ITPB1/415-509/14/KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2014 r. (data wpływu 25 kwietnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków na wynajem mieszkania - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osoby fizyczne w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków na wynajem mieszkania.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od dnia 2 maja 2014 r. Wnioskodawca rozpoczyna jednoosobową działalność gospodarczą związaną z oprogramowaniem. Wykonywana przez Niego praca polega na testowaniu oraz rozwijaniu oprogramowania sterującego mikroprocesorami. Księgowość prowadzi w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów, jest płatnikiem podatku VAT, a siedziba Jego działalności mieści się w J.

Głównym klientem Wnioskodawcy jest firma R. C. Sp. z o.o. z siedzibą we W. Specyfika projektów, w które jest zaangażowany Wnioskodawca w ramach współpracy z R. wymaga, aby ze względów bezpieczeństwa praca nad nimi była wykonywana w pomieszczeniu spełniającym normy bardzo kosztownego certyfikatu CC. Dopiero certyfikacja CC pozwala na sprowadzenie do danego pomieszczenia specjalistycznego sprzętu oraz uzyskanie z jego obrębu dostępu do serwerów, na których przechowywane są kody źródłowe testowanego i rozwijanego przez Wnioskodawcę oprogramowania. Nadmienić należy, że do pracy potrzebuje niemal stałego dostępu do kodów źródłowych oprogramowania, gdyż ich treści zmieniają się nawet co godzinę (ze względu na dużą liczbę osób zaangażowanych w projekt). Firma R. udostępnia pomieszczenie spełniające ww. warunki w swojej siedzibie we W. Zatem w praktyce współpraca Wnioskodawcy z R. jest możliwa jedynie w sytuacji, gdy będzie świadczył swoje usługi w jej siedzibie. Praca zdalna nie jest możliwa, gdyż jedynie w szczególnych przypadkach (jak np. wyjazd w delegację do siedziby klientów R.) jest On upoważniony do zabrania służbowego komputera poza certyfikowane pomieszczenie.

Z uwagi na znaczną odległość, która dzieli siedzibę działalności Wnioskodawcy od siedziby zleceniodawcy (około 500 km wybierając najkrótszą trasę podróży samochodem) codzienne dojazdy do miejsca świadczenia usług byłyby zarówno bardzo wyczerpujące jak i kosztowne, podobnie jak pobyt w hotelu. Projekty, w które jest zaangażowany Wnioskodawca trwają z reguły od kilku miesięcy do kilku lat. Zatem na czas współpracy z R. musi przebywać we W. w związku z prowadzoną działalnością, aby móc należycie świadczyć swoje usługi.

Wobec powyższego Wnioskodawca rozważa wynajęcie mieszkania we W. które będzie służyło celom noclegowym oraz umożliwi Mu wykonywanie usług. W związku z wynajmowaniem mieszkania będzie ponosił następujące koszty:

* kwotę czynszu najmu,

* zryczałtowaną kwotę czynszu administracyjnego (tekst jedn.: opłaty związane z utrzymaniem i ogrzaniem nieruchomości),

* opłaty za energię elektryczną, gaz i wodę rozliczane na podstawie faktur od dostawców. Wprawdzie faktury będą wystawiane na rzecz najemcy, ale na podstawie postanowień umowy będzie nimi obciążany wynajmujący,

* opłaty za dostęp do Internetu w wynajmowanym mieszkaniu, rozliczane na podstawie faktur od dostawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

Czy w świetle opisanych okoliczności koszty związane z wynajęciem mieszkania we W., tj. czynsz najmu oraz koszty utrzymania (tekst jedn.: zryczałtowana opłata "czynszu administracyjnego" oraz koszty zużytej energii, gazu i wody) stanowią koszty uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone wydatki związane z wynajęciem mieszkania stanowią na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczyniać się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodu.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej spełniających powyższe kryteria nie można jednak zaliczyć wydatków osobistych osoby prowadzącej działalność gospodarczą.

Podkreślenia wymaga, że o tym co jest celowe i potrzebne, czyli racjonalnie uzasadnione w prowadzonej działalności decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania, że dany wydatek spełnia ustawowe kryteria uznania go za koszt uzyskania przychodu, tj. w szczególności obowiązek wykazania związku kosztów z działalnością gospodarczą, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że od dnia 2 maja 2014 r. Wnioskodawca rozpoczyna jednoosobową działalność gospodarczą związaną z oprogramowaniem. Księgowość prowadzi w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów, jest płatnikiem podatku VAT, a siedziba Jego działalności mieści się w J. Głównym klientem Wnioskodawcy jest firma R. C. Sp. z o.o. z siedzibą we W. Specyfika projektów, w które jest zaangażowany w ramach współpracy z R. wymaga, aby ze względów bezpieczeństwa praca nad nimi była wykonywana w pomieszczeniu spełniającym normy bardzo kosztownego certyfikatu CC. Firma R. udostępnia pomieszczenie spełniające ww. warunki w swojej siedzibie we W. Projekty, w które jest zaangażowany Wnioskodawca trwają z reguły od kilku miesięcy do kilku lat. Zatem na czas współpracy z R. musi przebywać we W. w związku z prowadzoną działalnością, aby móc należycie świadczyć swoje usługi. Wobec powyższego Wnioskodawca rozważa wynajęcie mieszkania we W., które będzie służyło celom noclegowym oraz umożliwi Mu wykonywanie usług. W związku z wynajmowaniem mieszkania będzie ponosił następujące koszty: kwotę czynszu najmu, zryczałtowaną kwotę czynszu administracyjnego (tekst jedn.: opłaty związane z utrzymaniem i ogrzaniem nieruchomości), opłaty za energię elektryczną, gaz i wodę rozliczane na podstawie faktur od dostawców, opłaty za dostęp do Internetu w wynajmowanym mieszkaniu, rozliczane na podstawie faktur od dostawcy.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności należy stwierdzić, że podejmując współpracę z R. z siedzibą we W., Wnioskodawca musiał liczyć się z faktem oddalenia miejsca zamieszkania od siedziby głównego kontrahenta. W przedstawionym stanie faktycznym wynajem mieszkania ma charakter osobisty. Podkreślenia wymaga, że Wnioskodawca nie będzie dojeżdżał z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania działalności. W związku z zawartym kontraktem będzie wykonywał swoje usługi w siedzibie kontrahenta. Będzie to więc podstawowa działalność wykonywana w tym miejscu, a wynajmowane mieszkanie - jak twierdzi Wnioskodawca - będzie służyło "celom noclegowym". Z wniosku wynika więc, że pomimo czasowego charakteru zawartego kontraktu, na czas jego trwania Wnioskodawca przeniesie swoje miejsce zamieszkania do miejscowości, w której znajduje się siedziba głównego klienta, w którym kontrakt będzie wykonywany. Zatem wynajmowane mieszkanie będzie służyło tylko i wyłącznie zaspokojeniu osobistych potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy.

Reasumując, opisanych we wniosku wydatków na wynajem mieszkania nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej bowiem stanowią one wydatki osobiste Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.