ITPB1/415-549/08/DP - Skutki podatkowe refundacji otrzymanej z Urzędu Pracy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2008 r. (data wpływu 6 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych refundacji otrzymanej z Urzędu Pracy - jest prawidłowe.

W dniu 6 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych refundacji otrzymanej z Urzędu Pracy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. Zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. W dniu 19 grudnia 2007 r. spółka otrzymała ze środków Funduszu Pracy refundację kosztów wyposażenia stanowiska pracy dla skierowanego przez Urząd Pracy bezrobotnego. Refundacja ta zgodnie z treścią zawartej umowy z Prezydentem Miasta jest pomocą publiczną na tworzenie stanowisk pracy. Spółce zrefundowano koszt zakupu urządzeń będących środkami trwałymi, z których część podlegała wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych i dokonywaniu odpisów amortyzacyjnych, a pozostała część stanowiła koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania (wartość początkowa nie przekraczała 3.500 zł). Otrzymaną refundację w części pokrywającej zakup składników majątku będących bezpośrednio kosztami spółka zaliczyła do przychodów z działalności gospodarczej wykazując je w kolumnie 8 podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Pozostałą część refundacji odpowiadającą wydatkom na zakup środków trwałych podlegających odpisom amortyzacyjnym wspólnicy spółki cywilnej zaliczyli jako przychód z innych źródeł, proporcjonalnie do udziału w dochodzie spółki. Wnioskodawca powyższy przychód wykazał i opodatkował w zeznaniu rocznym za rok 2007. W katalogu zwolnień przedmiotowych zdaniem Wnioskodawcy nie wymieniono refundacji. Spółka do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza odpisów amortyzacyjnych od zrefundowanych środków trwałych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przypadająca na Wnioskodawcę część otrzymanej refundacji, którą pokryte zostały wydatki na zakup środków trwałych, od których spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych nie zaliczając ich do kosztów uzyskania przychodów podlega opodatkowaniu.

Wnioskodawca po ponownym przeanalizowaniu art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) uważa iż ta część otrzymanej refundacji, która przypada na pokrycie wydatków związanych z zakupem środków trwałych, od których spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych nie zaliczając ich do kosztów uzyskania przychodów nie podlega opodatkowaniu, gdyż jako dotacja jest wymieniona w art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy. Otrzymana dotacja nie stanowi zatem przychodu z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1. Nie stanowi żadnego ze źródeł przychodu wymienionych w ustawie. Wnioskodawca uważa, iż powinien złożyć korektę zeznania rocznego za rok 2007 nie ujmując w przychodach z innych źródeł otrzymanej dotacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze treść powyższego przepisu należy stwierdzić, że ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

Zatem, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli kwota otrzymanej dotacji zostanie przeznaczona na zakup środków trwałych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, to dotacja nie stanowi przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż spółka, w której Pani jest wspólnikiem, otrzymała ze środków Funduszu Pracy refundację kosztów wyposażenia stanowiska pracy bezrobotnego. Spółce zrefundowano koszt zakupu urządzeń będących środkami trwałymi, z których część podlegała wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a pozostała część została zaliczona do kosztów uzyskania przychodu w miesiącu oddania ich do używania (wartość początkowa nie przekraczała 3.500 zł).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z powołanego przepisu wynika, że nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych od tej części ich wartości, która została spółce zwrócona w jakiejkolwiek formie, a zatem również poprzez refundację z Urzędu Pracy.

Natomiast wydatki na zakup urządzeń, których wartość nie przekroczyła 3.500 zł, o ile spełniają przesłanki wymienione w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z działalności, pomimo sfinansowania ich ze środków pochodzących z refundacji otrzymanej z Urzędu Pracy.

Zgodnie z przepisem art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3.500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Zatem wydatki na zakup urządzeń, których wartość nie przekroczyła 3.500 zł, co do których podjęto decyzję o niedokonywaniu odpisów amortyzacyjnych, mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, iż część refundacji przeznaczona na zakup środków trwałych nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu. Odpisy amortyzacyjne od zrefundowanej wartości środków trwałych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Pozostała część refundacji stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, ale sfinansowane z niej wydatki mogą być kosztami uzyskania przychodów tej działalności, o ile zostaną spełnione przesłanki określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, w złożonym zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za rok podatkowy 2007 Wnioskodawca niesłusznie wykazał przychód z tytułu innych źródeł.

Prawidłowe jest wobec tego stanowisko, że przypadająca na Panią część otrzymanej refundacji, którą pokryte zostały wydatki na zakup środków trwałych, od których spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych nie zaliczając ich do kosztów uzyskania przychodów nie podlega opodatkowaniu. W przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stanie faktycznym nie ma jednak zastosowania art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.