ITPB1/415-488/07/IL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2007 r. (data wpływu 5 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania wartości świadczeń przyznanych przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych - jest prawidłowe.

W dniu 5 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania wartości świadczeń przyznanych przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Pracownik zwrócił się do Spółki z prośbą o dofinansowanie nauki na studiach doktoranckich. Spółka zajmuje się usługami w zakresie naprawy samochodów, dozoru, usług księgowych oraz informatycznych i świadczy usługi również dla innej firmy. Pracownik jest zatrudniony na stanowisku dyrektora ds. informatycznych i zamierza dokształcać się na studiach doktoranckich w zakresie wymiany dokumentów elektronicznych (posiadając w tej chwili tytuł magistra informatyka).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kwota tego dofinansowania będzie stanowiła dla pracodawcy koszty uzyskania przychodów a u pracownika przychód ze stosunku pracy wolny od podatku czy podlegający opodatkowaniu i oskładkowaniu.

Pismem z dnia 29 listopada 2007 r. nr ITPB3/423-137/07/DK, ITPB1/415-488/07/IL wezwano Spółkę do usunięcia braków formalnych złożonego wniosku oraz do uiszczenia dodatkowej opłaty. Braki wykazane w wezwaniu uzupełniono pismem z dnia 10 grudnia 2007 r. Natomiast dodatkową opłatę uiszczono w dniu 11 grudnia 2007 r.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie zwolnienia z opodatkowania wartości świadczeń przyznanych przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych. W pozostałym zakresie wniosek Spółki został rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatek poniesiony przez firmę na opłacenie studiów doktoranckich pracownika będzie stanowił dla firmy koszty uzyskania przychodów a dla pracownika będzie to przychód ze stosunku pracy wolny od podatku i nie podlegający oskładkowaniu. Studiów doktoranckich dotyczą bowiem przepisy ustawy o szkolnictwie wyższym i rozporządzenia wykonawcze. W treści wniosku powołano art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pracownik związał się z firmą długoterminową umową, ponieważ sfinansowaniu podlegały również studia magisterskie. Podwyższenie kwalifikacji pracownika będzie miało pośredni związek z przychodem, ponieważ wdrożenie powyższego standardu w firmie pozwoli usprawnić obieg dokumentów w organizacji oraz w kontakcie organizacji z organizacjami zewnętrznymi, zarówno firmami jak i urzędami. W związku z tym, iż elektroniczna wymiana dokumentów staje się coraz bardziej powszechna to znajomość tej dziedziny, w szczególności potwierdzona tytułem naukowym, może mieć istotne znaczenie w kontaktach firmy z organizacjami samorządowymi, które są istotnym kontrahentem. Posiadanie przez firmę w szeregach pracownika, mającego kwalifikacje w tej dziedzinie przyczyni się do wzrostu konkurencyjnego firmy, może zwiększyć liczbę klientów i zwiększyć przychody firmy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Natomiast w myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.

Zatem, warunkiem zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy jest aby świadczenie zostało przyznane pracownikowi zgodnie z odrębnymi przepisami, dotyczyło podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego oraz było przyznane osobie zatrudnionej na podstawie stosunku pracy lub stosunków pokrewnych.

Do odrębnych przepisów należy zaliczyć ustawę z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) wraz z aktami wykonawczymi do tej ustawy. Możliwość przyznania pracownikowi dodatkowych świadczeń w związku z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych reguluje rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. z 1993 r. Nr 103, poz. 472 z późn. zm.).

Przepisy powyższego rozporządzenia stosuje się do osób podnoszących kwalifikacje zawodowe i wykształcenie ogólne, zakładów pracy oraz organizatorów oświaty dorosłych prowadzących działalność w formach szkolnych i pozaszkolnych. Jeśli finansowanie kosztów związanych z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracownika wynika z ww. przepisów, to podlega zwolnieniu podatkowemu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zakres świadczeń przysługujących pracownikom został zróżnicowany w zależności od formy kształcenia: szkolnej bądź pozaszkolnej oraz od faktu czy pracownik podjął naukę na podstawie skierowania pracodawcy, czy bez skierowania.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego Firma zamierza dofinansować pracownikowi zatrudnionemu na stanowisku dyrektora ds. informatycznych naukę na studiach doktoranckich w zakresie wymiany dokumentów elektronicznych.

Zgodnie z § 3 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej, kształcenie dorosłych w formach szkolnych odbywa się w szkołach podstawowych, ponadpodstawowych i szkołach wyższych. Przepis art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2005 r. Nr 164, poz. 1365 z późn. zm.) stanowi, że w uczelni mogą być prowadzone studia, studia doktoranckie, studia podyplomowe oraz kursy dokształcające. Natomiast w myśl art. 2 ust. 1 pkt 10) tej ustawy, studia trzeciego stopnia to studia doktoranckie, na które przyjmowani są kandydaci posiadający tytuł magistra albo tytuł równorzędny, umożliwiające uzyskanie zaawansowanej wiedzy w określonej dziedzinie lub dyscyplinie nauki, przygotowujące do samodzielnej działalności badawczej i twórczej oraz uzyskania stopnia naukowego doktora.

Zatem studia doktoranckie należy uznać za kształcenie w formach szkolnych.

Z § 6 powołanego rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej wynika, że z pracownikiem, który podejmie naukę w szkole na podstawie skierowania pracodawcy, pracodawca zawiera umowę określającą wzajemne prawa i obowiązki stron.

Natomiast w myśl § 4 i § 5 tego rozporządzenia pracownikowi dokształcającemu się w formach szkolnych przysługuje urlop oraz zwolnienie z części dnia pracy (świadczenia obowiązkowe w przypadku skierowania pracownika przez zakład pracy), a także pracodawca może przyznać pracownikowi dodatkowe świadczenia, jak np.: pokrycie opłaty za naukę pobieraną przez szkołę, kosztów podręczników i innych materiałów szkoleniowych, zwrot kosztów przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia na zasadach obowiązujących przy podróżach służbowych na terenie kraju, o ile nauka odbywa się w innej miejscowości niż miejsce zamieszkania i miejsce pracy pracownika. Dodatkowe świadczenia, o których mowa w § 4 ust. 2 pkt 1-3 rozporządzenia, w tym pokrycie opłaty za naukę mogą być przyznane także pracownikowi podejmującemu naukę w formach szkolnych bez skierowania pracodawcy.

Wobec powyższego, jeżeli dofinansowanie kosztów przewodu doktorskiego zostanie przyznane przez zakład pracy, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych, to dofinansowanie takie spełnia warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i korzysta ze zwolnienia z opodatkowania.

Końcowo należy wskazać, że Dyrektor Izby Skarbowej jest organem właściwym do rozstrzygania w sprawach podatkowych, natomiast w zakresie podlegania zwrotu kosztów oskładkowaniu Spółka powinna zwrócić się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.