ITPB1/415-502/07/HD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Urzędu Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2007 r. (data wpływu 9 listopada 2007 r.), uzupełnionego w dniu 28 stycznia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania:

* nagród uzyskanych przez przedsiębiorców w konkursie zorganizowanym przez Urząd Gminy - jest nieprawidłowe,

* prowizji od zawartej z przedsiębiorcą umowy zlecenia - jest prawidłowe.

W dniu 9 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania nagród uzyskanych przez przedsiębiorców w konkursie zorganizowanym przez Urząd Gminy oraz prowizji od zawartej z przedsiębiorcą umowy zlecenia.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Urząd Gminy zorganizował konkurs dla kwaterodawców prowadzących działalność gospodarczą w sezonie letnim, z którymi ma podpisane umowy na pobór opłaty miejscowej i wywiązały się z warunków ustalonych w regulaminie konkursu. Konkurs dotyczył terminowych wpłat opłaty miejscowej. Informacje o konkursie ukazały się w Internecie, na tablicy ogłoszeń Urzędu Gminy, na ulotkach i w gazetach lokalnych. Nagrodami w konkursie są 4 nagrody rzeczowe - telewizory plazmowe, których wartość wynosi ok. 3 500 zł. Zwycięscy zostaną wyłonieni w przeprowadzonym na sesji Rady Gminy losowaniu. Konkurs ten nie ma znamion rywalizacji. Celem konkursu jest zachęcanie kwaterodawców do pobierania opłat miejscowych, ich terminowych wpłat, a w konsekwencji do zwiększenia wpływów do budżetu Gminy. Większość osób biorących udział w konkursie prowadzi działalność gospodarczą w miesiącach lipiec-sierpień opodatkowaną w formie karty podatkowej lub na zasadach ogólnych, prowadząc pełną księgowość. Osoby wylosowane powiadomione zostaną o tym fakcie pisemnie. Dodatkowo lista nagrodzonych osób będzie dostępna na stronie internetowej Gminy.

Ponadto, Urząd Gminy zawarł umowę zlecenia na pobór opłaty miejscowej z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą polegającą na wynajmowaniu kwater (wg wpisu do Ewidencji Działalności Gospodarczej - PKD 55.23.Z), która opłaca podatek dochodowy w formie karty podatkowej. Od wpłaconych kwot opłaty miejscowej należy się procentowe wynagrodzenie, którego wysokość określona jest w uchwale rady gminy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina powinna pobrać 10% zryczałtowany podatek dochodowy od wartości nagrody, wystawić deklaracje PIT-8AR dla osoby, która wygrała nagrodę i wpłacić na konto urzędu skarbowego należny podatek.

Natomiast od należnej prowizji Gmina winna potrącić koszty uzyskania przychodów w wysokości 20% przychodów i wystawić deklarację PIT-4.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się częściowo za nieprawidłowe, tj. w zakresie pytania pierwszego, natomiast w części dotyczącej pytania drugiego - za prawidłowe.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68 - w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Natomiast art. 20 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog przychodów z innych źródeł, zgodnie z którym zalicza się do nich w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak wynika z wniosku, spośród osób zajmujących się poborem opłaty miejscowej, w drodze losowania, wyłonione zostaną osoby terminowo rozliczające się z poboru opłaty miejscowej, które otrzymają nagrodę rzeczową w postaci telewizora. W tym przedsięwzięciu nie będzie więc wyboru przez eliminację najlepszego wykonawcy czy autora, czyli nie będzie elementu współzawodnictwa.

W przypadku konkursu chodzi o przyznanie nagrody za najlepszą pracę - czynność lub dzieło konkursowe, czyli w istotę konkursu wpisana jest rywalizacja między jego uczestnikami. Konkurs organizowany przez Gminę nie ma znamion rywalizacji, a kwaterodawcom zostaną przekazane nagrody w drodze losowania.

W przedmiotowej sprawie nie ma zatem zastosowania art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a konsekwencji na Urzędzie Gminy nie ciąży obowiązek poboru 10% zryczałtowanego podatku dochodowego.

Ponadto otrzymywane nagrody w konkursie organizowanym przez Urząd Gminy za terminowe wpłacanie opłaty miejscowej nie pozostają w bezpośrednim związku z prowadzoną przez osoby fizyczne działalnością gospodarczą - nie należy kwalifikować je zatem jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na to, iż tego rodzaju przychody nie należą do przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy je zaliczyć do przychodów z innych źródeł, wymienionych w pkt 9 tego artykułu.

Kwaterodawca uzyskuje przychód z innych źródeł - o których mowa w art. 20 ust. 1 - podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych, tj. według obowiązującej w danym roku skali podatkowej. Zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

W świetle powyższego, Urząd Gminy od przekazanych nagród osobom nagrodzonym nie ma obowiązku jako płatnik pobierania zaliczek na podatek dochodowy. Urząd Gminy powinien sporządzić jedynie informację o przychodach z innych źródeł (PIT-8C) i przekazać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik właściwy wg miejsca zamieszkania podatnika w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego.

Artykuł 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia rodzaje przychodów zaliczanych do działalności wykonywanej osobiście. Wśród nich znajdują się m.in. określone w pkt 6 przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9. Szczególnym rodzajem przychodów zaliczanych do przychodów z działalności wykonywanej osobiście są przychody inkasentów należności publicznoprawnych.

Inkasent jest specyficznym podmiotem prawa publicznego, w stosunku do którego mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.). W myśl art. 9 ww. ustawy inkasentem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana do pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Opłata miejscowa jest świadczeniem publicznoprawnym. Rada gminy może uchwalić pobór opłaty miejscowej w drodze inkasa oraz określić inkasentów i wynagrodzenia za inkaso na podstawie art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 z późn. zm.). Określenie uchwałą rady gminy osoby inkasenta powoduje, że z mocy prawa zostaje nawiązany stosunek administracyjno-prawny, który może, ale nie musi, być skonkretyzowany dodatkową umową.

W przypadku dokonywania wypłat z tytułu działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, są obowiązane, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako płatnicy pobierać zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19% należności pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów oraz pomniejszonej o składki potrącone przez płatnika w danym miesiącu na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenia chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) cytowanej ustawy, czyli określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 z późn. zm.). Koszty uzyskania przychodów są potrącane w wysokości ustalonej w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z cytowanym przepisem, z tytułów osiągania przychodów określonych m.in. w art. 13 pkt 6 wspomnianej ustawy, koszty te wynoszą 20% uzyskanego przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz ubezpieczenie chorobowe. Obliczoną zaliczkę, pomniejsza się, na podstawie art. 41 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy, płatnicy o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, przesyłając równocześnie deklarację według ustalonego wzoru.

Nowelizacja ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dokonana ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) wprowadziła zmiany w zakresie obowiązków płatników. Ustawodawca zniósł od 1 stycznia 2007 r. dotychczasowy obowiązek składania przez płatników deklaracji na zaliczkę miesięczną na podatek dochodowy od łącznej kwoty dokonanych wypłat (PIT-4), wprowadzając w to miejsce obowiązek sporządzenia i przekazania urzędom skarbowym deklaracji rocznej o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-4R).

Ponadto, stosownie do art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu (PIT-11), o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru.

Przy realizacji czynności wymienionych w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które nie pozostają w bezpośrednim związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, praktykowane jest wystawianie rachunków potwierdzających wykonanie zleconej czynności. Zastrzec jednak należy, że rachunek taki nie może być uznany za dokument podatkowy. W obecnym stanie prawnym zasady wystawiania rachunków unormowane zostały jedynie w przepisach Rozdziału 12 Działu III ustawy - Ordynacja podatkowa. Podkreślić trzeba, że przepisy te nie mogą mieć wprost zastosowania do rachunku wystawianego przez zleceniobiorcę, który uzyskuje przychody z działalności wykonywanej osobiście. Przepisy Ordynacji podatkowej stosowane są jedynie do zleceń realizowanych przez tych świadczących usługi, którzy są przedsiębiorcami i którzy wykonują czynności w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Dodać należy, że kwaterodawca jako inkasent winien mieć na względzie stosowne przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku do towarów i usług (Dz. U. Nr 55, poz. 535 z późn. zm.) w zakresie obowiązku podatkowego i dokumentacji.

Pobór opłaty miejscowej nie wchodzi w zakres prowadzonej przez kwaterodawców działalności gospodarczej. Zatem, otrzymywanie przez kwaterodawców wynagrodzenia - jako inkasenta należności publicznoprawnych - nie wyłącza z możliwości opodatkowania w formie karty podatkowej.

Ponadto, należy zwrócić uwagę, że usługi hotelarskie polegające na wynajmie pokoi gościnnych i domków turystycznych (w tym wydawanie posiłków), jeżeli łączna liczba pokoi (w tym także w domkach turystycznych) nie przekracza 12 wymieniona została w części XII pod lp. 4 tabeli stanowiącej załącznik Nr 3 do ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.). Regulacje prawne zawarte w Rozdziale 3 tej ustawy oraz w objaśnieniach do części XII załącznik Nr 3 nie przewidują obowiązywania w 2007 r. i 2008 r. limitu osiąganego dochodu w przypadku prowadzenia działalności usługowej polegającej na wynajmie kwater.

W sprawie, której dotyczy rozpatrywany wniosek wynika, że poboru opłaty miejscowej dokonuje wójt gminy, na podstawie podpisanych umów zlecenia z inkasentami, którymi są osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie wynajmu kwater. Pobór opłaty miejscowej od wczasowiczów na rzecz wójta gminy nie wchodzi w zakres prowadzonej przez kwaterodawców działalności gospodarczej, zatem podatnik nie zalicza uzyskiwanych przychodów z tej umowy do przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Każde wynagrodzenie inkasenta należności publicznoprawnych, w tym podatków i opłat, bez względu na rodzaj budżetu, którego są dochodem, jest przychodem z działalności wykonywanej osobiście, stosownie do treści art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, w przedstawionym stanie prawnym, płatnik ma obowiązek w trakcie roku podatkowego obliczać, pobierać i odprowadzić na rachunek urzędu skarbowego miesięczne zaliczki na podatek dochodowy od całości wypłat dokonywanych inkasentom oraz sporządzić roczną deklarację i imienną informację o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy według ustalonych wzorów, zasad i w terminach określonych w przytoczonych wyżej przepisach.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.