ITPB1/415-573/09/MM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 września 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-573/09/MM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2009 r. (data wpływu 10 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczenia przychodów uzyskanych z tytułu sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczenia przychodów uzyskanych z tytułu sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca wspólnie z żoną prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. Każdy ze współmałżonków ma 50% udziałów. W 2003 r. małżonkowie zakupili od Prezydenta Miasta grunt w użytkowaniu wieczystym o powierzchni 0.7530 ha, z przeznaczeniem na usługi oświatowe, zamierzając na tym gruncie pobudować szkołę. Zakupione prawo wieczystego użytkowania gruntu nie zostało ujęte w ewidencji środków trwałych spółki prowadzonej przez współmałżonków, gdyż nie podlega ono amortyzacji. Od 2004 r. małżonkowie opłacali podatek za użytkowanie wieczyste i tę kwotę zaliczali do kosztów uzyskania przychodów działalności gospodarczej. Z uwagi na fakt, że w ostatnim czasie między małżonkami nie układa się poprawnie, małżonkowie podjęli decyzję o podziale majątku. W wyniku tego podziału żona ma otrzymać dom, w którym małżonkowie zamieszkują, o wartości 400.000 zł, samochód o wartości 111.000 zł i gotówkę na koncie bankowym w wysokości 89.950 zł Łącznie uzyska ona majątek o łącznej wartości 600.950 zł. Wnioskodawcy przypadnie w udziale grunt w użytkowaniu wieczystym zakupiony w roku 2003 o wartości 600.950 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku sprzedaży przez Wnioskodawcę prawa wieczystego użytkowania gruntu, zakupionego przez małżonków na potrzeby działalności gospodarczej, przychód z tej sprzedaży będzie podlegał opodatkowaniu tak, jak przychód ze sprzedaży majątku osobistego.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu jest opodatkowana na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W momencie podziału majątku należącego do współmałżonków prawo wieczystego użytkowania gruntu stało się majątkiem osobistym Wnioskodawcy, nie związanym z działalnością gospodarczą. Tak więc Wnioskodawca uważa, że w momencie sprzedaży tego prawa nie powstanie przychód z działalności gospodarczej. Prawo wieczystego użytkowania gruntu małżonkowie nabyli w roku 2003 i w tym samym roku złożyli wniosek o wpis tego prawa do księgi wieczystej. Zatem od roku 2003 upłynął 5-letni okres posiadania tego prawa, więc w momencie jego sprzedaży nie powstaje obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) odpłatne zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntów, jest źródłem przychodów, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane (w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) i c) - przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia nie upłynęło 6 lat. Wynika to z treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy.

Zgodnie z przyjętą linią orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego (wyroki: z dnia 28 stycznia 1998 r. I SA/Gd 208/96 i z dnia 9.04.1997 I SA/Kr 35/97) nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny (równoważny) w naturze i nie towarzyszą mu spłaty lub dopłaty lub

* jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Zgodnie z treścią art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jego trwania przez oboje małżonków lub jednego z nich (majątek wspólny).

Co do zasady małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym stanowiącym ich dorobek, co wynika z art. 43 § 1 ww. ustawy. Na żądanie każdego z małżonków sąd może ustalić udziały małżonków w majątku wspólnym w innym stosunku, w razie istnienia przesłanek przewidzianych w art. 43 § 2. Jak stanowi art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, iż małżonkowie podjęli decyzję o podziale majątku wspólnego. Wartość prawa wieczystego użytkowania gruntu, które uzyska Wnioskodawca na skutek podziału majątku małżeńskiego będzie mieściła się w udziale, jaki przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Podział majątku, jak wynika z wniosku, nastąpi w naturze po połowie, bez spłat i dopłat.

W związku z tym, za datę nabycia prawa wieczystego użytkowania gruntu należy przyjąć datę sporządzenia aktu notarialnego z Prezydentem Miasta, na podstawie którego nabyli je małżonkowie w roku 2003.

Data nabycia tego prawa miałaby jednak znaczenie tylko wówczas, gdyby przychód z jego sprzedaży zaliczany był do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Istotnym jest zatem rozstrzygniecie do jakiego źródła należy zaliczyć przychód ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, omawiany składnik majątku zakupiony został na cele działalności gospodarczej prowadzonej przez małżonków, zaś podatek za wieczyste użytkowanie tego gruntu zaliczany był w koszty tej działalności. Powyższego nie zmienia fakt, że prawo to zostanie przekazane z majątku wspólnego małżonków do majątku odrębnego Wnioskodawcy.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W myśl natomiast art. 14 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, przychodami z działalności gospodarczej są również: przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

a.

środkami trwałymi,

b.

składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,

c.

wartościami niematerialnymi i prawnymi

* ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określeniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Należy zaznaczyć, że przepis art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wymienia wszystkich przychodów z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

Natomiast przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 tej ustawy wskazuje tylko na niektóre rodzaje przychodów zaliczanych również do przychodów z działalności gospodarczej. Zatem przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, nie wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych) stanowią przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z powyższym, w przypadku odpłatnego zbycia przez Wnioskodawcę prawa wieczystego użytkowania gruntu, zakupionego przez małżonków z przeznaczeniem na działalność gospodarczą, powstanie po stronie Wnioskodawcy przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w cytowanym art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy kwalifikacji przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości decydujące znaczenie ma bowiem przedmiotowe i funkcjonalne powiązanie danego rodzaju przychodu ze źródłem jego uzyskania. Stąd bez znaczenia dla sposobu opodatkowania sprzedanego prawa pozostaje fakt, iż stanowiło ono przedmiot wspólności majątkowej małżeńskiej, a następnie przekazane zostało do majątku odrębnego Wnioskodawcy. Bez znaczenia w niniejszej sprawie pozostaje również okoliczność, iż od daty nabycia prawa wieczystego użytkowania gruntu do dnia jego sprzedaży upłynęło 5 lat. Data nabycia i 5-letni termin, po upływie którego dochód uzyskany ze sprzedaży nie podlega opodatkowaniu, dotyczy bowiem wyłącznie nieruchomości objętych dyspozycją art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast przychód ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu, które - zgodnie z treścią wniosku - stanowiło składnik majątku zakupiony na potrzeby związane z działalnością gospodarczą, nawet jeśli przed sprzedażą zostanie wycofany z działalności, o ile pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku zostanie wycofany z działalności i dniem jego odpłatnego zbycia nie upłynie 6 lat, należy zakwalifikować do przychodów z działalności gospodarczej.

Wobec tego, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, dochód ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu będzie podlegał u Wnioskodawcy opodatkowaniu podatkiem dochodowym - jako dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej datowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl