ITPB1/415-548/08/PSZ - Zasady amortyzowania metodą liniową środka trwałego w postaci samochodu osobowego, przy zastosowaniu podwyższonej stawki amortyzacji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2008 r. (data wpływu 8 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

W dniu 8 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości amortyzowania samochodu osobowego metodą liniową, przy zastosowaniu podwyższonej stawki amortyzacji.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie usług geodezyjnych, specjalizując się w podziałach nieruchomości. Dla celów prowadzonej działalności zamierza Pan zakupić samochód osobowy CITROEN BERLINGO za kwotę 45.100 zł W związku z charakterem usług, samochodem przewożone będą kamienie betonowe (punkty graniczne). Samochód poruszać się będzie po polach, drogach polnych, leśnych, przez co narażony jest bardziej na szybsze zużycie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy możliwe jest amortyzowanie ww. samochodu osobowego metodą liniową przez okres trzech lat.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na to, iż samochód poruszać się będzie po polach, drogach polnych, leśnych, przez co narażony będzie na szybsze zużycie, możliwe jest zastosowanie metody "szybszej amortyzacji" (3 lata).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków m.in. na:

Z uwagi na to, że składniki majątku wykorzystywane są przez podatników w dłuższym okresie czasu, a nie tylko w roku ich nabycia, ustawodawca przyjął zasadę, że wydatki te zalicza się do kosztów sukcesywnie, w miarę ich zużycia. Podatnicy mogą - stosownie do treści art. 22 ust. 8 ww. ustawy - uznać za koszty uzyskania przychodów jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane zgodnie z przepisami art. 22a - 22o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem art. 23.

Z treści przepisu art. 22a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Zgodnie z zasadą określoną w art. 22i ust. 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Jednakże w szczególnych, przewidzianych w ustawie przypadkach, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacji z zastosowaniem podwyższonych stawek amortyzacyjnych.

Przepis art. 22i ust. 2 ww. ustawy określa, iż podatnicy mogą podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki podwyższać:

W myśl art. 22i ust. 3 ww. ustawy w razie wystąpienia bądź ustania warunków uzasadniających podwyższenie stawek, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, stawki te ulegają podwyższeniu lub obniżeniu od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające te zmiany.

Ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa przesłanek, jakie winny być spełnione, by zasadnym stało się uznanie, że środki trwałe wskazane w art. 22i ust. 2 (w tym środki transportu) używane są bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych.

W Wykazie stawek amortyzacyjnych stanowiących załącznik nr 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, samochody osobowe zaliczane zostały do rodzaju 741 Klasyfikacji Środków Trwałych, a podstawowa stawka amortyzacyjna dla tych samochodów wynosi 20 %.

W objaśnieniach nr 3 do powyższego załącznika nr 1 określono definicję środków trwałych, w tym środków transportu, wymagających szczególnej sprawności technicznej, o których mowa w art. 22i ust. 2 pkt 2 ustawy. Stosownie do tej definicji są to te obiekty, które używane są w pracy na trzy zmiany, mimo że nie działają ze swej istoty w ruchu ciągłym, używane w warunkach terenowych, w warunkach leśnych, pod ziemią lub innych wskazujących na bardziej intensywne zużycie.

Z przedłożonego przez Pana wniosku wynika, iż zakupiony samochód wykorzystywany będzie w prowadzonej działalności geodezyjnej, przez co poruszać się będzie po polach, drogach polnych, leśnych. Przewożone nim będą kamienie betonowe. W związku z tym, narażony jest na szybsze zużycie

Przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe wskazuje, iż samochód będzie używany w warunkach terenowych i leśnych.

W świetle powyższych przepisów, stwierdzić należy, iż może Pan, od wartości tak używanego samochodu osobowego, dokonywać odpisów amortyzacyjnych przy zastosowaniu współczynnika podwyższającego, o którym mowa w art. 22i ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dlatego też samochód amortyzowany może być przy zastosowaniu stawki amortyzacyjnej w wysokości 28 %, tj. 20 % x 1,4.

Podkreślić jednak należy, że odpisów amortyzacyjnych dokonywać Pan będzie przez okres minimum 43 miesięcy (3 lata i 7 miesięcy), a nie jak wskazano we wniosku 3 lata.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 - 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.