ITPB1/415-494/08/PSZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2008 r. (data wpływu 16 września 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 października 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania nieodpłatnego wykonania pokrycia garaży na rzecz właścicieli garaży, będących osobami fizycznymi - jest prawidłowe.

W dniu 16 września 2008 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 8 października 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego wykonania pokrycia garaży.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na podstawie pozwolenia na budowę z dnia 5 września 2007 r. wydanego przez Urząd Miasta, Wnioskodawca wykonał tymczasowe zadaszenie dziedzińca pomiędzy trzema budynkami będącymi własnością Wnioskodawcy. Jednym z warunków otrzymania pozwolenia na użytkowanie zadaszenia było uzyskanie pozytywnej opinii Komendy Miejskiej Państwowej Straży Pożarnej o wykonaniu tego zadaszenia zgodnie z wymogami przepisów ochrony przeciwpożarowej. W ramach podjętych czynności kontrolno-rozpoznawczych Komendant Miejski Państwowej Straży Pożarnej stwierdził, że zadaszenie wykonano zgodnie z projektem budowlanym, ale nie zostały spełnione wymagania przeciwpożarowe, gdyż m.in. naruszono § 271 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.). Naruszenie to polegało na tym, że odległość w jakiej znajduje się nowowybudowane zadaszenie od istniejącego w sąsiedztwie ciągu garaży krytych papą nie spełniała norm określonych w tym przepisie, tj. była za mała uwzględniając klasę odporności ogniowej pokrycia dachów garaży. Jedynym rozwiązaniem była zmiana pokrycia dachów garaży na papę o podwyższonych parametrach odporności na ogień (z atestem na nierozprzestrzenianie ognia). W związku z powyższym Wnioskodawca wystąpił do właścicieli garaży z prośbą o wyrażenie zgody na wykonanie na dachach ich garaży odpowiedniego pokrycia. Po otrzymaniu zgody właścicieli, którymi są Gmina Miasta oraz osoby fizyczne na zasadach współwłasności, Wnioskodawca wykonał na swój koszt pokrycie garaży papą nierozprzestrzeniającą ognia. Łączny koszt prac i materiałów wyniósł 17 200 zł. Po wykonaniu tych prac Komenda Miejska Państwowej Straży Pożarnej potwierdziła wykonanie zadaszenia dziedzińca zgodnie z wymaganiami przepisów ochrony przeciwpożarowej. W konsekwencji Wnioskodawca otrzymał pozwolenie na użytkowanie zadaszenia dziedzińca.

W piśmie z dnia 8 października 2008 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca podniósł, iż zgodnie z art. 2 swojego statutu, działa na rzecz zapewnienia wszechstronnej pomocy finansowej i organizacyjno-technicznej w tworzeniu i prowadzeniu działalności przez związki kredytowe na obszarze Rzeczpospolitej Polskiej. Wnioskodawca w szczególności:

* propaguje ideę związków kredytowych,

* prowadzi działalność oświatowo-wychowawczą, a w szczególności kształci personel związków kredytowych i upowszechnia doświadczenia ruchu,

* służy związkom kredytowym w ich tworzeniu i prowadzeniu przez nie działalności wszechstronną pomocą prawną, techniczną, organizacyjną i finansową,

* prowadzi prace naukowo-badawcze i studialne nad ruchem związków kredytowych,

* współpracuje z S.,

* prowadzi akcje dobroczynne.

Dla realizacji celów statutowych Wnioskodawca może prowadzić działalność gospodarczą polegającą na:

* obejmowaniu udziałów w spółkach, w tym w spółce akcyjnej z udziałem kapitału zagranicznego prowadzącej działalność ubezpieczeniową,

* działalności szkoleniowej i wydawniczej w dziedzinach związanych z profilem Fundacji,

* działalności w zakresie doradztwa, kontroli jak również weryfikacji dokumentacji finansowej związków kredytowych,

* świadczeniu usług komputerowych i innych usług na rzecz związków kredytowych.

Dodatkowo w art. 3 statutu wskazane jest, że Wnioskodawca może osiągać dochody z prowadzonej działalności gospodarczej, z darowizn, zapisów i spadków oraz dochody ze swojego majątku.

Wnioskodawca podniósł także, iż jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzącym zarówno działalność opodatkowaną, jak i zwolnioną z tego podatku, zaś ustalony dla roku 2007, w oparciu o stosowne zapisy art. 90 ust. 2-6 i art. 91 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, udział roczny obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługiwało prawo do obniżenia kwot podatku należnego, w całkowitym obrocie z tytułu wszystkich czynności wyniósł 99% (przed zaokrągleniem 98,467%).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy kwoty poniesione przez Fundację na pokrycie obcych garaży papą nierozprzestrzeniającą ognia stanowią:

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie trzecie. Wniosek Fundacji w pozostałym zakresie zostanie rozpatrzony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania trzeciego, wartość materiałów i robót związanych z pokryciem papą garaży należących do osób fizycznych stanowi przychód tych osób z tytułu nieodpłatnych świadczeń, co do których Fundacja ma określony w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek sporządzenia informacji o wysokości przychodów (PIT-8C) i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazania jej podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika. Wartość nieodpłatnego świadczenia należy w tym przypadku wycenić zgodnie z art. 11 ust. 2a pkt 2 według cen zakupu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 11 ust. 1 cyt. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Zgodnie z art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Stosownie do postanowień art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

W myśl art. 42a cytowanej ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z przedłożonego wniosku wynika, iż Fundacja wykonała na swój koszt pokrycie garaży papą nierozprzestrzeniającą ognia, których właścicielami są Gmina Miasta Sopotu oraz osoby fizyczne. W świetle przytoczonych przepisów stwierdzić należy, iż wykonanie pokrycia garaży papą, stanowi dla tych osób fizycznych inne nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i związku z tym podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z przepisem art. 11 ust. 2a pkt 2 ww. ustawy, wartość pieniężną nieodpłatnych świadczeń ustala się, jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu.

Dlatego też, zgodnie z art. 42a ww. ustawy Fundacja zobowiązana jest do sporządzenia informacji według wzoru na druku PIT - 8C o wysokości przychodów oraz przekazania jej, w terminie do końca lutego, następnego roku podatnikom oraz właściwym urzędom skarbowym.

Z kolei podatnik, dla którego wystawiona została informacja PIT-8C winien w swoim zeznaniu rocznym uwzględnić kwotę przychodu wynikającą z tej informacji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.