ITPB1/415-610/14/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2014 r. (data wpływu 29 maja 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 sierpnia 2014 r. (data wpływu 25 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodu właściwego dla opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu usług polegających na sprzedaży wytworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych - jest prawidłowe.

W dniu 29 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodu właściwego dla opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu usług polegających na sprzedaży wytworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i nie planuje prowadzić jej w najbliższej przyszłości, jest natomiast zatrudniony na pełen etat jako informatyk. Wnioskodawca jest informatykiem oraz grafikiem komputerowym. W wolnych chwilach zajmuje się pisaniem (tworzeniem) programów komputerowych, internetowych, które np. pod względem kodu źródłowego, elementów graficznych, itp, stanowią dzieło w myśl art. 18 ustawy o prawach autorskich i pokrewnych. Wnioskodawca planuje napisać program (lub programy) komputerowe oraz je sprzedawać nie prowadząc działalności gospodarczej.

Programy będą unikalne, indywidualne, napisane przez niego, będą np. podpisane w kodzie programu z imienia i nazwiska lub pseudonimem - niemniej Wnioskodawca będzie ich autorem. Programy mogą zawierać interaktywne elementy, grafiki, animacje, których także będzie autorem.

Podobnie jak autorzy książek, Wnioskodawca chciałby swoje dzieła (programy komputerowe) sprzedawać głównie za pośrednictwem Internetu (bądź w przyszłości za pośrednictwem innych źródeł). W sprzedaży internetowej głównym sposobem płatności za program lub programy (prawa autorskie) będzie któryś z dostępnych systemów płatności elektronicznej np. PayPal. Ponieważ Wnioskodawca zakłada na początek, że będą to małe programy, więc cena ich będzie niewielka, natomiast liczy, że ilość sprzedanych egzemplarzy będzie rosła. Wnioskodawca chciałby zgodnie z prawem odprowadzać podatek od sprzedanych egzemplarzy.

Wnioskodawca w ciągu roku podatkowego będzie pisać program (programy) oraz sprzedawać go (lub je) na początek za pośrednictwem Internetu ("mikro płatności") za pośrednictwem np. systemu PayPal. Zakup przez klientów może być dokonywany z różnych krajów, natomiast kwoty na jego prywatnym koncie w banku będą w polskich złotych. Na koniec roku od kwot które wpłynęły na jego prywatne konto w banku, Wnioskodawca obliczy (zgodnie z przepisami w roku podatkowym 2014) 18% sumy wszystkich wpływów ze sprzedanych egzemplarzy programów, pomniejszonej o koszty uzyskania przychodu, co będzie stanowić należny podatek dochodowy.

Kwotę tę Wnioskodawca wpisze w deklaracji PIT-37 rozliczającej rok podatkowy w rubryce: "C. dochody/straty ze źródeł przychodów", w pozycji 4 PIT-u: "Prawa autorskie i inne prawa, o których mowa w art. 18 ustawy". W ciągu roku podatkowego Wnioskodawca nie będzie odprowadzać zaliczek, lecz na koniec roku dokona jednorazowego przelewu całej kwoty podatku należnego na konto bankowe właściwego dla Wnioskodawcy urzędu skarbowego.

W ten sposób rozliczy się całkowicie, zgodnie z prawem polskim ze wszystkich podatków dotyczących ewentualnego jego dodatkowego dochodu uzyskanego z tytułu "praw autorskich i innych praw, o których mowa w art. 18 ustawy", a wynikających ze sprzedaży egzemplarzy programów, których będzie autorem.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wskazał, że jego aktywność zarobkowa dotycząca tworzenia i sprzedaży programów komputerowych, internetowych nie będzie odpowiadała definicji działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), ponieważ aktualnie Wnioskodawca zamierza napisać 3-4 małe programy (czyli nie ma tu ciągłości, a cena będzie w granicach 5 zł - 20 zł.), więc nie może tu być mowy o prowadzeniu w sposób zorganizowany. Natomiast sprzedaż będzie prowadzona np. za pomocą strony internetowej, a na jej rezultat, ilość sprzedaży Wnioskodawca nie ma bezpośredniego wpływu.

W związku z powyższym opisem zadano pytanie, sprowadzające się do kwestii:

Czy sprzedaż przez Internet wytworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych może być opodatkowana w ramach przychodu z praw autorskich i innych praw, o których mowa w art. 18 ustawy oraz, czy przychód z tej sprzedaży może być rozliczony raz w roku, bez konieczności opłacania zaliczek na podatek dochodowy w ciągu roku.

Zdaniem Wnioskodawcy, w ciągu roku podatkowego będzie pisać program (programy) oraz sprzedawać go (lub je) na początek za pośrednictwem Internetu ("mikro płatności") za pośrednictwem np. systemu PayPal. Zakup przez klientów może być dokonywany z różnych krajów, natomiast kwoty na jego prywatnym koncie w banku będą w polskich złotych. Na koniec roku od kwot które wpłynęły na jego prywatne konto w banku, obliczy (zgodnie z przepisami w roku podatkowym 2014) 18% sumy wszystkich wpływów ze sprzedanych egzemplarzy programów pomniejszonej o koszty uzyskania przychodu, co będzie stanowić należny podatek dochodowy.

Kwotę tą Wnioskodawca wpisze w zeznaniu rocznym rozliczającym rok podatkowy (PIT-37) w części "C. dochody/straty ze źródeł przychodów", punkcie 4 PIT - u: "Prawa autorskie i inne prawa, o których mowa w art. 18 ustawy". W ciągu roku podatkowego nie będzie odprowadzać zaliczek, lecz na koniec roku dokona jednorazowego przelewu całej kwoty podatku należnego na konto bankowe właściwe dla niego urzędu skarbowego.

W ten sposób Wnioskodawca rozliczy się całkowicie, zgodnie z prawem polskim ze wszystkich podatków i zobowiązań dotyczących ewentualnego dodatkowego dochodu uzyskanego z tytułu "praw autorskich i innych praw, o których mowa w art. 18 ustawy", a wynikających ze sprzedaży egzemplarzy programów, których będzie autorem.

Wnioskodawca uważa zatem, że przychód ze sprzedaży programów komputerowych powinien opodatkować jak przychód z praw autorskich o których mowa w 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obliczając podatek dochodowy od kwoty która wpłynie na jego konto prywatne z tytułu sprzedanych programów, raz w roku, na koniec roku podatkowego (bez płacenia zaliczek co miesiąc).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Artykuł 10 ust. 1 tej ustawy określa źródła przychodów. W myśl tego przepisu, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 7:

* pkt 3 - pozarolnicza działalność gospodarcza;

* pkt 7 - kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

* prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 - 9.

Z powyższego wynika, iż jeżeli przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczają określony przychód do innego źródła niż pozarolnicza działalność gospodarcza, przychód ten stanowi przychód z tego źródła, a nie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, niezależnie od tego, czy zdarzenie, które powoduje powstanie tego przychodu, ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wyłączenie powyższe obejmuje więc m.in. przychody uzyskane z praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 cyt. powyżej ustawy - zgodnie z którym źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych, niż wymienione w pkt 8 lit. a - c).

Stosownie natomiast do art. 18 ww. ustawy, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Zauważyć należy, że przepisy prawa podatkowego wskazują jedynie przykładowo z jakiego tytułu przychód należy zaliczać do przychodów z praw majątkowych. Do tego źródła przychodów należy zatem zaliczać wszelkie przychody uzyskiwane przez podatników m.in. z posiadania, korzystania i rozporządzania przez nich prawami autorskimi, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Na mocy art. 1 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Stosownie do art. 17 tej ustawy, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, twórcy przysługuje wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu.

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas, gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zatrudniony na umowę o pracę jako informatyk, nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej. Dodatkowo planuje napisać program (lub programy) komputerowe oraz je sprzedawać nie prowadząc działalności gospodarczej. Wnioskodawca wskazał również, że czynności związane z wytworzeniem i sprzedażą przez Wnioskodawcę oprogramowania nie będą miały charakteru ciągłego, ani zorganizowanego, w związku z czym nie będą nosiły znamion pozarolniczej działalności gospodarczej w świetle przytoczonej powyżej definicji. Wnioskodawca wskazał również, że powyższe programy stanowić będą dzieło w rozumieniu ustawy o prawach autorskich i pokrewnych.

W świetle powołanych wyżej przepisów, stwierdzić należy, że przychody z praw autorskich należy zakwalifikować do przychodów z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro Wnioskodawca wskazał, że programy komputerowe stanowić będą dzieło w rozumieniu ustawy o prawie autorskim, a Wnioskodawca będzie ich twórcą i będzie je sprzedawał, jednakże czynności te nie będą wykonywane w sposób zorganizowany i ciągły, to przychody uzyskane z ww. tytułu zaliczane będą do źródła przychodów, o którym mowa w cyt. powyżej art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będą bowiem przychodami z praw majątkowych. Oznacza to, iż przychody te nie będą zaliczone do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W rezultacie, uzyskany przez Wnioskodawcę przychód podlegał będzie - w roku uzyskania - opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z praw majątkowych, o którym stanowią przepisy art. 10 ust. 1 pkt 7 i art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do kwestii możliwości pomniejszenia przychodu z tytułu odpłatnego udostepnienia oprogramowania przez Wnioskodawcę o koszty uzyskania przychodu stwierdzić należy, iż w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - co do zasady - kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

W myśl art. 22 ust. 9a ww. ustawy, w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Powołany przepis art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że ustalenie, czy określony przychód został osiągnięty z tytułu praw autorskich lub pokrewnych, i podatnik jest twórcą, czy też nie, należy ocenić w świetle odrębnych przepisów, czyli przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W złożonym wniosku Wnioskodawca wskazał, iż program komputerowy jest przedmiotem prawa autorskiego, gdyż spełnia warunki określone w ustawie o prawie autorskim. Zatem, w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z tym Wnioskodawca może do osiągniętych przychodów zastosować 50% koszty uzyskania przychodów, z zastosowaniem limitu o którym mowa w art. 22 ust. 9a ustawy.

Odnosząc się natomiast do kwestii zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od uzyskiwanych przychodów z tytułu odpłatnego udostępniania programów komputerowych potencjalnym odbiorcom, zauważyć należy, iż od dochodu z praw autorskich Wnioskodawca nie ma obowiązku samodzielnie obliczać i odprowadzać zaliczek na podatek dochodowy.

W przypadku uzyskiwania dochodów z praw majątkowych od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, ustawodawca nie przewidział bowiem w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązku wpłaty przez podatnika zaliczek w ciągu roku podatkowego.

Należy jednak wskazać, że zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Z powyższego wynika, że jeśli Wnioskodawca będzie uzyskiwał przychody z praw majątkowych od płatników określonych w art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, płatnicy Ci będą zobowiązani do potrącania i odprowadzania należnych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w trakcie roku podatkowego.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8. Stosownie do powyższego, dochody z praw majątkowych podlegają kumulacji z innymi dochodami opodatkowanymi na zasadach ogólnych i należy je wykazać w zeznaniu rocznym. W tym samym terminie, jak wynika z art. 45 ust. 1 ustawy, podatnicy są obowiązani wpłacić należny z tego tytułu podatek dochodowy według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy.

Reasumując, przychody z tytułu odpłatnego udostępniania stworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania zaliczyć należy do przychodów z praw majątkowych, przy czym w przypadku udostępniania oprogramowania na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, Wnioskodawca nie ma obowiązku odprowadzania w trakcie roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W przypadku natomiast odpłatnego udostępniania oprogramowania na rzecz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, osób prawnych i ich jednostek organizacyjnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej - płatników, należne zaliczki będą potrącane i odprowadzane przez tychże płatników.

Dochód osiągnięty przez Wnioskodawcę z praw majątkowych, wykazać należy w zeznaniu podatkowym w wierszu "Prawa autorskie i inne prawa, o których mowa w art. 18 ustawy", podlegał on będzie zatem opodatkowaniu, łącznie z pozostałymi dochodami, na zasadach ogólnych, określonych w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dokonując obliczenia należnego za rok podatkowy zobowiązania, Wnioskodawca winien wziąć pod uwagę skumulowane dochody, uwzględniając kwotę wolną od podatku, oraz pobrane przez płatników zaliczki.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku, interpretację indywidualną oparto zatem na wskazanym przez Wnioskodawcę opisie zdarzenia przyszłego.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania - właściwy organ - ustali, że przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest odmienne od rzeczywistego, to wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcę w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Jednocześnie zauważyć należy, że organy podatkowe nie są właściwe w zakresie rozstrzygania autorskiego charakteru wykonywanych czynności. Interpretacja przepisów ustawy o prawie autorskim nie leży w kompetencji organów podatkowych.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Przepis art. 3 pkt 2 ww. Ordynacji podatkowej stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Natomiast poprzez ustawy podatkowe, zgodnie z art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej, należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Stosownie do tej definicji, cytowana powyżej ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie stanowi przepisów prawa podatkowego, a więc działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy nie jest upoważniony do interpretowania tej ustawy w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, a tym samym do stwierdzenia, czy Wnioskodawca jest twórcą w rozumieniu przepisów ww. ustawy lub czy określony rezultat pracy jest utworem w rozumieniu prawa autorskiego. W razie wątpliwości, co do prawidłowości zakwalifikowania wykonanej pracy jako korzystającej z praw autorskich lub pokrewnych, należy zwrócić się w celu rozstrzygnięcia tej kwestii do Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.