ITPB1/415-470b/08/PSZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2008 r. (data wpływu 25 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania samochodu osobowego na cele osobiste Wspólników spółki jawnej - jest prawidłowe.

W dniu 25 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie w zakresie skutków podatkowych przekazania samochodu osobowego na cele osobiste Wspólników spółki jawnej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka Jawna prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie tworzenia oprogramowania komputerowego dla sektora budżetowego. Wspólnicy Spółki zgodnie z umową Spółki partycypują w zyskach lub stratach po 50%.

W roku 2008 Spółka zamierza zakupić samochód osobowy o wartości przekraczającej 20.000 Euro, który ma być wykorzystywany w prowadzonej działalności. Właściciele Spółki zamierzają zakupiony samochód użytkować w Spółce przez okres krótszy niż rok, w związku z czym, działając na podstawie art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie będzie on zaklasyfikowany w Spółce do środków trwałych, natomiast obciąży jednorazowo koszty uzyskania przychodów.

Spółka zamierza obniżyć podatek należny o podatek naliczony, zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w wysokości 60% kwoty podatku naliczonego określony w fakturze zakupu samochodu (nie więcej jednak niż 6.000 zł). Następnie po okresie 6 miesięcy, a jednocześnie przed upływem jednego roku od momentu zakupu przedmiotowego samochodu, samochód ten ma zostać przekazany na potrzeby osobiste Właścicieli, przy czym przekazany samochód będzie nadal współwłasnością Właścicieli Spółki w udziale po 50%. Przekazanie to zdaniem Spółki korzystałoby ze zwolnienia od podatku od towarów i usług mając na uwadze § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Przekazanie to, w związku z tym, że przedmiotowy samochód nie zostałby zaliczony do środków trwałych w Spółce, mając na uwadze art. 91 ust. 6 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nie powodowałoby również obowiązku korygowania odliczonego podatku naliczonego od towarów i usług. Skoro dany towar (tu: samochód osobowy) nie jest uznany za środek trwały z uwagi na planowany okres użytkowania - z jednej strony nie podlega amortyzacji, a z drugiej - okres korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 2 ustawy wynosi zaledwie jeden rok. Skutkiem tego jest, że przekazanie na potrzeby osobiste w okresie od 6 do 12 miesięcy użytkowania przedmiotowego samochodu, w sytuacji gdy przekazanie to ma miejsce już w kolejnym roku podatkowym, korzysta ze zwolnienia z VAT bez obowiązku korygowania odliczonego przy zakupie podatku naliczonego.

Mając również na uwadze, że przekazanie przedmiotowego samochodu nie stanowi jego sprzedaży, gdyż składnik majątku wycofany ze spółki jawnej, w której każdy ze Wspólników zgodnie z umową Spółki partycypuje w zyskach lub stratach po 50%, nadal stanowi własność Wspólnika w 50%, to nie powstanie z tego tytułu przychód podlegający opodatkowaniu w Spółce i u Wspólników.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie trzecie. Wniosek Pana w pozostałym zakresie zostanie rozpatrzony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania trzeciego przekazanie samochodu osobowego na cele osobiste Wspólników nie powoduje żadnych skutków w podatku dochodowym od osób fizycznych. Przekazanie przedmiotowego samochodu nie stanowi jego sprzedaży, gdyż składnik majątku wycofany ze spółki jawnej, w której każdy ze Wspólników zgodnie z umową Spółki partycypuje w zyskach lub stratach po 50%, nadal stanowi własność Wspólnika w 50%, zatem nie powstanie z tego tytułu przychód podlegający opodatkowaniu w Spółce i u Wspólników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), przychody z udziału w spółce nie będącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Zgodnie z tą zasadą dochody z udziału w spółce jawnej opodatkowuje się osobno u każdego wspólnika proporcjonalnie do jego udziałów.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkie dochody, w wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 - tj. pozarolniczej działalności gospodarczej - uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

Zauważyć należy, iż cytowany wyżej art. 14 ust. 1 ww. ustawy zawiera ogólną definicję przychodu ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej. Natomiast w art. 14 ust. 2 pkt 1 wskazane są tylko niektóre rodzaje przychodów zaliczanych również do przychodów z tego źródła.

Stwierdzić zatem należy, iż przychodem z działalności gospodarczej jest odpłatne zbycie składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej niezależnie od tego czy zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych). W przypadku wycofania składnika majątku z działalności gospodarczej, przychód z tytułu jego zbycia, stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powstanie również jeżeli sprzedaż nastąpi w okresie sześciu lat po wycofaniu tego składnika.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka zamierza zakupić samochód osobowy o wartości przekraczającej 20.000 EURO, który ma być wykorzystywany w prowadzonej działalności. Właściciele Spółki zamierzają zakupiony samochód użytkować w Spółce przez okres krótszy niż jeden rok, w związku z czym, na podstawie art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie będzie on zaklasyfikowany w Spółce do środków trwałych, natomiast obciąży jednorazowo koszty uzyskania przychodów. Po okresie 6 miesięcy, a jednocześnie przed upływem jednego roku od momentu zakupu przedmiotowego samochodu, samochód ten ma zostać przekazany na potrzeby osobiste Właścicieli.

Przytoczone powyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wskazują, że w przypadku wycofania składnika majątku z działalności gospodarczej i przekazania go na potrzeby osobiste Wspólników powstaje obowiązek podatkowy.

Zaznaczyć jednakże należy, że zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup zużywających się stopniowo rzeczowych składników majątku przedsiębiorstwa, niezaliczanych zgodnie z odrębnymi przepisami do środków trwałych - w przypadku stwierdzenia, że składniki te nie są wykorzystywane dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, lecz służą celom osobistym podatnika, pracowników lub innych osób, albo bez uzasadnienia znajdują się poza siedzibą przedsiębiorstwa.

Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie składników majątku, możliwe jest więc, jeżeli podatnik wykaże, iż składniki majątku były faktycznie wykorzystywane w działalności i przyczyniły się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Jeżeli jednak zakupiony składnik majątku nie przyczynił się do osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, gdyż służył celom osobistym, nie może stanowić kosztów uzyskania przychodów.

W takich okolicznościach, przekazanie samochodu na cele osobiste winno skutkować wyłączeniem wydatków na jego zakup z kosztów uzyskania przychodów.

Ciężar udowodnienia, iż zakupu nie dokonano w celach osobistych, jak również wykazanie związku poniesionych wydatków z działalnością gospodarczą oraz ich wpływu na wysokość osiągniętych przychodów ciąży na podatniku. Natomiast procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku. Mając powyższe na uwadze, tut. organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby pełną ocenę tego, czy zakupiony samochód osobowy wykorzystywany jest w prowadzonej działalności.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie mając na uwadze, iż wniosek Spółki o udzielnie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczył stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaznacza się, iż interpretacja nie wywołuje skutków prawnych względem wspólników Spółki. Uregulowania tej ustawy dotyczą bowiem podatników, którymi są osoby fizyczne. Wniosek natomiast złożyła Spółka Jawna, która w świetle zawartych w ww. ustawie przepisów nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, podatnikami zaś są poszczególni wspólnicy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 - 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.