ITPB1/415-645/14/MW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 września 2014 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-645/14/MW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2014 r. (data wpływu: 4 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych świadczenia usług samemu sobie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych świadczenia usług samemu sobie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi we własnym domu działalność gospodarczą, której przedmiotem jest prowadzenie klubu... (opieka nad małymi dziećmi). Wnioskodawczyni prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Ponoszone koszty na prowadzoną działalność to: wynagrodzenie opiekunki, koszenie i sprzątanie placu zabaw, kompleksowe sprzątanie, sanepid, kominiarz, zakup opału, energii elektrycznej, wody, podatek od nieruchomości, telefon, Internet, artykuły chemiczne, artykuły spożywcze (na imprezy okolicznościowe i jako produkty na zajęcia "kulinarny poniedziałek"), zabawki, książki, materiały piśmiennicze, materiały biurowe i dekoracyjne, materiały budowlane (na remonty), wyposażenie pomieszczeń (np. czajnik, wykładzina, szafka, bateria umywalkowa, wiadra, szczotki). Od 15 lutego 2014 r. do klubu zaczęło chodzić dwoje dzieci Wnioskodawczyni.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy pobyt dzieci Wnioskodawczyni w klubie ma wpływ na jej przychody lub koszty z działalności gospodarczej. Czy za swoje dzieci Wnioskodawczyni powinna sama sobie robić opłatę za pobyt w klubie i wykazywać jako przychód czy może pomniejszać koszty utrzymania klubu o koszt pobytu swoich dzieci. Jeżeli Wnioskodawczyni miałaby zmniejszać koszty, to o które.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie ma Ona obowiązku wnosić opłat sama sobie za pobyt swoich dzieci w klubie. W związku z pobytem swoich dzieci, Wnioskodawczyni pomniejsza następujące kategorie kosztów: artykuły chemiczne, woda, artykuły spożywcze. Tylko te rodzaje kosztów są uzależnione od ilości dzieci, pozostałe koszty są i tak ponoszone bez względu na pobyt dzieci Wnioskodawczyni w klubie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast, art. 10 ww. ustawy zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 3 do źródeł przychodów osób fizycznych zalicza się pozarolniczą działalność gospodarczą.

Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 tej ustawy, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi we własnym domu działalność gospodarczą, której przedmiotem jest prowadzenie klubu... (opieka nad małymi dziećmi). Wnioskodawczyni prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Ponoszone koszty na prowadzoną działalność to: wynagrodzenie opiekunki, koszenie i sprzątanie placu zabaw, kompleksowe sprzątanie, sanepid, kominiarz, zakup opału, energii elektrycznej, wody, podatek od nieruchomości, telefon, Internet, artykuły chemiczne, artykuły spożywcze (na imprezy okolicznościowe i jako produkty na zajęcia "kulinarny poniedziałek"), zabawki, książki, materiały piśmiennicze, materiały biurowe i dekoracyjne, materiały budowlane (na remonty), wyposażenie pomieszczeń (np. czajnik, wykładzina, szafka, bateria umywalkowa, wiadra, szczotki). Od 15 lutego 2014 r. do klubu zaczęło chodzić dwoje dzieci Wnioskodawczyni.

Odnosząc się do powyższego przede wszystkim zwrócić należy uwagę, że ze świadczeniem usług mamy do czynienia wówczas, gdy określone czynności są wykonywane przez jeden podmiot (usługodawcę) na rzecz innego podmiotu (usługobiorcy). Świadczenie usług jest efektem zawarcia umowy, która jest zawsze oświadczeniem woli co najmniej dwóch stron - jest czynnością dwustronną.

Usługi świadczone przez Wnioskodawczynię nie są uregulowane przepisami, dlatego też do usług tych stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu.

W opisanej we wniosku sytuacji nie może być mowy o zawarciu umowy o świadczenie usług, skoro usługi mają być wykonywane dla siebie samego.

Uczęszczanie dzieci Wnioskodawczyni do "klubu..." nie wiąże się z jakimkolwiek świadczeniem usług czy też wykonywaniem zlecenia na rzecz Wnioskodawczyni (byłoby świadczeniem "samemu sobie").

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż uczęszczanie dzieci Wnioskodawczyni do prowadzonego przez Nią "klubu..." nie spowoduje u Niej powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Opisana powyżej czynność jest dla Wnioskodawczyni w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych obojętna podatkowo - nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Natomiast - jak wykazano - aby wydatek mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Skoro więc-jak wskazano powyżej - Wnioskodawczyni z tytułu uczęszczania swoich dzieci do prowadzonego przez Nią "klubu...", nie uzyska przychodu, to wydatki ponoszone w związku z pobytem tych dzieci w ww. klubie nie spełniają kryteriów celowości, o których mowa w cytowanym art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nie stanowią zatem kosztów uzyskania przychodów. Wobec powyższego, uczęszczanie dzieci Wnioskodawczyni do "klubu...", skutkować będzie koniecznością wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych przez Wnioskodawczynię a uzależnionych od ilości dzieci, w części przypadającej na dzieci Wnioskodawczyni. Zatem wyłączeniu z kosztów będą podlegały wydatki ponoszone na zakup artykułów chemicznych, biurowych (piśmienniczych) i spożywczych oraz opłaty za wodę w części przypadającej na dzieci Wnioskodawczyni.

Reasumując, Wnioskodawczyni nie uzyska przychodu z uczęszczania swoich dzieci do prowadzonego przez nią w ramach działalności gospodarczej "klubu...", gdyż w tym przypadku nie dojdzie do świadczenia usług. Wnioskodawczyni ma przy tym obowiązek wyłączenia - z wydatków których wysokość uzależniona jest od liczby dzieci uczęszczających do klubu - tej części, które przypadają na Jej własne dzieci. W tej części bowiem nie stanowią one kosztów uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.

Zakres żądania Wnioskodawcy wyznacza w szczególności:

a.

stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) przedstawiony we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego,

b.

stan prawny (przepisy prawa) wskazany przez wnioskodawcę oraz

c.

zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie (pytania) wnioskodawcy w kontekście jego wątpliwości interpretacyjnych w odniesieniu do przepisów prawa podatkowego oraz własne stanowisko w sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl