ITPB1/415-542/07/HD
Pismo z dnia 29 stycznia 2008 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-542/07/HD
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2007 r. (data wpływu 16 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 16 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Jest Pan rolnikiem, który opłaca podatek rolny. Ponadto jako podatnik podatku od towarów i usług prowadzi Pan ewidencję zakupów i sprzedaży VAT. Zakupił Pan nowe grunty rolne wraz z zabudowaniami, które będą zaadaptowane na zabudowania gospodarcze z przeznaczeniem na produkcję drobiu rzeźnego. Planowana wielkość produkcji drobiu rzeźnego w roku 2008 wyniesie ok. 2.403.440 sztuk. Łączna powierzchnia gruntów rolnych wynosi ok. 100 ha.
W związku z powyższym zadano następujące pytania.
Czy chów drobiu rzeźnego przez rolnika, opłacającego podatek rolny, skutkuje obowiązkiem opodatkowania tego źródła przychodu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako działu specjalnego produkcji rolnej.
Czy w sytuacji, gdy łączne przychody netto ze sprzedaży za poprzedni rok obrotowy wyniosą równowartość 800 tys. euro, a Podatnik ustali dochód z produkcji drobiu rzeźnego przy zastosowaniu norm szacunkowych, to dochody uzyskiwane przez rolnika z produkcji rolnej należy łączyć z dochodami uzyskiwanymi z działów specjalnych produkcji rolnej przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych.
Zdaniem Wnioskodawcy, fermowy chów drobiu zawarty jest w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 z późn. zm.) jako działalność rolnicza, która powinna być opodatkowana podatkiem rolnym. Wielkość obrotów nie powinna mieć wpływu na prowadzenie ksiąg rachunkowych dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Za gospodarstwo rolne, stosownie do art. 2 ust. 1, uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej. Natomiast stosownie do ust. 2 tego artykułu za działalność rolniczą uważa się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwa, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego fermowego oraz chów i hodowlę ryb.
Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) co do zasady dotyczą opodatkowania wszelkich dochodów osób fizycznych. Jednakże przepisów tej ustawy, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.
Działalność rolnicza, w rozumieniu art. 2 ust. 2 wyżej cytowanej ustawy, to działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawowych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:
miesiąc - w przypadku roślin,
16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt
* licząc od dnia nabycia.
Zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym. Ponadto, jak wynika z przepisu art. 2 ust. 3a wyżej cytowanej ustawy, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nie przekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym "załącznikiem nr 2".
Z powyższych przepisów wynika, iż działy specjalne produkcji rolnej są wyłączone z działalności rolniczej oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej. Uprawa określonych roślin, hodowla lub chów zwierząt stanowi dział specjalny produkcji rolnej, o ile ich rozmiary przekraczają wielkości określone w załączniku nr 2 do ustawy. Informacje zawarte w wyżej wymienionym załączniku mają znaczenie w dziedzinie oceny, czy danego rodzaju działalność ma charakter działów specjalnych produkcji rolnej.
Działy specjalne produkcji rolnej stanowią odrębne źródło przychodu wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, będzie prowadził Pan działalność polegającą na hodowli drobiu rzeźnego w rozmiarach ok. 2.403.440 sztuk. Zatem, skoro hodowla drobiu rzeźnego mieści się w unormowaniach art. 2 ust. 3 ww. ustawy oraz przekracza ilości określone we wspomnianym załączniku (w przypadku drobiu rzeźnego powyżej 100 sztuk), brak jest podstaw do zakwalifikowania przychodów z tej działalności do przychodów z działalności rolniczej, wyłączonej z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie do treści art. 24 ust. 4 wyżej powołanej ustawy dochód z działów specjalnych produkcji rolnej może być ustalony przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2 (jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15 ustawy), albo w oparciu o prowadzone przez podatnika księgi wykazujące te przychody.
Z przepisu art. 24a ust. 2 pkt 2 oraz ust. 4 tej ustawy wynika, że obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy m.in. osób fizycznych prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, jeżeli ich przychody za poprzedni rok obrotowy przekraczają kwotę 800.000 euro, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości (przeliczoną po średnim kursie ustalonym przez Narodowy Bank Polski, na dzień 30 września roku poprzedzającego rok obrotowy - art. 3 ust. 3 ustawy.). Zatem, w przypadku gdy przychody z prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej przekroczyłyby rocznie równowartość w walucie polskiej 800.000 euro, to od następnego roku podatnik obowiązany jest prowadzić księgi rachunkowe, zgodnie z cytowanym art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości.
Z powyższych przepisów wynika, iż wyboru sposobu ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej, tj. na podstawie ksiąg bądź norm szacunkowych, dokonuje sam podatnik i jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli nastąpiło ono w ciągu roku. Jednakże możliwość wyboru sposobu ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej jest ograniczona wielkością uzyskanego przychodu z tego źródła. Jeżeli zatem przychody podatnika przekroczą wspomniany próg 800 tys. euro, to jest on obowiązany do ustalania dochodu na podstawie zapisów dokonywanych w prowadzonych księgach rachunkowych. Wówczas nie jest możliwe rozliczanie podatku dochodowego przy zastosowaniu norm szacunkowych przewidzianych dla przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.
Reasumując, powinien Pan opłacać podatek dochodowy od osób fizycznych, gdyż prowadzona przez Pana hodowla drobiu rzeźnego na podstawie art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwalifikuje się do działów specjalnych produkcji rolnej, z której uzyskany w roku podatkowym dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Natomiast dochody z działalności rolniczej, co do zasady, na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jednakże jak wskazano wyżej, działy specjalne produkcji rolnej jako źródło wymienione w ustawie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, w związku z powyższym nie należy łączyć tych dwóch źródeł przychodu.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.