ITPB1/415-601/09/DP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2009 r. (data wpływu 20 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych otrzymaną dotacją - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych otrzymaną dotacją.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest beneficjentem projektu "Makro-szansa dla Mikro-firm - III" realizowanego przez Fundację Gospodarczą w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Priorytetu VI "Rynek pracy otwarty dla wszystkich", Działania 6.2 "Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia".

W ramach projektu przyznane zostały środki na rozpoczęcie działalności gospodarczej w wysokości 40.000 zł oraz dodatkowo 800 zł miesięcznego wsparcia pomostowego (przez okres 6 miesięcy z opcją przedłużenia na 12 miesięcy). Wnioskodawca powyższych środków jeszcze nie otrzymał. Z dniem 1 sierpnia 2009 r. zamierza otworzyć niewielką szkołę językową (główny PKD to 85.59.A - nauka języków obcych). Dochody opodatkowane będą na zasadach ogólnych według skali podatkowej a zdarzenia gospodarcze ewidencjonowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Kwota dofinansowania zostanie przeznaczona na następujące inwestycje:

Powyższe kwoty są kwotami brutto, ponieważ Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Lokal, w którym prowadzona będzie pozarolnicza działalność gospodarcza stanowi własność rodziców Wnioskodawcy. Lokal obecnie nie jest zamieszkiwany.

Wszystkie wymienione uprzednio inwestycje są niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej i w tym celu będą wykorzystywane. Przewidywany okres używania wszystkich zakupionych elementów oraz poczynionych inwestycji jest dłuższy niż rok.

Wsparcie pomostowe będzie wypłacane, co miesiąc na opłacenie składek ZUS oraz promocję szkoły (ulotki, pozycjonowanie strony WWW, wynajmowanie powierzchni reklamowych itp.).

Dofinansowanie i wsparcie nie są opodatkowane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jaki sposób Wnioskodawca powinien rozliczyć wymienione w opisie zdarzenia przyszłego inwestycje a w szczególności:

* Czy kwoty dofinansowania przeznaczone na powyższe inwestycje oraz kwoty wsparcia pomostowego można zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

* Czy inwestycje te mogą/powinny być ujmowane w księdze przychodów i rozchodów oraz uwzględniane przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy.

* Czy którąś z powyższych inwestycji należy zaliczyć do środków trwałych.

* Czy adaptację lokalu można rozliczyć jednorazowo.

* Czy można dokonywać zakupów przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej ale po jej zarejestrowaniu w Ewidencji Działalności Gospodarczej.

Wnioskodawca uważa, że kwoty dofinansowania przeznaczone na wymienione inwestycje oraz kwoty wsparcia pomostowego mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ inwestycje będą wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej i dotyczą zakupu wyposażenia (cena nie przekracza 3.500 zł).

Tym samym inwestycje powinny być ujęte w księdze przychodów i rozchodów oraz uwzględnione przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy.

Zdaniem Wnioskodawcy żadna z powyższych inwestycji nie musi być zaliczona do środków trwałych, ponieważ indywidualna cena żadnej z nich nie przekracza 3.500 zł. Adaptacja lokalu również może zostać rozliczona jako jednorazowy koszt, a zakupów związanych z rozpoczęciem działalności gospodarczej można dokonywać przed jej uruchomieniem (są to środki na rozpoczęcie działalności), ale po zarejestrowaniu działalności w urzędzie gminy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów, albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.

* dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych - zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,

* ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych - nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca korzysta ze wsparcia w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Priorytetu VI "Rynek pracy otwarty dla wszystkich", Działania 6.2 "Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia".

Program Operacyjny Kapitał Ludzki jest jednym z programów operacyjnych służących realizacji Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia 2007-2013, który został przyjęty decyzją Komisji Europejskiej nr K (2007) 4547 z dnia 28 września 2007 r.

Rozporządzeniem z dnia 10 kwietnia 2009 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych i osób prawnych od niektórych dochodów (przychodów) (Dz. U. Nr 62, poz. 509) wydanym na podstawie art. 22 § 1 pkt 1 ustawy Ordynacji podatkowej (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Minister Finansów zarządził zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych i osób prawnych od środków przyznanych podatnikom - uczestnikom projektu w ramach Działania 6.2 Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (PO KL) na:

Przy czym zaniechanie to ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 26 maja 2008 r. do dnia 31 grudnia 2009 r. (§ 2 ww. rozporządzenia). Rozporządzenie powyższe weszło w życie w dniu 21 kwietnia 2009 r.

Zatem środki otrzymane przez Wnioskodawcę w części nieprzeznaczonej na cele inwestycyjne w ramach Programu 6.2 Kapitał Ludzki oraz wsparcie pomostowe stanowią dochód Wnioskodawcy od którego zaniechano poboru podatku. Zaniechanie to nie dotyczy tej części środków, która została przeznaczona na cele inwestycyjne, środki przeznaczone na cele inwestycyjne nie stanowią bowiem, jak już wskazano, przychodu zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122 i 129.

Wobec powyższego wydatki poniesione na zakup wyposażenia tj. zakup szafek, regałów na biblioteczkę, stołu lekcyjnego, krzeseł, fotela, kserokopiarki z tonerem, telewizora i laptopa a także pozostałe koszty takie jak: zakup materiałów dydaktycznych, tablicy lekcyjnej, identyfikacji wizualnej firmy oraz wydatki związane z bieżącym funkcjonowaniem firmy przez okres otrzymywania wsparcia pomostowego (tj. okres 6 lub 12 miesięcy) mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, jako nieobjęte wyłączeniem zawartym w cytowanym uprzednio przepisie art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy, pod warunkiem, że poszczególne składniki nie stanowią środków trwałych.

Wyjaśnić jednak należy, że w myśl § 3 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów przez wyposażenie należy rozumieć rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

W myśl art. 22a ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej "inwestycjami w obcych środkach trwałych".

Przepisy prawa podatkowego nie definiują wprost, co należy rozumieć przez inwestycje w obcych środkach trwałych, ale definiują pojęcie inwestycji. Zgodnie z art. 5a pkt 1 ww. ustawy inwestycje to środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.).

Środki trwałe w budowie to zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego - art. 3 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy o rachunkowości.

Biorąc pod uwagę powyższe definicje można stwierdzić, że inwestycje w obcych środkach trwałych to ogół działań (nakładów) podatnika odnoszących się do niestanowiącego jego własności środka trwałego, które zmierzają do jego ulepszenia, tzn. polegają na jego przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji lub polegają na stworzeniu składnika majątku mającego cechy środka trwałego.

Podejmując inwestycję w obcym środku trwałym podatnik powinien dysponować zezwoleniem uzyskanym od właściciela ulepszanego środka trwałego.

Zgodnie z art. 22d ust. 1 cytowanej powyżej ustawy, podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3.500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Zgodnie z art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 22f ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Zgodnie z art. 22f ust. 3 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h-22m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500 zł W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3.500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h-22 m albo jednorazowo - w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

W myśl art. 22i ust. 1 ww. ustawy odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w związku z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą poniesie nakłady o łącznej wartości powyżej 3.500 zł związane z adaptacją lokalu należącego do Jego rodziców. Zatem biorąc pod uwagę cytowane uprzednio przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, iż poniesione przez Wnioskodawcę nakłady będą stanowiły inwestycję w obcym środku trwałym. Wobec powyższego wydatki poniesione w związku z adaptacją ww. lokalu nie mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Reasumując, jeżeli Wnioskodawca jest beneficjentem środków otrzymywanych w ramach projektu Działania 6.2 "Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia" Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (PO KL), Priorytet VI, to środki te:

* W części przeznaczonej na nabycie wyposażenia, materiałów a także wydatków związanych z bieżącym funkcjonowaniem firmy wypłacane Wnioskodawcy przez okres otrzymywania wsparcia pomostowego (tj. okres 6 lub 12 miesięcy), stanowią przychód z prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, od którego na podstawie ww. rozporządzeniem Ministra Finansów zaniechano poboru podatku. Równocześnie, wydatki na wskazane cele, bezpośrednio sfinansowane ww. środkami finansowymi jako nie objęte wyłączeniem zawartym ww. art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

* mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej,

* można ująć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kolumnie 13 "pozostałe wydatki".

Stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe jedynie w zakresie, w jakim odnosi się do wydatków na zakup wyposażenia tj. zakupu mebli (szafki, regały na biblioteczkę, stół lekcyjny, krzesła i fotel), zakupu kserokopiarki wraz z tonerem, biblioteki materiałów dydaktycznych (książki, programy multimedialne), telewizora, laptopa, tablicy lekcyjnej oraz identyfikacji wizualnej firmy, o ile te składniki majątkowe nie zostaną uznane za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne.

* W części przeznaczonej na inwestycję w obcym środku trwałym na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowią przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednocześnie, na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, wydatki na adaptację lokalu nie stanowiącego Pani własności (w tym zakup materiałów) nie mogą zostać bezpośrednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 45 tej ustawy, odpisy amortyzacyjne od inwestycji w obcym środku trwałym nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej w takiej części, w jakiej wydatki na adaptację lokalu zostaną sfinansowane otrzymaną dotacją.

Wobec powyższego, w związku z przedstawieniem we wniosku nieprawidłowej oceny w zakresie skutków podatkowych otrzymania dotacji w ramach Programu 6.2. Kapitał Ludzki w części przeznaczonej na adaptację lokalu na potrzeby działalności gospodarczej - stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za nieprawidłowe.

Końcowo podkreślić należy, że obowiązek udowodnienia wpływu poniesionego wydatku na wysokość przychodu (celowości wydatku) spoczywa na podatniku. Dla potrzeb podatkowych ważne jest, aby wydatek był poniesiony w określonym celu. Zatem podatnik powinien wykazać związek między wydatkiem a przychodem oraz to, że działał w przekonaniu, że poniesienie kosztu doprowadzi do osiągnięcia lub zwiększenia przychodów, jego zachowania lub zabezpieczenia.

Do stwierdzenia, czy wydatki poniesione przed datą rozpoczęcia działalności, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, istotnym jest ustalenie, czy wydatki te są potrzebne i czy mają związek z prowadzoną działalnością, czy też wydatki te nie są związane z działalnością gospodarczą np. mają charakter osobisty. Poza tym koszt podatkowy musi być odpowiednio udokumentowany.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają unormowania, które zabraniałoby zaliczenia do kosztów, wydatków ponoszonych przed rozpoczęciem działalności gospodarczej. Stosuje się do nich ogólne zasady zawarte w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Obowiązek udowodnienia powiązania poniesionego wydatku ze źródłem przychodu spoczywa na podatniku. Zatem koszty poniesione przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, ale mające związek z uzyskiwanym później przychodem (źródłem przychodu) stanowią koszty uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym wydatki, o których mowa we wniosku, poniesione przez Wnioskodawcę przed rozpoczęciem działalności - o ile spełniają warunki wykazane w interpretacji - mogą stanowić koszt uzyskania przychodów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.