ITPB1/415-618/08/WM - Czy różnice kursowe powstające przy sprzedaży euro w kantorach wymiany walut pobranych uprzednio z rachunku bankowego spółki jawnej, spółka zobowiązana jest ewidencjonować w roku podatkowym w PKPiR?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2008 r. (data wpływu 30 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia różnic kursowych przy sprzedaży waluty obcej w kantorze wymiany walut z przeznaczeniem uzyskanych środków na bieżącą działalność gospodarczą - jest prawidłowe.

W dniu 30 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia różnic kursowych przy sprzedaży waluty obcej w kantorze wymiany walut z przeznaczeniem uzyskanych środków na bieżącą działalność gospodarczą.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej, która w roku podatkowym 2008 r. zobowiązana jest do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów na zasadach określonych rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 późn. zm.).

Spółka jawna prowadzi działalność gospodarczą między innymi w zakresie usług motoryzacyjnych oraz regeneracji rozruszników. Część regenerowanych rozruszników jest sprzedawana w ramach dostaw wewnątrzwspólnotowych do Wielkiej Brytanii. Należność za sprzedany towar do Wielkiej Brytanii spółka otrzymuje na rachunek bankowy w EURO.

Po otrzymaniu zapłaty wyliczane są różnice kursowe, które to różnice w przypadku gdy są dodatnie zwiększają przychód do opodatkowania, gdy są ujemne stanowią koszt uzyskania przychodu. Na dzień ustalania ww. różnic kursowych otrzymana kwota EURO na rachunku bankowym jest wyceniana według faktycznego zastosowanego kursu waluty z dnia dokonania wyliczenia różnic kursowych. Spółka w celu dokładnego wyliczenia różnic kursowych prowadzi dodatkową ewidencję.

Zdarza się, że spółka jawna odsprzedaje w kantorach wymiany walut posiadane na rachunkach bankowych waluty, w tym przypadku EURO. Kwoty uzyskiwane przez spółkę ze sprzedaży walut są przeznaczane na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej.

Po odsprzedaży EURO w kantorach powstają różnice kursowe, jak to miało między innymi miejsce przy dwóch transakcjach sprzedaży EURO w kantorach w 2008 r. tj.:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy różnice kursowe (dodatnie lub ujemne) powstające przy sprzedaży EURO w kantorach wymiany walut pobranych uprzednio z rachunku bankowego spółki jawnej, którą to walutę spółka uzyskała ze sprzedaży towarów w ramach dostaw wewnątrzwspólnotowych, spółka zobowiązana jest ewidencjonować w roku podatkowym 2008 w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, skutkiem czego stanowić one będą odpowiednio przychód z działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (dodatnie różnice kursowe) lub też koszt uzyskania przychodu (ujemne różnice kursowe).

Zdaniem Wnioskodawcy, poza sporem jest fakt, iż przedmiotowe różnice kursowe powstają w ramach zdarzeń gospodarczych związanych z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Stosownie do powyższego, należy uznać, iż są to różnice kursowe o których mowa w art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z uwagi na powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, różnice kursowe powstające po sprzedaży przez spółkę jawną EURO w kantorach wymiany walut winny być ewidencjonowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów i są one przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (dodatnie różnice kursowe) lub też kosztem uzyskania przychodu (ujemne różnice kursowe).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.) za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 14 ust. 1a ww. ustawy przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Natomiast z art. 14 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy wynika, iż przychodem z działalności gospodarczej są również różnice kursowe.

Stosownie art. 24c ust. 1 ww. ustawy, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3 powołanego przepisu.

Sposób ustalania różnic kursowych od własnych środków na rachunku walutowym reguluje art. 24c ust. 2 pkt 3 oraz ust. 3 pkt 3 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 24c ust. 2 pkt 3 ww. artykułu dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,

Natomiast stosownie do art. 24c ust. 3 pkt 3 ww. ustawy ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,

Przy czym jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5% wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski (art. 24c ust. 5 ww. ustawy).

Użyty w powyższych przepisach termin "inna forma wypływu środków" z rachunku bankowego nie został sprecyzowany, lecz odnosi się właściwie do każdej formy zadysponowania środkami pieniężnymi na rachunku bankowym, powodującej zmniejszenie salda środków na rachunku bankowym, mający wyłącznie związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż skoro Wnioskodawca otrzymuje określoną kwotę w walucie EURO na konto walutowe firmy, a następnie dokonuje wypłaty waluty EURO z tego konta walutowego i sprzedaży jej w kantorze wymiany walut (wymiany na złotówki), które zostaną wykorzystane do regulowania bieżących zobowiązań firmy, dojdzie wówczas do powstania różnic kursowych, tzw. różnic kursowych od środków własnych.

W opisanej we wniosku sytuacji ustalając różnice kursowe, należy porównać wartość waluty przeliczoną wg kursu kupna stosowanego przez bank dla danej waluty z dnia nabycia środków (wpływ na konto walutowe) z wartością przeliczoną wg kursu kupna stosowanego przez kantor na dzień ich sprzedaży w kantorze wymiany walut. Należy przy tym mieć na uwadze zastrzeżenie wynikające z art. 24c ust. 5 ww. ustawy.

Tak ustalone różnice kursowe, odpowiednio zwiększają przychody jako dodatnie różnice kursowe, bądź też jako ujemne różnice kursowe obciążają koszty uzyskania przychodów.

Podkreślić równocześnie należy, że w przypadku wypłaty środków z konta walutowego firmy na własne potrzeby, albo dokonania wypłaty z konta walutowego i dokonania wpłaty na prywatne konto złotówkowe, będziemy mieli do czynienia prywatnymi środkami pieniężnymi i obowiązek rozliczenia podatkowych różnic kursowych nie wystąpi.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy - w kwestii możliwości wystąpienia różnic kursowych w sytuacji opisanej we wniosku jest prawidłowe. Natomiast odnosząc się do przykładowych obliczeń różnic kursowych wskazać należy, że przykład pierwszy obarczony jest błędami matematycznymi, choć sam mechanizm obliczeń należy uznać za prawidłowy.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.