ITPB1/415-563/08/HD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2008 r. (data wpływu 10 października 2008 r.), uzupełnionym w dniu 17 listopada 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania inkasa należności publicznoprawnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania inkasa należności publicznoprawnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie usług ogólnobudowlanych, opodatkowaną zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5%. Jest to Pana główna działalność. W sezonie letnim dodatkowo wynajmował Pan pokoje gościnne w liczbie pozwalającej na skorzystanie ze zryczałtowanej formy opodatkowania - 17%. Z tytułu wynajmu pokoi został Pan zobligowany przez Urząd Miasta do pobierania od wczasowiczów tzw. opłaty uzdrowiskowej, o której mowa w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych, i odprowadzania jej na rachunek bankowy Urzędu Miasta. Na tę okoliczność Urząd Miasta zawarł z Panem umowę, z której wynikało, że za wykonanie tych czynności otrzyma Pan wynagrodzenie w wysokości prowizji od pobranej kwoty opłat, po uprzednim wystawieniu przez Pana faktury VAT. Podkreśla Pan, że umowa została zawarta z Panem, jako osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, a Urząd Miasta nie zaproponował żadnej innej możliwości dokonania rozliczeń za pobór tej opłaty. W umowie czynności te zostały nazwane przez Urząd jako "czynności inkasa".

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, tj. na pytanie 1. W zakresie podatku od towarów i usług wniosek zostanie rozpatrzony odrębnym pismem.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania pierwszego, wykonywane czynności pośrednictwa w pobieraniu opłat i odprowadzaniu ich na rachunek bankowy Urzędu Miasta są usługami finansowymi, sklasyfikowanymi w PKWiU w dziale 65 (sekcja J) jako usługi pośrednictwa pieniężnego pozostałe, gdzie indziej nie sklasyfikowane (65.12.10-00.90). W związku z tym, według przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, świadczenie tych usług wyłącza z możliwości opodatkowania przychodów z tytułu prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

* pkt 2 - przychody z działalności wykonywanej osobiście,

* pkt 3 - przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Artykuł 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia rodzaje przychodów zaliczanych do działalności wykonywanej osobiście. Wśród nich znajdują się m.in. określone w pkt 6 przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9. Szczególnym rodzajem przychodów zaliczanych do przychodów z działalności wykonywanej osobiście są przychody inkasentów należności publicznoprawnych.

Inkasent jest specyficznym podmiotem prawa publicznego, w stosunku do którego mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.). W myśl art. 9 ww. ustawy inkasentem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana do pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Opłata uzdrowiskowa jest świadczeniem publicznoprawnym.

W myśl art. 17 ust. 1a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 z późn. zm.) opłata uzdrowiskowa jest pobierana od osób fizycznych przebywających dłużej niż dobę w celach zdrowotnych, turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych w miejscowościach znajdujących się na obszarach, którym nadano status uzdrowiska na zasadach określonych w ustawie z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (Dz. U. Nr 167, poz. 1399 z późn. zm.), za każdy dzień pobytu w takich miejscowościach.

Rada gminy może uchwalić pobór opłaty uzdrowiskowej w drodze inkasa oraz określić inkasentów i wysokość wynagrodzenia za inkaso na podstawie art. 19 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Określenie uchwałą rady gminy osoby inkasenta powoduje, że z mocy prawa zostaje nawiązany stosunek administracyjno-prawny.

Z treści wniosku wynika, że na podstawie podpisanej umowy z Urzędem Miasta jako inkasent, pobiera Pan od wczasowiczów opłaty uzdrowiskowe.

Każde wynagrodzenie inkasenta należności publicznoprawnych, w tym podatków i opłat, bez względu na rodzaj budżetu, którego są dochodem, jest przychodem z działalności wykonywanej osobiście, stosownie do treści art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, otrzymywanego przez Pana wynagrodzenia z tytułu poboru opłaty uzdrowiskowej na rzecz Urzędu Miasta nie należy zaliczać do przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym świadczenie tych usług nie wyłącza z możliwości opodatkowania prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Końcowo należy wskazać, że w przypadku dokonywania wypłat z tytułu działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej (w tym przypadku Urząd Miasta), są obowiązane, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako płatnicy pobierać zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19% należności pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów oraz pomniejszonej o składki potrącone przez płatnika w danym miesiącu na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenia chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) cytowanej ustawy, czyli określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 z późn. zm.). Koszty uzyskania przychodów są potrącane w wysokości ustalonej w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z cytowanym przepisem, z tytułu osiągania przychodów określonych m.in. w art. 13 pkt 6 wspomnianej ustawy, koszty te wynoszą 20% uzyskanego przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz ubezpieczenie chorobowe. Obliczoną zaliczkę pomniejsza się, na podstawie art. 41 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy, płatnicy o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, przesyłając równocześnie deklarację według ustalonego wzoru.

Nowelizacja ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dokonana ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) wprowadziła zmiany w zakresie obowiązków płatników. Ustawodawca zniósł od 1 stycznia 2007 r. dotychczasowy obowiązek składania przez płatników deklaracji na zaliczkę miesięczną na podatek dochodowy od łącznej kwoty dokonanych wypłat (PIT-4), wprowadzając w to miejsce obowiązek sporządzenia i przekazania urzędom skarbowym deklaracji rocznej o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-4R).

Ponadto, stosownie do art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu (PIT-11), o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.