 2002 przez współmałżonków Wnioskodawca rozpoczął budowę budynku usługo-handlowego. Budynek ten został oddany do użytku w roku 2005 i stanowi przedmiot wynajmu osobom trzecim prowadzącym działalność gospodarczą. Dochód z wynajmu opodatkowany był na zasadach ogólnych i ujmowany w podatkowej księdze przychodów i rozchodów łącznie z dochodami z działalności gospodarczej prowadzonej z małżonką w innym zakresie (do grudnia 2006 r.), a od stycznia 2007 r. z dochodami z działalności prowadzonej przez żonę i córkę. We wpisie do ewidencji działalności gospodarczej zgłoszona została działalność gospodarcza w zakresie wynajmu lokali. Przedmiotowa nieruchomość nie była ujęta w ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej, nie była też nigdy amortyzowana, lecz pozostawała w "majątku osobistym" małżonków, jak również inne wydatki związane z tą nieruchomością nie były zaliczane w ciężar kosztów uzyskania przychodów działalności gospodarczej. Działalność gospodarcza prowadzona wspólnie z żoną, a obecnie przez żonę i córkę nie ma w swoich wpisach do działalności gospodarczej działalności polegającej na obrocie nieruchomościami i nigdy taką działalnością wskazane osoby się nie zajmowały.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychód ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości gruntowej wraz ze znajdującym się na niej budynkiem podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, a jeżeli tak, to na podstawie jakich przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy przedstawiona powyżej sytuacja wskazuje jednoznacznie, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości gruntowej z wybudowanym budynkiem trwale z gruntem związanym nie stanowi przychodu w rozumieniu art. 14 ust. 2 lit. a), w związku z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sprzedaż ta nie podlega również przepisom art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, gdyż grunt ten został nabyty w 2002 r. i zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy, po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie nie stanowi źródła przychodów opodatkowanego podatkiem dochodowym. Okres, który upłynął od nabycia gruntu i wybudowania na tym gruncie budynku handlowo-usługowego do chwili jego sprzedaży liczony powinien być dla całej nieruchomości, tj. od dnia nabycia gruntu, bowiem wybudowany na tym gruncie budynek nie stanowi odrębnego od gruntu przedmiotu własności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast art. 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog źródeł przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wyliczenie tytułów powstawania źródeł przychodów ma na celu pogrupowanie tych źródeł według podobnego charakteru, co następnie skutkuje zróżnicowanym traktowaniem tychże źródeł. Ustalenie, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma ogromne znaczenie dla ustalenia m.in. takich kwestii, jak: ustalenie sposobu opodatkowania przychodu, możliwości odliczenia kosztów uzyskania przychodów, możliwości zastosowania zwolnień podatkowych przewidzianych dla danego źródła przychodu, itp. Zgodnie zaś z zasadą autonomii poszczególnych źródeł przychodów, przychody przyporządkowane są do poszczególnych źródeł - jeden przychód może stanowić przychód wyłącznie z jednego źródła.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Natomiast z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy wynika, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności gospodarczej i dniem ich odpłatnego zbycia nie upłynęło 6 lat. Zastrzeżenie zawarte w ust. 3 dotyczy nieruchomości mieszkalnych wykorzystywanych do działalności gospodarczej, stanowi on bowiem, że przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą albo przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Odrębnym źródłem przychodu, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Definicję przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych zawiera art. 14 ust. 1 ustawy, który stanowi, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z działalności uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, przychodami z działalności gospodarczej są również: przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

a.

środkami trwałymi,

b.

składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł.

c.

wartościami niematerialnymi i prawnymi

* ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określeniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Jednocześnie należy wyjaśnić, że nieruchomość, o której mowa we wniosku jest środkiem trwałym. Zgodnie bowiem z art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych środkami trwałymi są m.in. budowle i budynki stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Wnioskodawca wyraźnie wskazuje, że nieruchomość (grunt, zabudowany budynkiem usługowo-handlowym) stanowiła przedmiot najmu w prowadzonej przez Wnioskodawcę i jego małżonkę działalności gospodarczej. Z uzupełnienia do wniosku wynika, że wynajem lokali był przedmiotem działalności gospodarczej, o czym świadczy treść wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, przedmiotowy lokal wynajmowany był w ramach działalności gospodarczej, a kwoty uzyskane z tego wynajmu wykazywane były w podatkowej księdze przychodów i rozchodów wraz z pozostałymi przychodami z działalności gospodarczej prowadzonej przez małżonków. Okoliczność, że okres używania przedmiotowego składnika majątku wynosi ponad rok nie budzi wątpliwości.

W latach od 2005 do końca 2006 wynajmując przedmiotową nieruchomość, Wnioskodawca - wraz z małżonką - uzyskiwali przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Zasadnym jest zatem wniosek, że nieruchomość była wykorzystywana w tej działalności, wobec czego stanowiła środek trwały. Art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4. Treść ww. przepisu nie pozostawia wątpliwości, że podatnik ma obowiązek wprowadzenia do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych składników majątku stanowiących środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne. Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy pozostaje okoliczność, że podatnik nie wprowadził tego składnika majątku do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, pomimo, że taki obowiązek na nim spoczywał. Wnioskodawca nie może jednak wywodzić korzystnych dla siebie skutków podatkowych z faktu, iż nie wypełnił ciążącego na nim obowiązku wprowadzenia użytkowanego dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej składnika majątku do ewidencji środków trwałych. Trzeba bowiem pamiętać, że wprowadzeniu do ewidencji podlegają środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne zarówno podlegające amortyzacji, jak i te, których nie można amortyzować (a więc również grunty). Wyjątkowo tylko wprowadzeniu do ewidencji nie podlegają środki trwałe (wartości niematerialne i prawne), których wartość początkowa nie przekracza 3500 zł.

Zgodnie z powyższym, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości gruntowej wraz z wybudowanym na niej budynkiem handlowo-usługowym, wykorzystywanej w działalności gospodarczej, powstanie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w cytowanym art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy kwalifikacji przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości decydujące znaczenie ma bowiem przedmiotowe i funkcjonalne powiązanie danego rodzaju przychodu ze źródłem jego uzyskania.

Bez znaczenia w niniejszej sprawie pozostaje natomiast okoliczność, iż od daty nabycia gruntu do dnia sprzedaży gruntu wraz z budynkiem wzniesionym na tym gruncie upłynęło 5 lat. Data nabycia i 5-letni termin, po upływie którego dochód uzyskany ze sprzedaży nie podlega opodatkowaniu, dotyczy wyłącznie nieruchomości objętych dyspozycją art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Również fakt, iż Wnioskodawca nie prowadził działalności w zakresie obrotu nieruchomościami nie ma żadnego wpływu na sposób opodatkowania przychodów uzyskanych ze sprzedaży ww. nieruchomości.

Jak wykazano, w niniejszej sprawie sprzedaż nastąpiła w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej. Przychód ze sprzedaży nieruchomości niemieszkalnej, która - zgodnie z treścią wniosku - stanowiła składnik majątku wykorzystywany na potrzeby związane z działalnością gospodarczą (środek trwały), nawet jeśli przed sprzedażą Wnioskodawca zaprzestał prowadzenia działalności, o ile pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku zostanie wycofany z działalności i dniem jego odpłatnego zbycia nie upłynie 6 lat, należy zakwalifikować do przychodów z działalności gospodarczej.

Wobec tego, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, dochód ze sprzedaży nieruchomości (proporcjonalnie do przysługującemu Wnioskodawcy udziału we współwłasności) będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym - jako dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jednocześnie mając na uwadze, iż przedmiotowa nieruchomość stanowi wspólny majątek Pana i jego małżonki, zaznacza się, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla żony Wnioskodawcy. Pana Małżonka chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej datowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl