ITPB1/415-5a/11/PSZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2010 r. (data wpływu 5 stycznia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu - jest prawidłowe.

W dniu 5 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od 2010 r. wynajmuje Pan mieszkanie na cele mieszkaniowe. Jako formę opodatkowania wybrał Pan ryczałt od przychodów ewidencjonowanych i złożył we właściwym Urzędzie Skarbowym informację o wyborze takiej formy opodatkowania. Od całego przychodu odprowadzane są zaliczki w wysokości 8,5%. Ma Pan wątpliwość co do kosztów mediów i ich rozliczania.

Zgodnie z umową najemca płaci czynsz oraz pokrywa wszystkie opłaty za media. Z uwagi na fakt, iż media są wpisane na Pana nazwisko oraz chcąc obronić się przed nieuczciwością osobiście opłaca Pan media, a następnie z najemcami rozlicza się poprzez przedstawienie im faktur i rachunków. W ten sposób pokrywają oni koszty mediów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy będąc pośrednikiem w przekazywaniu opłat za media postępuje Pan właściwie nie wliczając tych kwot do przychodu z tytułu najmu... (pytanie oznaczone we wniosku numerem 1).

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro tym przypadku występuje On jako wyłącznie pośrednik to wskazane kwoty nie są przychodem. W tym przypadku w umowach z najemcą jest zapis, że najemca pokrywa koszty mediów. Kwestia zabezpieczenia i terminowości opłat determinuje, że staje się Pan pośrednikiem w przekazywaniu należności jednak nie może traktować ich jako przychodów. Potwierdzają to dotychczas wydawane interpretacje w podobnych przypadkach np.:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 stycznia 2010 r., sygn. IPPB1/415-881/09-4/MT;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 18 marca 2010 r., sygn. IBPBII/2/415-157/10/HS.

Stoją one na stanowisku, że otrzymane opłaty z tytułu zużycia mediów nie stanowią przysporzenia majątkowego wynajmującego, który pełni w tym przypadku rolę pośrednika między najemcą a dostawcą mediów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.).

Przychodem w myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Podstawą generowania przychodów z tytułu najmu jest zawarcie pomiędzy stronami stosownej umowy. Strony umowy określają w niej wysokość czynszu oraz ustalają w jaki sposób będą płacone wszelkie opłaty eksploatacyjne. Czynsz ten stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, a tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże, aby powstał przychód po stronie wynajmującego muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 11 ustawy, czyli czynsz oraz wszelkie opłaty eksploatacyjne związane z przedmiotem najmu muszą zostać otrzymane lub postawione do dyspozycji, o ile z umowy wynika, iż to wynajmujący zobowiązany jest do ich ponoszenia.

Jeżeli z umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do ponoszenia wydatków (opłat) związanych z przedmiotem najmu (przykładowo opłaty związane z lokalem takie jak: czynsz, abonament za istniejące w tym lokalu media oraz inne opłaty ustalane ryczałtowo, jak również opłaty za rozmowy telefoniczne przeprowadzane z aparatu zainstalowanego w wynajmowanym lokalu, wodę, energię elektryczną oraz gaz, które nie są ustalane w sposób ryczałtowy) nie powodują one przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego, gdyż opłaty te nie mieszczą się w pojęciu "świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń", o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że opłaty za media obciążają w całości najemcę i płacone są przez najemcę Panu na podstawie przedłożonych faktur i rachunków wystawionych przez dostawcę mediów.

W związku z powyższym należy uznać, iż dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę w związku z użytkowaniem lokalu mieszkalnego nie mieszczą się w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, w związku z powyższym w przedstawionym stanie faktycznym w kontekście przywołanego stanu prawnego, przychodem do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym będzie otrzymana kwota czynszu. Natomiast otrzymane przez Pana od najemcy należności z tytułu opłat za media nie będą stanowiły przychodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych pod warunkiem, że najemca został zobowiązany w umowie do ponoszenia wydatków związanych z eksploatacją wynajmowanego lokalu mieszkalnego.

W odniesieniu do powołanych w treści wniosku interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, iż interpretacja indywidualna zgodnie z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Cytowane interpretacje indywidualne co do zasady wiążą w sprawie w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.