ITPB1/415-684/09/MR - Amortyzacja lokalu użytkowego wniesionego do spółki cywilnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2009 r. (data wpływu 28 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczania przez spółkę cywilną odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 28 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczania przez spółkę cywilną odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Pomiędzy Wnioskodawcą a jego małżonką istnieje ustrój ustawowej wspólności małżeńskiej. W chwili obecnej Wnioskodawca prowadzi samodzielnie działalność gospodarczą. W skład jego przedsiębiorstwa wchodzi przede wszystkim nieruchomość lokalowa o przeznaczeniu użytkowym, nabyta do majątku wspólnego w dniu 7 lipca 2008 r. oraz towary handlowe. Wnioskodawca nabył ww. przedmioty w trakcie trwania małżeństwa. Prowadzenie działalności gospodarczej wnioskodawca rozpoczął jeszcze przed zawarciem związku małżeńskiego, niemniej jednak działalność ta została rozwinięta na większą skalę po wstąpieniu wnioskodawcy w związek małżeński, z zarobków uzyskanych przez wnioskodawcę z prowadzenia tej działalności. Nabywając zarówno towary handlowe jak i nieruchomość, wnioskodawca skorzystał z prawa do odliczenia podatku VAT, ponadto nieruchomość zaliczył do środków trwałych przedsiębiorstwa w celu dokonywania odpisów amortyzacyjnych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca wraz z małżonką rozważa możliwość zawarcia umowy spółki cywilnej i prowadzenia wspólnie działalności gospodarczej. Wkładem małżonków do spółki cywilnej byłaby opisana powyżej nieruchomość lokalowa. W związku z tym, że nabyta przez wnioskodawcę nieruchomość lokalowa weszła w skład majątku wspólnego Wnioskodawcy i jego małżonki, wkład w postaci tego lokalu zostałby wniesiony przez ww. osoby po połowie. Pozostałe składniki przedsiębiorstwa (w szczególności zapasy magazynowe) nie byłyby wniesione do spółki w formie aportu. Wnioskodawca sukcesywnie sprzedałby te składniki i po ich wyprzedaniu zlikwidował prowadzoną dotychczas działalność gospodarczą koncentrując się na prowadzeniu działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jakie skutki dla Wnioskodawcy na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie miało zawarcie umowy spółki cywilnej i wniesienie do niej wkładu w postaci udziału wnioskodawcy w nieruchomości lokalowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności, które zamierza wykonać, nie spowodują utraty prawa do pomniejszania przychodów z działalności gospodarczej (prowadzonej już w formie spółki cywilnej) o odpisy amortyzacyjne lokalu użytkowego. Należy bowiem zauważyć, że lokal użytkowy będzie w dalszym ciągu wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej, z tą tylko różnicą, że działalność będzie wykonywana wspólnie z żoną. W związku z tym po utworzeniu spółki cywilnej i wniesieniu wkładu Wnioskodawca i jego małżonka będą uprawnieni do zaliczania w koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych.

Z uwagi na konieczność doprecyzowania zadanego pytania w kontekście zajętego przez Wnioskodawcę stanowiska, organ pismem z dnia 5 listopada 2009 r. nr ITPB1/415-684/09-2/MR ITPP1/443-794/09-2/AT, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, wezwał Wnioskodawcę m.in. do jednoznacznego wskazania, że oczekuje on wydania interpretacji indywidualnej wyłącznie w kwestii możliwości dokonywania przez spółkę cywilną odpisów amortyzacyjnych od nieruchomości lokalowej. W przeciwnym razie winien on wskazać żądany zakres udzielenia interpretacji.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 10 listopada 2009 r., a zatem wyznaczony termin upłynął z dniem 17 listopada 2009 r. i w tym czasie Wnioskodawca nie udzielił odpowiedzi na ww. pismo organu.

W związku z powyższym organ dokonał interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości zaliczania odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów przez spółkę cywilną, tj. dokonał oceny stanowiska wyrażonego przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W sytuacji natomiast, gdy Wnioskodawca zainteresowany będzie uzyskaniem interpretacji indywidualnej w innym niż ww. przedmiot, winien wystąpić z odrębnym wnioskiem spełniającym wymagane kryteria.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 8 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Jak wynika przy tym z art. 22c pkt 1 wskazanej powyżej ustawy - amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów. W przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej warunki wynikające z przepisu art. 22a ust. 1 ww. ustawy dotyczą wszystkich wspólników.

W myśl § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.), ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n ust. 2-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązane są prowadzić osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, o których mowa w § 2 ust. 1 tego rozporządzenia.

W związku z powyższym, co do zasady, aby środek trwały mógł podlegać amortyzacji w spółce cywilnej musi wchodzić w skład majątku tejże spółki (wspólnego majątku wspólników tej spółki).

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca wraz z małżonką zamierza zawrzeć umowę do spółki cywilnej. Następnie do spółki wniesiona zostanie nieruchomość lokalowa stanowiąca majątek wspólny Wnioskodawcy i jego małżonki. Przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca zaliczył do środków trwałych w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, przy spełnieniu warunków wymienionych w omówionym powyżej art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spółka cywilna będzie miała prawo uznać tę nieruchomość za środek trwały i po jej wpisaniu do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, amortyzować zgodnie z przepisami art. 22h-22 m ww. ustawy, a odpisy amortyzacyjne zaliczać do kosztów uzyskania przychodów.

Wskazać również należy, iż stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce nie będącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku.

Opisaną wyżej zasadę proporcjonalnego udziału stosuje się analogicznie do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 8 ust. 2 ww. ustawy.

Jednocześnie informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych dla drugiego wspólnika spółki (małżonki). Chcąc uzyskać interpretację osoba ta winna osobiście lub za pomocą ustanowionego pełnomocnika zwrócić się do tut. organu o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie i uiścić związaną z tym opłatę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Wniosek w zakresie dotyczącym podatku od towarów i usług zostanie rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.