ITPB1/415-669/09/HD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2009 r. (data wpływu 21 sierpnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawa do ulgi prorodzinnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawa do ulgi prorodzinnej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Pani syn, urodzony w 1987 r., uczęszczający do szkoły, w 2008 r. podjął pracę i uzyskał z tego tytułu przychód w wysokości 4.763,89 zł, którego koszty uzyskania przychodów wyniosły 1.251,54 zł. Dochód - po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne w wysokości 653,14 zł - wyniósł 2.859,21 zł, zaś zaliczka na podatek wyniosła 0 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej sytuacji przysługuje prawo do ulgi prorodzinnej. Jeśli tak, czy istnieje możliwość złożenia korekty zeznania za 2008 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że syn w 2008 r. osiągnął tak niski dochód - w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - istnieje prawo skorzystania z ulgi prorodzinnej, tj. odliczenia od dochodu ulgi na uczące się dziecko, a tym samym złożenia korekty zeznania za 2008 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym do końca 2008 r., od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć rocznie kwotę, obliczoną zgodnie z ust. 2, jeżeli w roku podatkowym wychowywał własne lub przysposobione dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4.

Nowelizacja ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadzona ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) zmieniła m.in. treść przepisu art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, ustawa ta ma zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r. z wyjątkiem m.in. zmian dotyczących art. 6, które mają zastosowanie do uzyskanych dochodów od dnia 1 stycznia 2008 r., a więc mają zastosowanie w niniejszej sprawie.

Stosownie do postanowień znowelizowanego art. 6 ust. 4 ww. ustawy, od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, samotnie wychowujących w roku podatkowym dzieci:

Stosownie do art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r., odliczeniu podlega kwota stanowiąca iloczyn liczby wychowywanych dzieci i dwukrotności kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy.

Podkreślenia wymaga, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Wobec tego, aby móc skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 27f ww. ustawy, należy m.in. wychowywać w roku podatkowym dzieci własne lub przysposobione do ukończenia 25 roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

W 2008 r. wysokość dochodu nie powodującego obowiązku zapłaty podatku wynosi 3.088,68 zł, co wynika z wyliczenia ilorazu kwoty zmniejszającej podatek, tj. kwoty 586,85 zł oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, tj. 19%.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Pani syn urodzony w 1987 r. uczęszczający do szkoły, w 2008 r. podjął pracę i uzyskał przychód ze stosunku pracy w wysokości 4.763,89 zł, koszty uzyskania przychodów wyniosły 1.251,54 zł, zaś dochód z tego tytułu - 3.512,35 zł.

Wyjaśnić przy tym należy, że sformułowanie "dochód należny" - zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest różnicą sumy przychodów z danego źródła nad kosztami ich uzyskania. Na wysokość dochodu, który należy brać pod uwagę oceniając spełnienie warunków wynikających z art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy, nie ma wpływu wysokość składek na ubezpieczenie społeczne czy zdrowotnie.

Wobec powyższego, w 2008 r. dochód Pani syna przekroczył kwotę 3.088,68 zł (stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej), co w myśl art. 27f ust. 1, w związku z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uniemożliwia skorzystanie z ulgi z tytułu wychowywania dzieci własnych lub przysposobionych.

Zatem Pani, jako rodzicowi, nie przysługuje prawo do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania syna, skoro osiągnął on dochód ze stosunku pracy w wysokości 3.512,35 zł, to jest wyższy od kwoty niepowodującej obowiązku zapłaty podatku (3.088, 68 zł).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.