ITPB1/415-568/07/MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2007 r. (data wpływu 19 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w prowadzonej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 19 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w prowadzonej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny.

Wnioskodawca aktem notarialnym sprzedał nieruchomość, objętą księgą wieczystą, prowadzoną przez Sąd Rejonowy, wpisaną na zasadzie wspólności ustawowej małżonków, na podstawie umowy oddania terenu w użytkowanie wieczyste z 1978 r. i decyzji przekształcenia użytkowania wieczystego w prawo własności z 1998 r. Nieruchomość ta składa się z działki o obszarze 0,01518 ha. Częścią składową nieruchomości jest budynek - warsztat z zapleczem socjalnym o pow. użytkowej 479,81m#178;, w tym powierzchni mieszkalnej 179,81m#178;. Warsztat z pomieszczeniami mieszkalnymi został wybudowany w roku 1980. W roku 1985 zgodnie z decyzją Urzędu Miejskiego z dnia 27 grudnia 1985 r. Wnioskodawca uzyskał zgodę na użytkowanie warsztatu z częścią socjalną. W budynku warsztatowym prowadzona była działalność usługowo-produkcyjna opodatkowana kartą podatkową i od 2000 r. zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów ewidencjonowanych. Nieruchomość nie była nigdy ujęta w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wnioskodawca nie dokonywał od tej nieruchomości odpisów amortyzacyjnych. Decyzją Urzędu Miejskiego z dnia 14 marca 2007 r. o warunkach zabudowy Wnioskodawca uzyskał warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na zmianie sposobu użytkowania części usługowych na lokal mieszkalny w budynku usługowym przedmiotowej nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż nieruchomości jest zwolniona z opodatkowania, ponieważ sprzedaż nastąpiła po upływie 5 lat, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości.

W przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zbyta nieruchomość nie była ujęta w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Przychody z odpłatnego zbycia nieruchomości co do zasady stanowią źródło przychodów określone w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.)

Zgodnie z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

Z treści cytowanego przepisu wynika, że źródłem przychodu podatnika jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie. Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie podlega, w świetle ww. przepisu, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

* odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

* zostało dokonane po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Stosownie natomiast do art. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą - należy rozumieć działalność zarobkową:

Artykuł 10 ust. 2 pkt 3 stanowi, iż ww. przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia m.in. składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy).

W myśl art. 10 ust. 3 wyżej powołanej ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają jednak zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, m.in. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca prowadzi działalność z której przychód opodatkowany jest w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, a budynek warsztatowy, z zapleczem socjalnym i częścią mieszkalną, wchodzący w skład nieruchomości, której odpłatnego zbycia dokonał wykorzystywany był w tej działalności gospodarczej. Nabycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym znajduje się ten budynek nastąpiło w 1978 r., w 1998 r. nastąpiło przekształcenie użytkowania wieczystego w prawo własności, a wybudowanie warsztatu z pomieszczeniami mieszkalnymi w roku 1980.

Ponadto Wnioskodawca dokonał w 2007 r. zmiany sposobu użytkowania części usługowych na lokal mieszkalny.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej "spółką".

Przepis wymienionego powyżej art. 14, w ust. 1 stanowi, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Jak wykazuje analiza przytoczonych powyżej uregulowań prawa podatkowego, rodzajowy katalog przychodów ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza nie jest ograniczony. Wymienione kategorie przychodów mają charakter przykładowy, otwarty.

W myśl powyższego zatem, odpłatne zbycie nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej, nie ujętej w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowi w całości przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w cytowanym art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podmiotu, który faktycznie przedmiotową nieruchomość wykorzystywał dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. Przy kwalifikacji przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości decydujące znaczenie ma bowiem przedmiotowe i funkcjonalne powiązanie danego rodzaju przychodu ze źródłem jego uzyskania. Stąd bez znaczenia pozostaje w tej kwestii wskazywany przez Wnioskodawcę fakt nie ujęcia przedmiotowej nieruchomości w wykazie środków trwałych i niedokonywanie odpisów amortyzacyjnych.

Jednocześnie zaznaczyć należy również, że ustawodawca zobowiązuje podatników opodatkowanych ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych do prowadzenia wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy oraz spółki, których wspólnicy są opodatkowani w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, są obowiązani posiadać i przechowywać dowody zakupu towarów, prowadzić wykaz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ewidencję wyposażenia oraz, odrębnie za każdy rok podatkowy, ewidencję przychodów, zwaną dalej "ewidencją", z zastrzeżeniem ust. 3 i 3a. Zasady prowadzenia wykazu, o którym mowa zostały określone w § 14 i § 15 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2002 r. w sprawie prowadzenia ewidencji przychodów i wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (Dz. U. Nr 219, poz. 1836 z późn. zm.), które zostało wydane na podstawie delegacji zawartej w art. 16 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Podatnicy opodatkowani ryczałtem, co do zasady, nie dokonują odpisów amortyzacyjnych. Mimo to mają obowiązek ewidencjowania wykorzystywanych dla celów działalności gospodarczej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Obowiązek ten uzasadniony jest przede wszystkim faktem odrębnego opodatkowania przychodów ze sprzedaży tych składników majątku. Przez środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne należy rozumieć składniki majątkowe, o których mowa w art. 22a-22o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Będą to zarówno składniki majątkowe podlegające amortyzacji, jak i te które amortyzacji nie podlegają. Natomiast przepis § 14 ust. 5 ww. rozporządzenia zawiera enumeratywnie wymienione składniki majątku podatnika, które nie są przedmiotowym wykazem objęte. W myśl tego przepisu, nie podlegają objęciu wykazem budynki mieszkalne, lokale mieszkalne i własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, których wartość początkową ustala się zgodnie z art. 22g ust. 10 ustawy o podatku dochodowym.

Odnosząc się ściśle do przedstawionego stanu faktycznego, w związku z tym, że Wnioskodawca jest opodatkowany zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, a zbywana nieruchomość w dacie zbycia miała charakter mieszkalny, do przychodu z odpłatnego zbycia tejże nieruchomości zastosowanie będzie miał art. 12 ust. 10a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.). Przy czym, z uwagi na fakt nabycia przedmiotowej nieruchomości przed 1 stycznia 2007 r. zastosować należy tutaj ww. przepis w brzmieniu obowiązującym przed końcem 2006 r.

Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588) do przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 12 ust. 10a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.) wykorzystywanych w pozarolniczej działalności gospodarczej przed dniem 1 stycznia 2007 r., mają zastosowanie: art. 12 ust. 10a ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r., i art. 28 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

W myśl wskazanego wyżej art. 12 ust. 10a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r., w przypadku odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie wykorzystywanych w pozarolniczej działalności gospodarczej - jeżeli odpłatne zbycie zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - stosuje się art. 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści natomiast art. 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r. wynika, że podatek od przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości mieszkalnej ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu, a przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika. Zasada ta nie ma zastosowania do podatników dokonujących sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania tej sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e).

Z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy wynika przy tym, iż źródłem przychodu jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Jeżeli więc sprzedaż nieruchomości nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej, jedyną zmienną, od której zależy objęcie obowiązkiem podatkowym z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości jest okres czasu, po upływie którego nastąpiła sprzedaż nieruchomości.

W sprawie, której dotyczy rozpatrywany wniosek, nabycie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło w 1978 r. na mocy umowy oddania terenu w użytkowanie wieczyste, a wybudowanie warsztatu z pomieszczeniami mieszkalnymi w roku 1980.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest sprzedaż nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości. Przepis ten nie rozdziela więc sprzedaży gruntu od sprzedaży budynku stanowiącego jego część składową. Nie wymienia ponadto sprzedaży budynku jako odrębnego źródła przychodu w podatku dochodowym. Nie można więc traktować w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odrębnie sprzedaży gruntu (do którego przysługuje prawo własności) oraz sprzedaży znajdującego się na nim budynku. Nabycie prawa do nieruchomości nastąpiło w chwili zawarcia umowy o ustanowieniu prawa wieczystego użytkowania. Bowiem przekształcenie prawa wieczystego użytkowania w prawo własności w drodze decyzji administracyjnej stanowi tylko zmianę formy prawnej faktycznego prawa do nieruchomości.

Należy zatem stwierdzić, że bieg terminu pięcioletniego, określonego w ww. przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, liczony jest łącznie dla nabycia własności gruntu oraz dla wybudowanego na tym gruncie budynku, stanowiącego jego część składową. Przyjąć należy więc, że bieg pięcioletniego terminu liczony jest od daty nabycia gruntu, co miało miejsce w 1978 r.

Zatem w świetle wyżej przedstawionych uregulowań prawnych stwierdza się, iż w związku z faktem, że sprzedaż nieruchomości, w skład której wchodzi grunt wraz z budynkiem mieszkalnym nastąpi po upływie okresu pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie gruntu oraz jak wskazano powyżej, bez znaczenia w sprawie pozostaje fakt nie ujęcia przedmiotowego budynku w ewidencji środków trwałych, przychód uzyskany z tej sprzedaży nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając zatem na względzie przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy, stwierdzić należy, iż, o ile sprzedaż ww. nieruchomości nie posiada znamion prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa w art. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód ze sprzedaży nieruchomości mieszkalnej nie będzie stanowił przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Nie będzie również podlegał opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, tj. jako przychód ze źródła o którym mowa a art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Zaznaczyć należy jednak, że organy podatkowe mogą w toku postępowania dokonać oceny treści dokonanych przez Pana czynności pod kątem stwierdzenia, czy nie zostały podjęte wyłącznie w celu uniknięcia opodatkowania. Może na to wskazywać fakt, że przekształcenie budynku użytkowego w budynek mieszkalny, w którym od 1985 r. prowadzona była działalność gospodarcza (usługowo produkcyjna), nastąpiło krótko przed sprzedażą, zaś skutkiem tego przekształcenia brak opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto należy wskazać, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych względem małżonki Wnioskodawcy, gdyż osoba ta nie jest wnioskodawcą. Mając powyższe na uwadze informuje się, że uzyskanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego przez małżonkę Wnioskodawcy możliwe jest poprzez złożenie przez nią wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wraz z wypełnieniem wszystkich warunków określonych w art. 14b i art. 14f ustawy - Ordynacja podatkowa.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.