ITPB1/415-680/10/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2010 r. (data wpływu 1 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu zbycia składników majątkowych oraz odsetek od zobowiązań zapłaconych po likwidacji działalności - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu zbycia składników majątkowych oraz odsetek od zobowiązań zapłaconych po likwidacji działalności.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od 1998 r. do 31 grudnia 2008 r. jako osoba fizyczna prowadził działalność gospodarczą. Od 2005 r. na podstawie art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochód z działalności opodatkowany był podatkiem liniowym wg stawki 19%. Do 31 grudnia 2007 r. Wnioskodawca prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów, natomiast od 1 stycznia 2008 r. ewidencjonował zdarzenia gospodarcze na podstawie ksiąg rachunkowych. Po zlikwidowaniu działalności gospodarczej pozostały składniki majątkowe, które stanowiły środki trwałe oraz wyposażenie, a także niespłacone przez kontrahentów należności za sprzedany w 2008 r. towar.

W 2009 r. na podstawie umów kupna - sprzedaży, Wnioskodawca zbył część składników majątkowych, wykorzystywanych w działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powstał u niego przychód ze sprzedaży składników majątkowych. Jak wskazano powyżej były to środki trwałe, amortyzowane w działalności gospodarczej, jak również inne składniki majątkowe, które na podstawie art. 22d ustawy, nie były amortyzowane z uwagi na ich wartość nieprzekraczającą 3.500 zł. Ponadto ponieważ część kontrahentów nie wywiązywała się ze swoich zobowiązań, Wnioskodawca skierował sprawę do sądu. Na podstawie wyroków sądowych w 2009 r. spłacono wobec niego zobowiązania wraz z zasądzonymi odsetkami ustawowymi. Ponieważ odsetki te zostały zapłacone zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy, powstał u Wnioskodawcy przychód.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przychód z tytułu sprzedaży składników majątkowych wykorzystywanych wcześniej w działalności gospodarczej oraz przychód w postaci zapłaconych przez kontrahentów odsetek ustawowych od zobowiązań zasądzonych wyrokami sądowymi, osiągnięte po dacie likwidacji działalności gospodarczej, powinny być rozliczone w zeznaniu podatkowym za 2009 r. i opodatkowane podatkiem liniowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, osiągnięte przez niego przychody, zarówno ze sprzedaży składników majątkowych, jak i zasądzone i otrzymane odsetki ustawowe, mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i powinny być rozliczone podatkiem liniowym wg stawki 19%, tak jak rozliczana była działalność gospodarcza przed likwidacją. Również podatek dochodowy od faktur, na podstawie których zasądzono odsetki ustawowe, rozliczony został w 2008 r. podatkiem liniowym, więc przychód z tytułu tych odsetek jest przychodem z prowadzonej wcześniej działalności gospodarczej i powinien być rozliczony tak jak ta działalność, czyli podatkiem liniowym wg stawki 19%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca do 31 grudnia 2008 r. jako osoba fizyczna prowadził działalność gospodarczą, opodatkowaną podatkiem liniowym wg stawki 19%, zdarzenia gospodarcze ewidencjonował na podstawie ksiąg rachunkowych. Po zlikwidowaniu działalności gospodarczej pozostały składniki majątkowe, które stanowiły środki trwałe oraz wyposażenie, a także niespłacone przez kontrahentów należności za sprzedany w 2008 r. towar.

W 2009 r. Wnioskodawca zbył część składników majątkowych, wykorzystywanych w działalności gospodarczej. Były to środki trwałe, amortyzowane w działalności gospodarczej, jak również inne składniki majątkowe, które nie były amortyzowane z uwagi na ich wartość nieprzekraczającą 3.500 zł. Na podstawie wyroków sądowych w 2009 r. spłacono wobec niego również zobowiązania wraz z zasądzonymi odsetkami ustawowymi.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), źródłami przychodów są:

* pozarolnicza działalność gospodarcza;

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Z kolei przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

* ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c.

Natomiast w myśl art. 24 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w razie zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o likwidacji działalności gospodarczej, dochód ustala się przy zastosowaniu do wartości ustalonej według cen zakupu pozostałych na dzień likwidacji towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków oraz rzeczowych składników majątku związanego z wykonywaną działalnością, niebędących środkami trwałymi - takiego wskaźnika procentowego, jaki wynika z udziału dochodu w przychodach w okresie ostatnich trzech miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym nastąpiła likwidacja działalności, a jeżeli w tym okresie dochód nie wystąpił - w roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym nastąpiła likwidacja. Za datę likwidacji działalności gospodarczej uważa się datę określoną w zawiadomieniu, o którym mowa w zdaniu poprzednim.

Nie ustala się dochodu na dzień likwidacji, jeżeli:

W przedmiotowej sprawie nie wystąpiła żadna z sytuacji, z wystąpieniem której, nie ustala się dochodu na dzień likwidacji. A więc Wnioskodawca zobowiązany był ustalić dochód na dzień likwidacji działalności gospodarczej, biorąc pod uwagę wartości ustalonej według cen zakupu pozostałych na dzień likwidacji towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków oraz rzeczowych składników majątku związanego z wykonywaną działalnością, niebędących środkami trwałymi.

W myśl art. 44 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 3, ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% tego dochodu. Podatek jest płatny w terminie płatności zaliczki za ostatni miesiąc prowadzenia działalności, a w przypadku podatników, którzy wybrali kwartalny sposób wpłacania zaliczek - w terminie płatności zaliczki za ostatni kwartał prowadzenia działalności. W tym przypadku podatnik jest obowiązany w terminie płatności tego podatku złożyć w urzędzie skarbowym spis pozostałych na dzień likwidacji towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków oraz rzeczowych składników majątku związanego z wykonywaną działalnością, w tym także dzieł sztuki, eksponatów muzealnych i aparatury audiowizualnej, niebędących środkami trwałymi, wycenionych według cen zakupu, jeżeli wydatki na ich nabycie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym, przychód ze sprzedaży - po likwidacji działalności gospodarczej - składników majątkowych będących środkami trwałymi - po likwidacji działalności gospodarczej, stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast dochód ze sprzedaży rzeczowych składników majątku, niebędących środkami trwałymi (wyposażenia), objętych - w momencie likwidacji - spisem z natury, nie podlega ponownemu opodatkowaniu. Skoro bowiem składniki te były (winny być) ujęte w remanencie likwidacyjnym i uwzględnione do obliczenia dochodu z likwidacji, to niezależnie od tego, kiedy nastąpi zbycie tych składników majątku, nie skutkuje ono powstaniem przychodu z działalności gospodarczej.

W odniesieniu do kwestii przychodów z tytułu zasądzonych wyrokami sądowymi odsetek ustawowych od niezapłaconych należności od kontrahentów za towar sprzedany w 2008 r., zapłaconych w 2009 r. należy wskazać co następuje.

W myśl art. 14 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek.

Przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej będą więc odsetki od zobowiązań, jeżeli zostaną otrzymane. Z treści wniosku wynika, że odsetki zostały zapłacone w 2009 r., a więc przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej powstanie w 2009 r., tj. już po likwidacji działalności.

Dochody z tytułu zbycia środków trwałych, jak i otrzymanych odsetek, winny być opodatkowane na zasadach stosowanych do rozliczenia dochodów z działalności gospodarczej bezpośrednio przed likwidacją (zgodnie z wybraną dla działalności formą opodatkowania).

Zatem, z uwagi na fakt, że od 2005 r. do dnia likwidacji działalności gospodarczej w 2008 r. dochód z działalności Wnioskodawca opodatkowywał podatkiem liniowym wg stawki 19%, tj. stawką określoną w art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzyskany po likwidacji działalności dochód powinien opodatkować na takich samych zasadach.

Nieprawidłowo więc Wnioskodawca przedstawiając własne stanowisko stwierdził, że przychodem z działalności gospodarczej po jej likwidacji należy także objąć przychód ze sprzedaży składników majątku, niebędących środkami trwałymi (wyposażenia).

Pomimo zatem, że - w odniesieniu do pozostałych dochodów Wnioskodawca wskazał prawidłowy sposób opodatkowania, stanowisko przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.