ITPB1/415-662/08/AK - Ustalenie różnic kursowych przy sprzedaży waluty obcej w kantorze wymiany walut z przeznaczeniem uzyskanych środków na bieżącą działalność gospodarczą.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 15 stycznia 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie ITPB1/415-662/08/AK Ustalenie różnic kursowych przy sprzedaży waluty obcej w kantorze wymiany walut z przeznaczeniem uzyskanych środków na bieżącą działalność gospodarczą.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2008 r. (data wpływu 10 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia różnic kursowych przy sprzedaży waluty obcej w kantorze wymiany walut z przeznaczeniem uzyskanych środków na bieżącą działalność gospodarczą - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia różnic kursowych przy sprzedaży waluty obcej w kantorze wymiany walut z przeznaczeniem uzyskanych środków na bieżącą działalność gospodarczą.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej, która w roku podatkowym 2008 r. zobowiązana jest do prowadzenia ksiąg rachunkowych zgodnie z zasadami określonymi ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 późn. zm.).

Spółka jawna prowadzi działalność gospodarczą między innymi w zakresie handlu wyrobami jubilerskimi. Część towarów jest sprzedawana w ramach dostaw wewnątrzwspólnotowych do krajów należących do Unii Europejskiej. Wielokrotnie należność za sprzedany towar w ramach dostaw wewnątrzwspólnotowych spółka jawna otrzymuje gotówką do kasy w walutach obcych tj. w EURO lub dolarach USA.

Po otrzymaniu zapłaty za sprzedany towar wyliczane są różnice kursowe, które to różnice w przypadku gdy są dodatnie zwiększają przychód do opodatkowania, gdy są ujemne stanowią koszt uzyskania przychodu. Na dzień ustalania ww. różnic kursowych otrzymana kwota walut w kasie jest wyceniana według faktycznego zastosowanego kursu waluty z dnia dokonania wyliczenia różnic kursowych, na zasadach określonych ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Często zdarza się, że spółka jawna odsprzedaje w kantorach wymiany walut posiadane w kasie waluty. Kwoty uzyskiwane przez spółkę ze sprzedaży walut są przeznaczane na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej.

Po odsprzedaży walut w kantorach powstają różnice kursowe dodatnie lub ujemne, w zależności od sytuacji rynkowej na rynkach finansowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy różnice kursowe (dodatnie lub ujemne) powstające przy sprzedaży walut (tj. między innymi dolarów USA lub EURO) w kantorach wymiany walut, które to waluty były pobrane uprzednio z kasy spółki jawnej, spółka zobowiązana jest ewidencjonować w roku podatkowym 2008 w księgach rachunkowych, skutkiem czego stanowić one będą odpowiednio przychód z działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (dodatnie różnice kursowe) w roku podatkowym 2008 oraz w latach podatkowych następnych, lub też koszt uzyskania przychodu (ujemne różnice kursowe) w roku podatkowym 2008 oraz w latach podatkowych następnych... Waluty te spółka uzyskała ze sprzedaży towarów w ramach dostaw wewnątrzwspólnotowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, poza sporem jest fakt, iż przedmiotowe różnice kursowe powstają w ramach zdarzeń gospodarczych związanych z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Stosownie do powyższego, należy uznać, iż są to różnice kursowe o których mowa w art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z uwagi na powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, różnice kursowe powstające po sprzedaży przez spółkę jawną walut w kantorach wymiany walut winny być ewidencjonowane w księgach rachunkowych i są one przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (dodatnie różnice kursowe) lub też kosztem uzyskania przychodu (ujemne różnice kursowe) r. podatkowego 2008 oraz lat podatkowych następnych.

Wnioskodawca nadmienia, iż Naczelnik Urzędu Skarbowego w Bielsku Podlaskim postanowieniem Nr USI01/415-10/07 z dnia 7 września 2007 r. udzielił stronie informacji objętej zakresem przedmiotowego wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 późn. zm.), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie art. 24c, z zastrzeżeniem ust. 2, który stanowi iż podatnicy prowadzący księgi rachunkowe mogą ustalać różnice kursowe na podstawie przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 4, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.

W myśl art. 14b ust. 4 cyt. ustawy, w przypadku wyboru metody, o której mowa w ust. 2, podatnicy mają obowiązek stosować tę metodę przez okres nie krótszy niż trzy lata podatkowe, licząc od początku roku podatkowego, w którym została przyjęta ta metoda, z tym że podatnicy mają obowiązek w terminie do końca pierwszego miesiąca r. podatkowego, a w przypadku podatników rozpoczynających działalność - w terminie 30 dni od dnia jej rozpoczęcia, zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej metody.

Jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego spółka prowadzi księgi rachunkowe, ale ustala różnice kursowe w oparciu o metodę podatkową wskazaną w art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 24c ust. 1 ww. ustawy, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3 powołanego przepisu.

Sposób ustalania różnic kursowych od własnych środków na rachunku walutowym reguluje art. 24c ust. 2 pkt 3 oraz ust. 3 pkt 3 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 24c ust. 2 pkt 3 ww. artykułu dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,

Natomiast stosownie do art. 24c ust. 3 pkt 3 ww. ustawy ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.

Przepis art. 24c ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że jeżeli przy obliczaniu wartości różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego na ten dzień.

Jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5% wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski (art. 24c ust. 5 ww. ustawy).

Przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu (art. 24c ust. 6 ww. ustawy).

Użyty w powyższych przepisach art. 24c ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych termin "inna forma wypływu środków" nie został sprecyzowany, lecz odnosi się właściwie do każdej formy zadysponowania środkami pieniężnymi na rachunku bankowym, czy też znajdujących się w kasie firmy, powodującej zmniejszenie salda środków na rachunku bankowym (kasie), mający wyłącznie związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż skoro Wnioskodawca otrzymuje - w związku z przeprowadzonymi transakcjami - w gotówce do kasy spółki określoną kwotę w walutach obcych tj. w EURO lub dolarach USA, a następnie dokonuje odsprzedaży tej waluty w kantorze wymiany walut (wymiany na złotówki), które zostaną wykorzystane do regulowania bieżących zobowiązań firmy, dojdzie wówczas do powstania różnic kursowych, tzw. różnic kursowych od środków własnych.

Ustalone różnice kursowe, odpowiednio zwiększają przychody jako dodatnie różnice kursowe, bądź też jako ujemne różnice kursowe obciążają koszty uzyskania przychodów w r. podatkowym 2008 oraz odpowiednio w latach podatkowych następnych.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy - w kwestii możliwości wystąpienia różnic kursowych w sytuacji opisanej we wniosku jest prawidłowe.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl