ITPB1/415-587b/09/PSZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2009 r. (data wpływu 13 lipca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 października 2009 r. (data wpływu 9 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korekty kosztów uzyskania przychodów w związku z przekazaniem składnika majątku na cele osobiste podatnika - jest prawidłowe.

W dniu 13 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korekty kosztów uzyskania przychodów w związku z przekazaniem składnika majątku na cele osobiste podatnika. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 1 października 2009 r. (data wpływu 9 października 2009 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą, na własne nazwisko, w zakresie usług prawniczych. Dla celów prowadzenia działalności gospodarczej nabył w październiku 2007 r. składnik majątku - samochód osobowy. Przewidywał Pan, iż będzie on użytkowany przez okres krótszy niż jeden rok, po czym zostanie sprzedany. W związku z powyższym nie został on zaliczony do środków trwałych, a jego wartość obciążyła bezpośrednio koszty uzyskania przychodu prowadzonej działalności w roku 2007. Dokonano ponadto odliczenia podatku naliczonego. Składnik majątku od października 2007 r. do września 2008 r. był wykorzystywany dla celów działalności gospodarczej i przyczyniał się do uzyskiwania przychodów. W roku 2008, przed upływem jednego roku od nabycia, wystawił Pan przedmiotowy składnik majątku do sprzedaży. Jednakże próba sprzedaży okazała się bezskuteczna. W tej sytuacji, w miesiącu wrześniu 2008 r. podjął Pan decyzję o przekazaniu go na cele osobiste. Powyższe podyktowane było tym, iż w związku z przystąpieniem do spółki znacznie ograniczył Pana działalność prowadzoną na własne nazwisko. Składnik majątku był niewykorzystany i okazał się zbędny, natomiast dalsze utrzymywanie go powodowałoby powstawanie nieuzasadnionych kosztów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie dotyczące kosztów uzyskania przychodów. Wniosek Pana w pozostałym zakresie zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie we wrześniu 2008 r. składnika majątku, zakupionego w 2007 i obciążającego koszty 2007 r., na cele osobiste, nie spowoduje korekty kosztów uzyskania przychodów ani w 2007, ani w 2008 r. Zakupiony w 2007 r. składnik służył prowadzonej działalności gospodarczej, Zaznacza Pan, iż może wykazać jego związek z uzyskiwanymi przychodami, przez cały okres, kiedy składnik majątku był wykorzystywany w działalności gospodarczej. Wyłączenie zawarte w art. 23 ust. 1 pkt 49 dotyczy sytuacji, kiedy podatnik nie jest w stanie wskazać związku poniesionych wydatków z działalnością gospodarczą i wydatki te nigdy tej działalności nie służyły. Zmiana przeznaczenia składników majątku nie powoduje ich wykluczenia z kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy.

W myśl art. 22a ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Wobec powyższego przy kwalifikowaniu składników majątku do środków trwałych jednym z decydujących kryteriów jest przewidywany okres ich używania dłuższy niż rok.

Jak wynika ze złożonego przez Pana wniosku, dla celów prowadzonej działalności gospodarczej zakupił Pan składnik majątku, którego przewidywany okres użytkowania nie przekraczał jednego roku. W związku z powyższym nie został on zaliczony do środków trwałych, a jego wartość obciążyła bezpośrednio koszty uzyskania przychodu prowadzonej działalności w roku 2007.

Zatem, jeżeli dla zakupionego składnika majątku wykorzystywanego dla celów prowadzonej działalności gospodarczej określił Pan okres używania krótszy niż rok i nie zaliczył go Pan do środków trwałych, to wydatek poniesiony na jego zakup mógł być zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup zużywających się stopniowo rzeczowych składników majątku przedsiębiorstwa, niezaliczanych zgodnie z odrębnymi przepisami do środków trwałych - w przypadku stwierdzenia, że składniki te nie są wykorzystywane dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, lecz służą celom osobistym podatnika, pracowników lub innych osób, albo bez uzasadnienia znajdują się poza siedzibą przedsiębiorstwa.

Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie składników majątku, możliwe jest więc, jeżeli podatnik wykaże, iż składniki majątku były faktycznie wykorzystywane w działalności i przyczyniły się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Wycofanie samochodu osobowego z działalności gospodarczej nie jest wykazywane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Nie występuje więc konieczność korygowania kosztów uzyskania przychodów, skoro samochód ten był wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej, a jego zakup był racjonalnie uzasadniony.

Gdyby jednak dany składnik majątku nie przyczynił się do osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, gdyż np. zakupiony został w celu zaspokojenia potrzeb osobistych, nie może stanowić kosztów uzyskania przychodów.

W takich okolicznościach, wydatki na zakup składnika majątku należy wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów.

Ciężar udowodnienia, iż zakupu nie dokonano w celach osobistych, jak również wykazanie związku poniesionych wydatków z działalnością gospodarczą oraz ich wpływu na wysokość osiągniętych przychodów ciąży na podatniku. Natomiast procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku. Mając powyższe na uwadze, tut. organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby pełną ocenę tego, czy zakupiony samochód osobowy wykorzystywany jest w prowadzonej działalności.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.