ITPB1/415-462a/13/PSZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2013 r. (data wpływu 19 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania nieruchomości z działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 19 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania nieruchomości z działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Osoba fizyczna jest od dnia 3 września 2001 r. wspólnikiem spółki jawnej, która powstała z przekształcenia spółki cywilnej. W roku 2000 wspólnicy spółki cywilnej nabyli nieruchomość, jako część zabudowanej nieruchomości. W roku 2004 wspólnicy spółki jawnej nabyli drugą część nieruchomości. Nabyte nieruchomości wspólnicy wprowadzili do ewidencji środków trwałych spółki jawnej. Wspólnicy ponosili wydatki na bieżące remonty i naprawy środka trwałego. Wnioskodawca - osoba fizyczna - wraz ze wspólnikiem zamierza podjąć uchwałę o nieodpłatnym przekazaniu przez spółkę wydzielonej części nieruchomości wspólnikom na ich cele osobiste. Skutkiem tej czynności będzie to, iż wydzielona część nieruchomości stanie się majątkiem prywatnym wspólnika w udziale #189;. Wspólnicy spółki jawnej wyrażą zgodę na zmianę statusu wydzielonej części nieruchomości, a powyższa czynność nie przyjmie formy darowizny. Od chwili nabycia nieruchomości do chwili uchwały o zmniejszeniu udziału kapitałowego upłynie 5 lat. Wnioskodawca wraz ze wspólnikiem wykorzystają wydzieloną część nieruchomości na cele osobiste. W wyniku nieodpłatnego przekazania części nieruchomości na potrzeby Wnioskodawcy i wspólnika, zostanie ona wycofana z prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jakie skutki podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych po stronie wspólnika - osoby fizycznej - wywoła podjęta uchwała wspólników spółki jawnej, na mocy której nastąpi zmniejszenie udziału kapitałowego spółki jawnej w związku z przekazaniem wydzielonej części nieruchomości wspólnikowi na jego cele osobiste.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie wydzielonej części nieruchomości Wnioskodawcy na jego cele osobiste, nie wywołuje skutku w powstaniu obowiązku w podatku dochodowym od osób fizycznych. Nieodpłatne przekazanie nie powoduje bowiem wygenerowania żadnego dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych dla Wnioskodawcy. Skutek podatkowy nastąpi jeżeli dojdzie do późniejszego odpłatnego zbycia tej części nieruchomości przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 22 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) spółka jawna jest spółką osobową, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. Stosownie do postanowień art. 8 § 1 ww. ustawy spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka jawna może zatem posiadać własny majątek, który jest odrębny od majątków osobistych jej wspólników.

Zgodnie z treścią art. 28 Kodeksu spółek handlowych, majątek spółki jawnej stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia.

Z powyższego wynika, iż spółka jawna jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej. Zatem z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikiem nie jest spółka lecz poszczególni jej wspólnicy. Zgodnie bowiem z treścią art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle powyższego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3, i 8 powołanej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są m.in.:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy - nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy).

W myśl art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychodem z działalności gospodarczej, w myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy - jest również przychód z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

* ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, nie zalicza się jednak, stosownie do treści art. 14 ust. 2c ww. ustawy, przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Zatem przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ustawy stanowią przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ustawy. Natomiast przychody ze sprzedaży nieruchomości mieszkalnych nie stanowią przychodów z działalności gospodarczej także w sytuacji gdy budynki te były w działalności wykorzystywane. Skutki podatkowe sprzedaży budynku mieszkalnego należy oceniać w kontekście treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, Wnioskodawca jest od dnia 3 września 2001 r. wspólnikiem spółki jawnej, która powstała z przekształcenia spółki cywilnej. W roku 2000 wspólnicy spółki cywilnej nabyli nieruchomość, jako część zabudowanej nieruchomości. w roku 2004 wspólnicy spółki jawnej nabyli drugą część nieruchomości. Nabyte nieruchomości wspólnicy wprowadzili do ewidencji środków trwałych spółki jawnej. Wnioskodawca - osoba fizyczna - wraz ze wspólnikiem zamierza podjąć uchwałę o nieodpłatnym przekazaniu przez spółkę wydzielonej części nieruchomości wspólnikom na ich cele osobiste. Skutkiem tej czynności wydzielona część nieruchomości stanie się majątkiem prywatnym wspólnika w udziale #189;. Wspólnicy spółki jawnej wyrażą zgodę na zmianę statusu wydzielonej części nieruchomości, a powyższa czynność nie przyjmie formy darowizny. Od chwili nabycia nieruchomości do chwili uchwały o zmniejszeniu udziału kapitałowego upłynie 5 lat. Wnioskodawca wraz ze wspólnikiem wykorzystają wydzieloną część nieruchomości na cele osobiste. W wyniku nieodpłatnego przekazania części nieruchomości na potrzeby Wnioskodawcy i wspólnika, zostanie ona wycofana z prowadzonej działalności gospodarczej.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, iż wycofanie wskazanego we wniosku składnika majątku z majątku spółki jawnej do majątku osobistego jej wspólników nie powoduje powstania przychodu. W sytuacji tej dochodzi co prawda do przekazania ww. składników majątku spółki do majątku osobistego wspólników, brak jest jednakże odpłatności takiego przesunięcia.

Skoro zatem ze złożonego wniosku wynika, iż planowana operacja wycofania składnika majątku z działalności gospodarczej i przeznaczenia ich na potrzeby osobiste pozbawiona jest przymiotu odpłatności, to wycofanie to nie spowoduje dla Wnioskodawcy powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż w niniejszej interpretacji nie ustosunkowano się do kwestii dotyczącej dopuszczalności i skuteczności prawnej wycofania z działalności gospodarczej przedmiotowej nieruchomości i przeznaczenia jej na potrzeby osobiste wspólników. Kwestii tych bowiem nie regulują przepisy prawa podatkowego lecz przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). W tym też zakresie zaznaczyć należy, iż przepisy Kodeksu cywilnego nie mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej.

Zastrzec równocześnie należy, iż tutejszy organ podatkowy wydając interpretację nie weryfikował, czy przekazanie nieruchomości nastąpi rzeczywiście nieodpłatnie. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Dodatkowo wskazać należy, iż jeżeli opis zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku nie jest zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. W pozostałej części wniosek zostanie rozpatrzony odrębnymi pismami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20.