ITPB1/415-560/13/PSZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 lipca 2013 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-560/13/PSZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2013 r. (data wpływu 14 maja 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z udziału w spółce komandytowo-akcyjnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z udziału w spółce komandytowo-akcyjnej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Rozważa Pan przystąpienie do spółki komandytowo-akcyjnej w charakterze akcjonariusza. Z tytułu udziału w spółce komandytowo-akcyjnej uzyskiwany będzie dochód, przy czym wypłata należnego zysku dla Spółki będzie miała nierówny cykl, a więc może się zdarzyć, że zysk należny dla akcjonariusza, będzie wypłacany z kilkuletnim opóźnieniem.

Wskazuje Pan, iż:

* nie będzie komplementariuszem w spółce komandytowo-akcyjnej, ale będzie akcjonariuszem w spółce,

* spółka komandytowo-akcyjna będzie uzyskiwała przychody z prowadzonej działalności gospodarczej,

* dochodem otrzymywanym z tytułu udziału w spółce komandytowo-akcyjnej będzie dywidenda uzyskana na podstawie uchwały walnego zgromadzenia,

* stwierdzenie, że "...wypłata należnego zysku dla Spółki będzie miała nierówny cykl..." oznacza, iż zgodnie z uchwałą walnego zgromadzenia wypłata dywidendy nie musi następować co roku. Walne zgromadzenie może np. postanowić, iż zysk z danego roku zostanie zatrzymany w spółce na jej dalszy rozwój, a uchwałę o wypłacie dywidendy podjąć dopiero np. po kilku latach działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować przychód uzyskany przez akcjonariusza z tytułu dywidendy w spółce komandytowo-akcyjnej.

2. Kiedy u osoby fizycznej, będącej wspólnikiem spółki komandytowo-akcyjnej jako akcjonariusz, powstaje obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych i zaliczek na ten podatek, a więc czy obowiązek ten powstaje za każdy miesiąc działalności, czy też w dacie podjęcia uchwały o przeznaczeniu dochodu za poprzedni rok obrotowy, czy też w dacie otrzymania pieniędzy z tytułu udziału w spółce komandytowo-akcyjnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód z tytułu dywidendy w spółce komandytowo-akcyjnej należy uznać za przychody z działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zasady tworzenia i funkcjonowania spółki komandytowo-akcyjnej określone są w dziale IV Kodeksu Spółek handlowych (art. 125- art. 150). Zgodnie z art. 125 k.s.h. spółka komandytowo-akcyjna jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzyciel za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem. Rozważa Pan obecnie przystąpienie do spółki komandytowo-akcyjnej w charakterze akcjonariusza. Zgodnie z art. 147 § 1 k.s.h. komplementariusz oraz akcjonariusz uczestniczą w zysku spółki proporcjonalnie do ich wkładów wniesionych do spółki, chyba że statut stanowi inaczej.

Powyższy status spółki komandytowo-akcyjnej na gruncie przepisów prawa handlowego jako spółki osobowej niemającej osobowości prawnej powoduje, że w zakresie opodatkowania dochodów spółki prowadzącej działalność gospodarczą w takiej formie, to nie spółka jest podatnikiem podatku dochodowego, lecz jej wspólnicy.

W zależności od tego, czy wspólnik jest osobą fizyczną, czy też prawną, dochody wspólników podlegają odpowiednio przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W zakresie pytania pierwszego uważa Pan, iż przychód uzyskany przez akcjonariusza z tytułu dywidendy w spółce komandytowo-akcyjnej należy zaliczyć do przychodów z działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce określone na podstawie art. 8 ust. 1 uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy (a wiec za przychody z działalności gospodarczej).

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznają więc jednoznacznie, iż przychody z udziału w spółkach osobowych prowadzących działalność gospodarczą (a więc m.in. w spółce cywilnej, jawnej, komandytowo-akcyjnej) stanowią przychód z działalności gospodarczej. Ustawodawca nie przewiduje w tym przypadku zakwalifikowania uzyskanych przychodów do innego źródła.

Pana zdaniem nie można wspomnianych przychodów zaliczyć do przychodów z kapitałów pieniężnych. W świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych inaczej są bowiem traktowane dywidendy wypłacane udziałowcom spółki z o.o., a inaczej akcjonariuszom spółki komandytowo-akcyjnej. W świetle przepisów Kodeksu spółek handlowych akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej w przypadku podjęcia przez spółkę odpowiedniej uchwały otrzymuje ze spółki dywidendę. Dywidendy uzyskiwane z tytułu udziału w spółce z o.o. oraz spółce akcyjnej są kwalifikowane do źródła przychodów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uważa Pan, iż dochód z tytułu dywidendy w spółce komandytowo-akcyjne należy kwalifikować nie jako przychód z udziału w zyskach osób prawnych (art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), ale jako przychód z działalności gospodarczej (art. 10 ust. 3 ustawy). Do przychodów z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy (przychód z kapitałów pieniężnych) zaliczone są bowiem dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, których podstawą uzyskania są udziały (akcje) w spółce mającej osobowość prawną lub spółdzielni (art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy). Spółka komandytowo-akcyjna, jak wynika z przytoczonych wcześniej przepisów Kodeksu spółek handlowych nie posiada natomiast osobowości prawnej (jest to spółka osobowa). W związku z tym, w Pana ocenie wspomnianego przychodu nie można zaliczyć do przychodów z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Pana, przychodów uzyskanych z tytułu dywidendy w spółce komandytowo-akcyjnej nie można traktować również jako przychody z innych źródeł. Z tym źródłem przychodów mamy bowiem do czynienia jedynie wówczas, gdy nie można uzyskanego przychodu zakwalifikować do innego źródła przychodów, a w analizowanym przypadku mamy do czynienia z przychodami z działalności gospodarczej.

W zakresie pytania drugiego, uważa Pan, iż podatek dochodowy od dochodu uzyskanego przez akcjonariusza w spółce komandytowo-akcyjnej powinien być odprowadzony w momencie otrzymania dywidendy.

Spółka komandytowo-akcyjna nosi zarówno cechy spółki osobowej, jak i spółki kapitałowej. Stosuje się do niej w części przepisy dotyczące spółki jawnej, a w części dotyczące spółki akcyjnej. Zgodnie z art. 126 § 1 pkt 2 k.s.h. ustawodawca nakazuje w przypadku spółki komandytowo-akcyjnej stosować przepisy dotyczące spółki akcyjnej regulujące kwestie kapitału zakładowego, wkładów akcjonariuszy, praw udziałowych i obowiązków wynikających z akcji, rady nadzorczej i walnego zgromadzenia w spółce akcyjnej. W związku z tym do spółki komandytowo-akcyjnej mają odpowiednie zastosowanie regulacje przepisu art. 347 § 1 k.s.h., który przyznaje akcjonariuszom prawo do udziału w zysku rocznym przeznaczonym do wypłaty. Należy jednak zauważyć, iż zgodnie z przepisami k.s.h. prawo do zysku akcjonariusza powstaje dopiero z chwilą wykazania zysku spółki w sprawozdaniu finansowym spółki. Ponadto zysk ten musi być przeznaczony do wypłaty akcjonariuszom przez walne zgromadzenie. Jednocześnie, zgodnie z art. 146 § 2 pkt 2 k.s.h., uchwała o podziale zysku spółki pomiędzy jej akcjonariuszami wymaga zgody wszystkich jej komplementariuszy. Ponadto zgodnie z art. 348 § 2 k.s.h., podmiotami uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są akcjonariusze, którym przysługiwały akcje w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku.

Z powyższych przepisów jednoznacznie więc wynika, iż akcjonariusz ma prawo do udziału w zysku rocznym tylko wówczas, gdy odpowiednia jego część została przeznaczona do podziału przez walne zgromadzenie. Wcześniej akcjonariusz nie może go w ogóle otrzymać. Nie ma on również wcześniej roszczenia do spółki o jego wypłatę.

Ponieważ akcjonariusz do czasu podjęcia odpowiedniej uchwały przez zgromadzenie wspólników nie ma nawet roszczenia o wypłatę zysku, to nie może również istnieć wówczas obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Samo wypracowanie zysku przez spółkę nie generuje bowiem automatycznie dochodu u akcjonariusza. Co więcej akcjonariusz samodzielnie nie jest w stanie określić również wysokości uzyskanego przychodu (może się również okazać, iż nie uzyska go wcale pomimo wypracowania zysku przez spółkę). Zgodnie bowiem z przepisami k.s.h. dywidenda przysługuje akcjonariuszom, którzy posiadali akcje w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku. Pana zdaniem, ponieważ akcjonariuszowi do czasu podjęcia uchwały przez walne zgromadzenie ani nie przysługuje żadne roszczenie o wypłatę dywidendy, ani nie może on samodzielnie określić wysokości tego dochodu, to nie może również powstać obowiązek zapłaty podatku. Do tego momentu u akcjonariusza nie jest to bowiem ani kwota należna, ani kwota otrzymana. Uważa Pan, iż należy uznać, iż u akcjonariusza przychód powstaje w dopiero w momencie otrzymania dywidendy. Potwierdza to również uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 stycznia 2012 r., sygn. akt 1/11, w której stwierdzono, iż akcjonariusz uzyskuje przychód dopiero w momencie wypłaty dywidendy i dopiero wówczas powstaje obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

Również w interpretacji indywidualnej z 26 lutego 2010 r., nr IPPB3/423-2/07/10-S/GJ Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził: "Podatnik będący akcjonariuszem S.K.A. nie ma zatem na podstawie art. 5 ust. 1 i 2 u.p.d.o.p. obowiązku uwzględniania (proporcjonalnie do udziału w spółce) przy obliczaniu podstawy opodatkowania przychodów S.K.A i kosztów uzyskania przychodów przez te spółkę; z tytułu udziału w niej przysługuje mu bowiem tylko część zysku netto".

Ponadto w wyroku z 30 marca 2011 r., sygn. akt 1925/09 Naczelny Sąd Administracyjny wyraźnie stwierdził, iż: "(...) skoro u akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej w trakcie roku podatkowego nie powstaje przychód należny, to tym samym niemożliwe jest zastosowanie art. 44 ust. 1 i 3 u.p.d.o.f. Przychód ten powstaje dopiero w momencie powstania roszczenia akcjonariusza o wypłatę dywidendy. Zasadnie w związku z tym sąd ten przyjął, że w takiej sytuacji konieczne jest zastosowanie reguły ogólnej przewidzianej w art. 9 ust. 2 u.p.d.o.f., przy czym biorąc pod uwagę, że w odniesieniu do uzyskanego przychodu z zysku, u akcjonariusza nie wystąpią koszty uzyskania przychodu, to przychodem (dochodem) podlegającym opodatkowaniu będzie cała kwota należna.

Ponieważ zgodnie z art. 44 ust. 3 pkt 1 u.p.d.o.f. obowiązek wpłacania zaliczki powstaje dopiero z miesiącem, w którym dochód podatnika przekroczył kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku, to w sytuacji gdy akcjonariusz nie uzyska przychodu (dochodu) w ciągu roku podatkowego, obowiązek zaliczki nigdy nie powstanie. Natomiast uzyskanie przychodu, rodzi obowiązek wpłacenia zaliczki za ten miesiąc, w którym dochód powstał i wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna. W myśl art. 125 ustawy, spółką komandytowo-akcyjną jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem. Komplementariusz oraz akcjonariusz uczestniczą w zysku spółki proporcjonalnie do ich wkładów wniesionych do spółki, chyba że statut stanowi inaczej (art. 147 § 1 Kodeksu spółek handlowych). Zasady funkcjonowania spółki komandytowo-akcyjnej regulują przepisy Kodeksu spółek handlowych zarówno dotyczące spółek osobowych, jak i spółki akcyjnej (spółki kapitałowej).

W szczególności do spółki komandytowo-akcyjnej mają odpowiednie zastosowanie regulacje przepisu art. 347 § 1 k.s.h., który przyznaje akcjonariuszom prawo do udziału w zysku wykazanym w sprawozdaniu finansowym, zbadanym przez biegłego rewidenta, który został przeznaczony przez walne zgromadzenie do wypłaty akcjonariuszom, przy czym zgodnie z art. 348 § 2 k.s.h. uprawnionymi do dywidendy za dany rok podatkowy są na mocy wyżej wskazanych przepisów akcjonariusze, którym przysługiwało prawo do akcji w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku lub akcjonariusze którym przysługiwały akcje na dzień dywidendy.

Ponadto stosownie do art. 146 § 2 pkt 2 k.s.h. uchwały walnego zgromadzenia w sprawach podziału zysku za rok obrotowy w części przypadającej akcjonariuszom wymagają zgody wszystkich komplementariuszy. W przypadku, gdy uchwała walnego zgromadzenia w dniu jej faktycznego podjęcia nie została zaakceptowana przez komplementariuszy, to prawnym dniem podjęcia uchwały o podziale zysku (wypłacie dywidendy), jako czynności prawnej spółki, jest dzień, w którym komplementariusze wyrazili zgodę na taką uchwałę walnego zgromadzenia.

W świetle powyższego zauważyć należy, że w przypadku komplementariusza zysk z udziału w spółce przysługuje z mocy prawa, o ile wspólnicy nie podejmą odmiennej uchwały. Natomiast akcjonariuszowi przysługuje zysk ze spółki tylko wtedy, gdy komplementariusze podejmą odpowiednią uchwałę o jego podziale.

Przechodząc na grunt przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej, nie są zatem podatnikami podatków dochodowych, a dochody spółek osobowych nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem (w tym akcjonariuszem) spółki komandytowo-akcyjnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Stosownie do treści art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy, prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Stosownie do artykułu 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału), oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Odrębnym źródłem przychodów, stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 6 ustawy, jest to działalność zarobkowa:

a.

wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,

b.

polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.

polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Jednocześnie, stosownie do art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1.

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2.

są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3.

wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Za przychody z działalności gospodarczej, zgodnie z przepisem art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę, że akcjonariuszowi spółki komandytowo-akcyjnej, jak wyżej wskazano, przysługuje zysk tylko wtedy, gdy wszyscy komplementariusze podejmą uchwałę o jego podziale i z tą chwilą akcjonariusz nabywa wierzytelność (roszczenie) o wypłatę należnej mu części zysku (dywidendy), to momentem powstania przychodu należnego, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest dzień podjęcia uchwały przez walne zgromadzenie o wypłacie dywidendy albo dzień dywidendy jeżeli został określony. W przypadku, gdy uchwała walnego zgromadzenia w dniu jej faktycznego podjęcia nie została zaakceptowana przez komplementariuszy, lecz w terminie późniejszym (czemu nie sprzeciwiają się przepisy k.s.h.), to prawnym dniem podjęcia uchwały o podziale zysku (wypłacie dywidendy), jako czynności prawnej spółki, jest dzień w którym komplementariusze wyrazili zgodę na taką uchwałę walnego zgromadzenia.

Stosownie więc do powyższego dywidenda przyznana akcjonariuszowi, będącemu osobą fizyczną, przez walne zgromadzenie spółki komandytowo-akcyjnej na podstawie uchwały o podziale zysku tej spółki, stanowi jego przychód z działalności gospodarczej, co znajduje potwierdzenie w orzeczeniach Naczelnego Sądu Administracyjnego np.: wyrok z dnia 10 stycznia 2012 r., uchwała z dnia 16 stycznia 2012 r., wyrok z dnia 26 kwietnia 2012 r., jak również w interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 11 maja 2012 r.

W związku z powyższym, kwota dywidendy, będąca co do zasady udziałem w zysku spółki komandytowo-akcyjnej, przyznana niebędącemu komplementariuszem akcjonariuszowi spółki komandytowo-akcyjnej stanowi przychód tego akcjonariusza. Dla celów obliczenia podstawy opodatkowania przychodu z tego tytułu nie pomniejsza się o koszty jego uzyskania, gdyż wszystkie koszty związane z pozarolniczą działalnością gospodarczą spółki komandytowo-akcyjnej zostały już uwzględnione, przy obliczaniu zysku tej spółki.

Przychody podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych z udziału w spółce niebędącej osobą prawną zakwalifikowane jako pochodzące ze źródła "pozarolnicza działalność gospodarcza", powinny być przez niego uwzględniane przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy, stosownie do art. 44 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a następnie - dla potrzeb rozliczenia rocznego podatku (art. 45 ust. 1 w zw. z ust. 4 tej ustawy).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż zamierza Pan przystąpić do spółki komandytowo-akcyjnej w charakterze akcjonariusza.

Wobec powyższego jest Pan wspólnikiem spółki niemającej osobowości prawnej prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą. Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że przychód z udziału w spółce komandytowo-akcyjnej z tytułu tej działalności, określony na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie zatem stanowić dla Pana przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej, przy czym, jak wskazywano powyżej, datą powstania takiego przychodu jest dzień podjęcia przez walne zgromadzenie spółki komandytowo-akcyjnej uchwały o wypłacie dywidendy albo - jeżeli określony zostanie dzień dywidendy - ten dzień.

Nieprawidłowość Pana stanowiska wynika z błędnego twierdzenia, że u akcjonariusza przychód powstaje w dopiero w momencie otrzymania dywidendy.

Końcowo wskazuje się, że niniejsza interpretacja odnosi się wyłącznie do zagadnień prawa podatkowego w kontekście zadanego pytania i zaprezentowanego przez Wnioskodawcę stanowiska, tj. kwalifikacji Dywidendy - jako dochodu z udziału w zysku SKA prowadzącej działalność gospodarczą - do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza oraz momentu powstania przychodu.

Interpretacja nie dotyczy natomiast przychodów jakie wspólnik spółki osobowej, może uzyskać za pośrednictwem tej spółki pochodzących z innych niż pozarolnicza działalność gospodarcza źródeł przychodów, np. przychodów z kapitałów pieniężnych. Jeżeli bowiem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza określony przychód do innego źródła niż pozarolnicza działalność gospodarcza, przychód ten stanowi przychód z tego źródła, a nie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, niezależnie od tego, czy zdarzenie, które powoduje powstanie tego przychodu ma związek z działalnością prowadzoną przez przedsiębiorcę.

Odnosząc się natomiast do kwestii przytoczonych we wniosku: interpretacji indywidualnej i wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego, wskazać należy, że rozstrzygnięcia te dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, jak również powołane wyroki dotyczą konkretnych spraw podatników osadzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl